ΚΕΦ.26

355 14 4
                                    

Ε-Λοιπον όλα άρχισαν πριν 3 χρόνια θυμάσε τότε που με απηγαγε αυτός ο ψυχοπαθής ναιι αυτοςςς. Τελος παντων, αφού με απήγαγε με πήγε σε μία αποθήκη και με είχε εκεί για 3 μήνες.Όσο ήμουν εκεί ήταν χάλια με χτυπούσαν και με...με... και αυτος με...βι...α...ζε το έκανε συστηματικά ήτε όταν δνε έτρωγα σαν τιμωρία αλλά ακομα και όταν ετρώγα σαν ^επιβράβευμα^ που έφαγα, ήτε γιατί δεν μποροουσα να κοιμηθω σαν τημωρια επειδη προφανός τους ενοχλούσε που ανάπνεα γενικά για ότι και αν γινόταν με βίαζε. Όσπου μία μέρα ειρθέ μεθυσμενος και...

Τ-ΣΤΑΜΑΤΑΑ ΓΑΜΩΤΟ ΣΟΥ ΣΤΑΜΑΤΑΑΑ ΤΑ ΞΕΡΩ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΔΝΕ ΕΙΜΑΙ καθόλου περήφανος ούτε εγώ ούτε ο Άλεξ που δνε τα καταφέραμε να σε σώσουμε πιο πριν και ο Άλεξ ακόμα και τώρα δνε θα ήταν περίφανος.

Ε-Τι εννοείς ακόμα και τλωρα δνε θα ήταν περίφανος

Τ-...

Ε-ΛΕΓΕΕ ΤΙ ΕΠΑΘΕ ΛΕΓΕ ΓΑΜΩΤΟ ΣΟΥ ΛΕΓΕΕΕ ΤΕΟ ΛΕΓΕ ΤΙ ΕΠΑΘΕΕΕ ΛΕΓΕ ΓΑΜΩΤΟ ΦΕΛΕΚΙ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΑΞΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ

Τ-ΗΡΕΜΗΣΕ θελω να ακουσεις αυτο που θα σου πω και να μεινεις ψυχρεμη. Ο Άλεξ είχε ένα ατύχημα εν ώρα εργασίας και τώρα είμαι στο νοσοκομείο ακριβης κατάσταση δνε ξέρουμε αλλά ειναι σοβαρά Λέξα μπορει να μην τα καταφέρει. Μου λεει βουρκώνοντας

Και εκεί ήταν η στιγμη που ένιωσα η στιγμη που ενιωσα όλα να σταματάνε να χάνω και την πιο μικρή σπιθαμή του κόσμου αυτου κάτω από τα πόδια μου.Ήταν λες και ξαφνικά ένα τοίχος χτίστηκε γύρω απο τα αφτιά μου και δνε μου επετρεπε να ακούσω τίποτα λες και βρισκόμουν στο μπάτο της θάλασσας και η όραση μου είχε ^κοπέι^ και είχε αντικατασταθεί με το αλατόνερο της θαλασσάς που σου προκαλει αυτη την θολουρα. Και το χειρότερο το ξερα ότι κάτι του είχε συμβεί μπορεί να ειχαμε χωρίσει τόσα χρονια βασικά να τον ειχα χωρίσει αλλα ακόμα και τώρα σημερα μου έστελνε μηνυμα.

^καλημερα ζαχαρένια μου^

^καληνύχτα έρωτα μου^

συγκεκριμένα. Όμως έλα που πότε δεν είρθε το σημερινό καλημέρα έλα όμως που όλο το βραδυ δνε κατάφερα να κοιμηθώ πάνω απο 3 ωρες γιατί εβλέπα εφιάλτες με τον Άλεξ μου νεκρό γύρω απο μία λίμνη αίμματος νόμιζα ότι αυτό ήταν απλά μία ανάμνηση όμως έλα που ηταν διαφορετικό όνειρο εγώ δνε ήμουν πουθένα να φωνάζω το όνομα του μόνο συναδέλφοι του να προσπαθολυν να τον σώσουν μεχρι να ερθει το Ε.Κ.Α.Β. . Μέσα μου το ξέρα ότι κάτι πήγαινε λάθος απλά φοβόμουν να το παραδεχτώ.

Ε-ΤΕΟ ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΩ ΤΟ ΙΔΙΟ ΛΑΘΟΣ 2

ΜΠΑΤΣΟΣΙΤΕΡWhere stories live. Discover now