"ကေလးကို လက္ထပ္ခြင့္ေပးပါဦး"
ဒူးေထာက္ကာ ေျပာလိုက္တယ့္
ကေလးရယ့္ စကားသံအဆံုး
မင္းကမ႓ာတည္လည္း
ေခါင္းၿငိမ့္ျပကာ
ကေလးကို ေပြ႕ကာ ခ်ီရင္း
ေဝွ႕ယမ္းပစ္လိုက္ေတာ့ သေဘာတက်ရယ္တယ့္ ကေလးရယ့္
သာယာဖြယ္အသံေလးေတြက ပ်ံ႕လြင့္စြာ
ျပံဳးရယ္ေနတာေၾကာင့္ မို႔့တက္ကာ
ပန္းေရာင္ေလးသန္းေနတယ့္ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးကို
မင္းကမ႓ာတည္ အားရေအာင္ နမ္းရွိုက္လိုက္ရင္း
"လက္ခံတယ္ ဦးကေလးကို လက္ထပ္မယ္ "
"ခ်စ္တယ္ဦး"
"ျမတ္ႏိုးတယ္ ထာဝရအတြက္ဘဲ"
"ႁပြတ္စ္"
စားသံုးသူေတြ ဝန္ထမ္းေတြရယ့္ လက္ခုပ္သံေတြနဲ႔ ညံသြညးတယ့္
စားေသာက္ဆိုင္ေလးမွာ
ျမတ္ႏိုးျခင္းယုယျခင္းအျပည့္နဲ႔ နမ္းရွိုက္ေနတယ့္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းထိေတြ႕စုပ္ယူသံတစ္ခ်ိဳ႕လည္း ပါဝင္လ်က္ေပါ့။
.............................................................
မဂၤလာပြဲေန႔
"အဆိုးေလး ပါပါးကိုဘဲ ကပ္ေနတယ္ေနာ္"
လြန္းသုထက္ မိမိေဘးမွာ မဂၤလာဝတ္စံုဝတ္ၿပီး လိုက္ကပ္ကာ
ဖက္ထားတယ့္ သားသားကို ျပန္ဖက္ကာေမးေတာ့
သားသားရယ့္ အသံခပ္တိုးတိုးက
"ပါပါးကို အရမ္းကပ္ျခင္ေနလို႔"တယ့္
ဒီေန႔ ဧကသုထက္နဲ႔ မင္းကမ႓ာတည္ရယ့္
မဂၤလာပြဲေန႔ေလးေပါ့
သုေလးရယ့္ ဆႏၵအတိုင္း
မင္းကမ႓ာတည္နဲ႔ မနက္တည္းက အသိသက္ေသေတြနဲ႔ လက္မွတ္ထိုးကာ
အခုညေနပိုင္းမွာေတာ့ အသိုင္းအဝိုင္းကလူေတြကို အသိေပးတယ့္အေနနဲ႔ မဂၤလာဓာတ္ပံုနဲ႔ လက္ထပ္စာခ်ဳပ္ိကိုပါ ခ်ျပကာ
ညစာေကၽြးျခင္း ဧည့္ခံျခင္းလို႔သာ ေျပာရမွာေပါ့။
လက္ထပ္ၿပီးမွ ဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွလည္း ေစာဒကမတက္ရဲက်ေတာ့ဘူးေလ။
အခုေတာ့ ဧကသုထက္က
တစ္မနက္လံုး လြန္းသုထက္နားကပ္ေနကာ
အခုလို ဦးနဲ႔ ဧည့္ခံရမယ့္အခ်ိန္ေတာင္ မသြားေသးဘဲ ခၽြဲေနေသးတာေၾကာင့္
ဧည့္ခံပြဲမွာ လည္တရွည္ရွည္ျဖစ္ေနမယ့္
မင္းကမ႓ာတည္အျဖစ္ကိုေတြးရင္း
လြန္းသုထက္ ခပ္ျပံဳးျပံဳး
YOU ARE READING
Simple(S2){complete}
Romantikaကိုယ့်အပိုင်လို့ သတ်မှတ်ကာ စွဲလမ်းစိတ်ကြီးသူနဲ့လွတ်လပ်မှုကို ခုန်မင်တယ့် ကောင်လေးကြားက အချစ်က ရိုးရှင်းနိုင်ပါဦးမလား ကိုယ့္အပိုင္လို႔ သတ္မွတ္ကာ စြဲလမ္းစိတ္ႀကီးသူနဲ႔လြတ္လပ္မႈကို ခုန္မင္တယ့္ ေကာင္ေလးၾကားက အခ်စ္က ရိုးရွင္းႏိုင္ပါဦးမလား
