c h a p t e r 11

25 6 0
                                    

Natapos ang kainan at napag desisyunan ng parents ni Lea na mauna nang umuwi habang pinili nya naman na maiwan.

Ni-ki's mom told him na dalhin muna kami sa living room para mag usap.

Napa upo agad kami roon mula kanina kinulit na ako ni Lea nang Malaman nya na don ako pala ako mag aaral.

"Sana kasing Edad nalang Kita para don din ako mag aral."she pouted,napa pulupot naman ang mga kamay nya sa braso ko.

"Mukha bang may talent ka?tss patawa to."Bigla naman na sabat ni Ni-ki.

Ah ito pala yong sinasabi nilang bangayan.haha.napatawa naman ako sa sinabi ni Ni-ki.

"Abat!hoy tawiwit may talent ako no!"

"Talaga?Sige try mo sabihin sa harap ni heeseung hyung baka makumbinsi mo ako."

He playfully said to her cousin,napa dila panga sya.Tumawa ako Ng kaunti Ang kulit nya.

Sumayaw pa nga sya habang ginaway nya Ang dalawang kamay na mas ikina sungit ni Lea.

This two are really something else.

Tahimik lang akong nakikinig sa bangayan nila,Wala naman akong masabi pero bigla naman ako nagulat Ng mag vibrate Ang phone agad Kong kinuha iyon.

It was a reminder I set para uminom Ng mga gamot ko in the right time.I excuse my self to the bathroom para uminom Ng noon,Hindi ko talaga pweding kalimutan yon dad would be mad,ayaw ko Rin naman mapahamak.

Bumalik agad ako but the time they're already fighting.Using the pillows para silang mga baliw na hahampasan gamit iyon.

Ewan ko pero I find it so funny when Lea grab Niki's hair and kick his ass.

"YahhhHhh~~~!!!"

Ni-ki cried in pain habang parang demonyo na tumawa si Lea throwing her fist to the air looking so happy.
They're so hilarious.

Click*

Napa hinto silang dalawa Ng mag  flash ang cellphone ko.

Hahahhahah!too bad.

Lea look clueless while Ni-ki suddenly fixed his eyes on me.

"AhHhhh noonaa~come on."

Mas nalukot ang mukha nya.

"Today was really fun with you guys,salamat sa pag imbita."Napa bow ako sa kanilang dalawa.

Nandito kami Ngayon sa labas Ng bahay nila Ni-ki,it's time for me to go home.I already said my goodbye to his mom and dad and it was tita Nari who told them na I need to rest dahil daw first day ko bukas.

"Aishh~ no need to do that formality stop bowing your head,I feel old."Lea disagreeing with me.i slightly laugh.

"You can come here noona whenever you want,see you bukas sa school fighting!"he said giving me fighting pose and I did the same.

I waved my hands at tuluyan nang namaalam sa kanila.

Matapos akong mag linis sa katawan deretso na akong napa bagsak sa kama ko.I stared at the ceiling,

What ever awaits with me tomorrow I'll give my all.Wish me luck Mom.

And everything went out.

Nagising Ang aking diwa sa tunog ng alarm clock,iniunat ko Ang aking mga kamay at inabot iyon para patayin.

As usaul I started my daily routine.

I don't know why but I feel like something good will happen today.

I brush away all my thoughts at lumabas na sa kusina para ipaghanda ko Ang aking almusal.

I sometimes eat heavy meal in the morning kaya nag luto Rin ako ng kanin.
I grab some bacon and egg,sabay ko nang niluto pariho lang naman ang process.At pagkatapos ay kumain na Rin ako.

Watching the weather outside napa ngiti ako,ang ganda ng sinag ng araw.

After I finished my food nag bihis na agad ako,too bad for me I'm a week late sa klase kaya Wala akong uniform na susuotin.

I grab some cream colored plaided skirt paired with the same challeco inside is a plain white polo along with some thin platform shoes.

Ayokong mag tali ng buhok kaya naka lugay lang iyon.Putting the same amount of light make up and I was ready to go.I grab my bag and leave my place.

Masyado ata akong naging maaga.I was Infront of the this gigantic play ground.Nakikita ko Ang buong paligid Ng paaralan maliban sa likuran na bahagi into.

Hindi man halata pero halos mag iyak sa tuwa ang loob ko,it has been my dream to step my foot in this place.

Simula pagkabata,I dreamed of entering this place.I can feel the air touching my skin that sends chills down to my spine.A new journey was granted for me it was like forever.

Wala sa sarili akong napakayap sa aking mga bisig.This is it Ellayna!

My body synchronized along with my head.I walk towards the entrance of the building carrying dreams.

Handa na ako.

The door open revealing everything.Ilang taon Kong pinag pantasyahan lahat Ng narito,pero mas domoble pa ata Ang tuwa ko dahil Ngayon totoo na.

My eyes can't stop wandering.

"Ms. Jung."

Your Eyes Tell | Park JongseongWhere stories live. Discover now