Onder het masker (voltooid ✔️)

✴️11✴️

De zon scheen vol door het raam dat ik gisterenavond ben vergeten te sluiten. Vlug stapte ik uit bed en trok mijn broek en shirt aan die op de grond zijn beland. Ik liep de trap af op zoek naar Bernard.

Op het eerste moment kon ik hem niet vinden, totdat ik me bedacht om naar het labo te gaan. Onderweg sloeg ik een vlugge blik op de staande klok. Deze gaf 10 uur aan. 

Zoals ik dacht was Bernard in het labo. Toen ik aankwam zat hij op dezelfde plaats als de vorige avond nu met de lederen halsband in de weer.

Hij keek op toen ik naast hem kwam staan:"a Liam, goed dat je wakker bent. Ik heb de halsband volledig afgewerkt."Bernard draaide zich naar me toe en klikte de band om mijn hals:"oké, luister goed. Deze band zal er voor zorgen dat je geen onverwachte uitbarstingen meer krijgt zoals in het ziekenhuis. Het slotvormige toestel zal je gemoedstoestand in de gaten houden en wanneer nodig signalen uitzenden die het monster in je onder controle houden. Op deze manier kun je veilig naar school zonder het risico te lopen op gewonden of doden."

Ik streek met mijn vingertoppen over de band, terwijl Bernard zijn gereedschap opborg." ik ga straks nog wat spullen van je halen dat zal ongeveer een halfuurtje duren. Denk je dat je dan even aleen kunt zijn? ", ik knikte. Hij zuchte:" oké. "

Ik hielp hem met nog wat dingen op te ruimen in het labo daarna gingen we samen weer naar boven. De staande klok gaf 11 uur aan. Bernard liep door naar de voordeur en draaide deze van slot:"oké jongen, ik ben dus even weg. Blijf binnen en als er iets is dan bel je me maar met de vaste telefoon. Numer 1 van de sneltoetsen.", ik knikte weer en hij vertrok. Ik hoorde dat hij de deur weer op slot draaide en een paar minuten later starte de motor van zijn auto.

Ik liep de woonkamer in en zette de tv aan, zappte wat tussen zenders heen en zette dan de tv weer uit. Daarna liep ik de trap op weer naar mijn kamer. Graaide in mijn rugzak tot ik mijn mobieltje vond en tot de conclusie kwam dat die stuk was. Mogelijk doordat corneel mijn rugzak dezelfde dag dat Bernard me meenam meerdere keren op de grond heeft gegooid.

Ik liep vervolgens de trap weer af naar de keuken om te kijken of er iets lekkers in 1 van de kastjes lag. Deze keer had ik geluk. Ik vond een nieuw pak met chocolate chip cookies. Ik zette me neer in de woonkamer en begon de koekjes al starend in het haardvuur op te eten.

✴️✴️✴️✴️✴️✴️✴️✴️✴️✴️✴️✴️✴️✴️

Ik schrok toen Bernard opeens naast me stond met een hoop zakken en een koffer. Ik zal een beetje weggedommelt zijn terwijl ik wachte tot hij weer thuis kwam. Bernard glimlachte :"slaapkop, kom er is werk te doen." ik hielp hem de spullen de trap op te dragen en begon ze uit te pakken en op te bergen.

Eigenlijk is mijn kamer vrij simpel. Er staat een bed tegen de muur, kleerkast tegenover mijn bed met daarnaast een bureau. Het raam is tegenover de deur en links bij het voeteinde van mijn bed. Op een nachtkastje naast mijn bed na staat er verder niks.

Bernard legde de zak met schoolboeken neer op het bureau:"zorg dat je je schooltas al klaarmaakt voor morgen.", ik knikte terwijl ik de laatste stapel kleding in de kast legde. Bernard raapte de vuile was va' de grond en liep de overloop op om ze in het washok te leggen.

Daarna gingen we samen wat eten. Bernard was ook langs de winkel geweest, dus de kastjes in de keuken waren weer rijkelijk gevuld met lekkers. Tijdens het eten vertelde hij me dat ik op school moest zeggen dat ik lange tijd ziek ben geweest als ze achter de reden van mijn afwezigheid vroegen. Ik mag zeker niks zeggen over de injectie of zijn gevolgen. Het is ons geheim zei hij dan.

Ik begreep zijn voorzichtigheid.

Snamiddags gingen we samen nog is wandelen in het bos. Ik was blij dat hij deze keer me niet aan de lijn hing. Eenmaal bij de openplek met het heuveltje ging Bernard weer op de boomstam zitten terwijl ik gewoon zonder reden het heuveltje op en af rende.

Bernard glimlachte naar me. Zolang hij me kan zien in het oké als ik gewoon rond loop. Toen ik weer beneden aan het heuveltje was liep ik naae hem toe en ging naast Bernard op de boomstam zitten. "ben je je te veel aan energie kwijt geraakt?", Bernard grinnikte en gaf me een drinkbus. Ik hijgde en dronk. Daarna liepen we terug naar onze chalet.

Ik liep de trap op om mijn rugzak in te pakken voor morgen. Ik zag er nogal tegenop om terug naar school te gaan en meteen door corneel in elkaar geslagen te worden. Echt iets om naar uit te kijken....