Loyal Brave & Fake

ΚΦ2: Ακατόρθωτο

Το να φέρεις αντίρρηση στον πατέρα μου δεν είναι κάτι δύσκολο, είναι κάτι ακατόρθωτο. 

Οπότε απλά έφυγα με ψηλά το κεφάλι. Eίχα σκοπό να το συζητήσω με την μητέρα μου.. αλλά ποιον κοροϊδεύω δεν υπάρχει περίπτωση να γλιτώσω από αυτό.. 

Πήρα το παλιό σπαθί του Elija και πήγα στο δασάκι δίπλα από το κάστρο 

"κανόνες και κανόνες και κανόνες" μουρμούριζα ενώ βαρούσα έναν κομμένο κορμό δέντρου με όση δύναμη  δεν  έχω..

"Diana μην μιλάς σαν στρατιώτης " μιμούμενη την φωνή της μητέρας μου 

"Diana πρόσεχε τα αδέλφια σου" και η φωνή μου σταδιακά δυναμώνει 

"Diana μην τσαλαβουτάς στις λάσπες" καθώς παρατηρώ το ΛΕρωΜενΟ φόρεμα μου

"Diana μην παίζεις με σπαθιά κάτσε και κέντησε κάτι" και σίγουρα έχω διώξει κάθε είδους ζώο με τις αγριοφωνάρες μου 

"παντρέψου κάποιον που δεν ξέρεις" ούρλιαξα αλλά ή ορμή της στιγμής με συνεπήρε και έκανα μία πιρουέτα με το σπαθί στο χέρι 

και μόνο τότε είδα τον James ο οποίος ευτυχώς κατάφερε επιδέξιά να αποφύγει την αιφνιδιαστική και αθέμητη επίθεση μου 

"Αυτό ήταν δυνατό χτύπημα οφείλω να ομολογήσω " είπε χαμογελαστά 

"JAMES!" φώναξα και πετώντας το ξίφος τον αγκάλιασα "ΣΥΓΓΝΏΜΗ! ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΦΥΓΕΣ ΑΚΌΜΑ" είπα με φωνή αλλοιωμένη χωμένη στο στήθος του 

"Θα έφευγα χωρίς να σε χαιρετήσω?  ΚΑΙ χωρίς να σου δώσω το δώρο σου" απάντησε χαρωπά και εγώ παραλίγο να πεθάνω από ενθουσιασμό..

Ο James μου έδωσε το παλιό του ξίφος και θεέ μου είναι σε άριστη κατάσταση και είναι απλά το πιο κομψό σπαθί στη πόλη ! πλας είναι του James !!

Δεν είχε κάποιο σχέδιο ούτε έλεγε κάτι αλλά αναμφισβήτητα είχε εξαιρετική κατασκευή. Ήταν ισορροπημένο και ελαφρύ σχετικά.

Εγώ κλασσικά παραλίγο και θα έκλαιγα από την χαρά μου αλλά συγκράτησα τον εαυτό μου και απλά τον ευχαρίστησα.. γύρω στις διακόσιες φορές. 

Μετά μου έδειξε το δικό του καινούργιο σπαθί.. είχε στην λαβή έναν φοίνικα.. έναν απο την μία και έναν από την άλλη πλευρά.. ήταν τόσο συμμετρικό.. και τα ανοιχτά φτερά του το έκαναν ένα εντυπωσιακό όπλο.

Αφού εξαντλήθηκε η χαρά από μέσα μου μια γκριμάτσα στεναχώριας διαγράφτηκε στο πρόσωπο μου 

" Τα έμαθες?" ρώτησα 

"Ναι" απάντησε κοφτά κοιτώντας κάτω.. 

"Αλλά μην ανησυχείς.. αν κάποιος δεν σε σεβαστεί αρκετά να είσαι βέβαιη πως δεν θα ζήσει αρκετά" συνέχισε σαν μεγάλος αδελφός και εγώ απλά τον αγκάλιασα 

Δεν υπήρχε περίπτωση να παντρευτώ και ήδη είχα σχεδιάσει το τέλειο πλάνο για να τα καταφέρω!

και όλα θα πήγαιναν βάση σχεδίου αν δεν συνέβαινε.. ότι συνέβη.. 

A/N

I hope u enjoed it ! sr it was only 400 words! 

would u be interested in a cast?

please let me know in the comments  n don't forget to vote!

ty

 SEE YA<3