ΕΦ.13

643 26 0
                                    

Α-ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΕΓΝΕΨΕ

Α-Λοιπόν τι θες να μάθεις ακριβώς.Βασικά τι θυμάσε?

Ε-Ωραία.Μόλις έφυγες εγώ μπήκα στο δωμάτιο που να φανταστώ θα φάω πολύ κράξιμο συνεχίζω στο κλειδωμένο συρτάρι που να φανταστώ θα φάω και για αυτό κράξιμο αν και δεν ήξερα που ήταν το κλειδί το βρήλα αμέσως γιατί κάποιος κάποτε μου είχε μάθει αυτή την κρυψώνα για τα γλυκά και άραγε ποιος.Συνεχίζω ξανά στο συρτάρι βρήκα κάτι χαρτιά και στο μπάτο βρήκα μία φώτο με την οικογένεια μου και εσένα αμέσως θυμήθηκα την μέρα που την είχαμε βγάλει και παρατήρισα πως η φώτο δεν ήταν έτσι απλά πεταμένη μες το συρτάρι αλλά σε έναν δικό της φάκελο άρα είναι κάτι σημαντικό.

Α-Συνέχισα είπα ξερά προσπαθόντας να κρύψω την έκπληξη που μου έκανε αυτό που είπε γιατί ήταν ακριβώς ο λόγος που ήταν εκεί.

Ε-Ωραία όπως είπα θυμήθηκα ξαφνικά την μέρα που τραβήξαμε την φώτο αλλά όχι έτσι ξερά μαζί με αυτή την ανάμνηση άρχισαν να εμφανίζονται και άλλες όλες μαζί σου είπε και είχε βουρκώσει

Ε-Όλες μαζί σου.Τόσο καιρό ένιωθα πως σε γνωρίζω και πολύ καλά μάλιστα αλλά δεν ήξερα από που.Τόσο καιρό άρχισα να θυμόμουν πράγματα τα οποία έκανα παλιά και δεν θυμόμουν ποιος μου τα μάθαινε μέχρι.πριν λίγο ξαφνικά αναμνήσεις να εμφανίζονται μπροστά μου και να μην μπορώ να το ελένξω.εγώ να μην μπορώ να το ελένξω που πάντοτε έλνχα τα συναισθήματα μου ξαφνικά δεν μπορούσα και δεν ήταν η πρώτη φορά κάθε φορά που βρίσκομαι κοντά σου νίωθω λες και δεν έχω εγώ τον έλενχο αλλά κάποιος άλλος.Μαζί με τις καλύτερες αναμνήσεις μου είρθαν και οι χειρότερες μετά το ατύχημα ξύπνησα και στην αρχή προσπαθούσα να θυμηθώ ποιον έπρεπε να φωνάξω μέχρι και τον μπαμπά δεν ήξερα πως τον λέγανε για λίγο καιρό 1 εβδομάδα περίπου λόγο του σοκ δεν μπορούσα να θυμηθώ κάποια βασικά πράγματα όμως όλο αυτό το καιρό μέχρι και εχθές το βράδυ προσπαθούσα να θυμηθώ ποιο είναι αυτό το βασικότερο άνθρωπο που δεν μπορούσα να θυμηθώ κάθε μέρα τημωρούσα τον εαυτό μου τον μισούσα που δεν μπορούσα να θυμηθώ.Και έρχεται το πριν ομως μία ερώτηση έχω που ήσουν γιατί με άφησες μου είχες υποσχεθεί ότι θα με προστατεύεις έλεγε ενώμε το ζόρι  κρατούσε τα δάκρυα της

Ε-Μίλα φώναξε και σηκώθηκε και ήρθε σε εμένα ακι άρχισε να με σπρώχνει από το στήθος ενώ πλέον δεν κρατούσε τα δάκρυα της προσπαθούσα να πιάσω τα χέρια της μέχρι που στο τέλος τα κατάφερε την έποιασα και την έβαλα στην αγκαλιά μου την κρατούσα σφικτά πάνω μου να μην φύγει και αυτή ξεσπούσε έκλεγε και μαζί με τους σπαραγμούς της σπαραζόταν και η καρδιά μου δεν μπορώ να την βλέπω έτσι και να φτέω εγώ.μετά που ηρέμησε την έβαλα να κάτσε στον καναμπέ ενώ βρισκόταν μες την αγκαλιά μου.

Α-Κάτσε να ξεκουραστείς και θα συνεχίσουμε αύριο

Ε-όχι τώρα θα συνεχίσουμε είπε ενώ με κοιτούσε μες τα μάτια

Α-ωραία λοιπόν άκου και εμένα τώρα είπα και άρχισα να της εξηστορώ την δικία μου πλευρά

Α-Θα το πάρουμε 2 μέρες πριν το ατύχημα ήμου σπίτι σου που τότε ήταν και δικό μου εγώ ήμουν περίπου 22 είχα ξεκινήσει την αστυνομική σχολή εδώ και 2 χρόνια τα σαββατοκύριακα ερχόμουν σπίτι σου και έμενα ο ξενώνας τότε ήταν το δικό μου δωμάτιο το έφτιαξε ο μπαμπάς σου όταν πέθαναν οι δικοί μου και με πείρατε να μείνω μαζί σας αν και ούτος η άλλος σχεδόν κάθε μέρα κοιμόμουν σπίτι σου δεν με άφηνες να φύγω ούτε στο σχολείο να πάω μάλιστα θυμάμε την μέρα που είρθα σπίτι σας για πώτη φορά μετά την κηδεία των γοννιών μου

FLASH BACK  

εγώ ήμουν σε σχετικά καλή κατάσταση αν εξερέσεις ότι μόλις είχα θάψει τους γονείς μου.Ήμουν μόλις 15.Είχαμε φτάσει στο σπίτι του Νίκου και μόλις βγήκαμε έξω ένα μικρό κοριτσάκι τρέχει προς αυτόν και σαν κουνέλακι πηδάει πάνω του και τον παίρνει αγκαλιά μόλις καταίβει από πάνω έρχετε σε εμένα και σκίβω για να είμαι στο ύψος της

Ε-Γεια θου εθύ ποιοθ είθαι είπε ενώ με κοιτούσε με αυτά τα τέλεια γαλαζοπράσινα ματάκια και χαμογελούσε

Α-Αλέξης χάρηκα

Ε-Λέθα Τι θες εθώ θα μου πάρεις τον μπαμπά μου

Α-Όχι γλυκιά μου δεν θα στο πάρω είσαι πολύ ομορφούλα το ξέρεις την ρωτάω μόλις το ακούει χαμηλώνει το κεφάλι της γιστί είχε κοκκινήσει και το είχε καταλάβει

Ε-Και εσύ είθαι πολύ όμοφος είπε με χαμηλό κεφάλι και εγώ χαχάνησα.

Μ-Ουπςς κάποια ερωτεύτηκε είπε ο μπαμπάς της που την είδε και χαμογέλασε και πήγε προς τα μέσα.Εγώ της έδωσα το χέρι μου και αυτή το έποιασε με το μικροσκοπικό δικό της και μπήκαμε μέσα στο σπίτι έτσι ξεκείνησε η ιστορία μας.

END OF FLASH BACK

γειααα σασσ επλιζω να σασ αρεσειι

ΜΠΑΤΣΟΣΙΤΕΡOnde as histórias ganham vida. Descobre agora