ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )

Arc.1.16

ရွန္ယိ က ဓားကို ‌ေျမျပင္ကို ဦးတည္လ်က္ ကိုင္ထားရာမွ နာက်င္မႈေျကာင့္ လက္ေကာက္ဝတ္ကို အမႈအရာမဲ့စြာ ၾကၫ့္လိုက္သည္ ။ အေၾကာမ်ားသည္ အစိမ္းပုပ္ေရာင္သမ္းလာကာ လက္သည္ အနည္းငယ္တုန္ယင္ေနသည္ ။ သူက နာက်င္မႈကို မခံစားရသၫ့္အလား အၾကၫ့္ျပန္လြဲလိုက္ကာ ရွေဝ့ယိ ထံသို႔ ျမင္းကို ဒုန္းစိုင္း စီးသြားလိုက္သည္ ။

ေခါင္းေဆာင္ ႏွစ္ေယာက္၏ တိုက္ပြဲသည္ စတင္လာေလၿပီ ။ ဒီတိုက္ပြဲသည္ စစ္သည္မ်ား၏ စိတ္ဓာက္ သက္ေရာက္သလို ဘယ္သူက ထိပ္ဆံုးတြင္ ရပ္ေနသင့္သလဲဟု ဆံုးျဖတ္မၫ့္ တိုက္ပြဲလည္း ျဖစ္ေပသည္ ။

ႏွစ္ေယာက္တိုက္ပြဲသည္ လက္ရည္ညီေနကာ စစ္သည္မ်ားသည္ ရင္တထိတ္ထိတ္ျဖင့္ ၾကၫ့္ေနၾကသည္ ။ စစ္ပြဲတြင္ ပထမဆံုး တိုက္ပြဲ၏ သက္ေရာက္မႈကို စစ္တိုက္ဖူးသူသာ လ်ွင္ သိေပမည္ ။

ရွန္ယိ က သူ႔အေပၚသို႔ လြဲခုတ္လာသၫ့္ ဓားအား ျမင္းေပၚတြင္ လွဲခ်လိုက္ကာ ေရွာင္လိုက္ၿပီး ေျခေထာက္ျဖင့္ ရွေဝ့ယိ၏ လက္ေကာက္ဝတ္အား ကန္လိုက္သည္ ။ သူက ဓားျဖင့္ ျပန္မတိုက္သည္မွာ သူ႔လက္သည္ အလြန္တုန္ယင္ေနၿပီး ဓားကို မနည္းကိုင္ထားရေသာေၾကာင့္ပင္ ။ ရွေဝ့ယိ ၏ ဓား ျပဳတ္က်သြားသၫ့္အခ်ိန္တြင္ ေရွာင္ေနရာမွ လွည့္လိုက္ကာ ဓားကို ပစ္ထုတ္လိုက္သည္ ။ ဆက္ကိုင္ထားလ်ွင္ ရွေဝ့ယိက အေနွးနဲ႔အျမန္ သူ႔အားနည္းခ်က္ကို သတိထားမိသြားလိမ့္မည္ ။

ရွေဝ့ယိ က သူ႔ထံသို႔ ဝင္လာသၫ့္ ဓားကို ေရွာင္ႏိုင္ရန္ ျမင္းေပၚမွ ခုန္ဆင္းလိုက္ရသည္ ။ ေျမျပင္ေပၚ မေရာက္ခင္တြင္ပင္ ပုခံုးအေပၚသို႔ အားျပင္းသၫ့္ ကန္ခ်က္ေရာက္လာကာ ေျမျပင္ေပၚသို႔ လွဲက်သြားေလသည္ ။ ျပန္ထရန္ျပင္လိုက္သၫ့္ အခ်ိန္တြင္ သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚတြင္ ေျခေထာက္တစ္ဖက္က ဖိႏွင္းထားခဲ့ေခ်ၿပီ ။ ရွန္ယိ က လက္ႏွစ္ဖက္ကို အေနာက္ပစ္လိုက္ရင္း မ်က္ႏွာထက္တြင္ခပ္ဖြဖြ အၿပံဳးတစ္ခုေပၚလာသည္ ။ ထိုအၿပံဳးသည္ စိတ္ႀကီးဝင္ေနသၫ့္ အၿပံဳးနဲ႔ မတူဘဲ ရွေဝ့ယိအား သာမန္ၿပိဳင္ဘက္ တစ္ေယာက္အလား အေဘာထားသၫ့္ အၿပံဳးပင္ ။

ထိုအၿပံဳးသည္ ရွေဝ့ယိအား ပိုလိုပင္ ခံရခက္ေစသည္ ။ သူကို အႏိုင္ပိုင္းႏိုင္ျခင္းသည္ ထိုသူအတြက္ ဘာမွမဟုတ္ဟု ေျပာေနသကဲ့သို႔ပင္ ။ သူက ရွန္ယိအား ‌အလြန္ ေအးစက္သၫ့္ အၾကၫ့္ျဖင့္ၾကၫ့္လိုက္သည္ ။ သူက အခြင့္အေရးရသည္နဲ႔ ဒီလူကို သတ္ပစ္ရလိမ့္မည္ ။ သူသည္ ရွန္ယိနဲ႔ အလြန္နီးကပ္ေနသျဖင့္ ေသခ်ာၾကၫ့္လ်င္ လက္သည္ တုန္ယင္ေနသည္ကို ေတြ့ရေပမည္ ။ သို႔ေသာ္ အလြန္ေဒါသထြက္ေနသၫ့္အျပင္ အရွက္ရမႈေၾကာင့္ ‌ေသခ်ာမၾကၫ့္မိေပ ။