Unicode
"မိုရှင်းနိုရှိလား ကိုကြီး"
"အေး ရှင်း.."
ကိုကြီးဆန်းနိုရဲ့ခေါ်သံမဆုံးခင် တဘုတ်ဘုတ်ရိုက်သံနဲ့အတူ "အိပ်နေတယ်လို့ပြောလိုက်"ဆိုတဲ့ ရှင်းနိုရဲ့အသံသေးသေးလေးကို ကြားလိုက်ရသည်။
ဖုန်းကိုင်ထားရင်းနှင့်ပင် အသံမထွက်အောင် ရယ်မိသည်။ ချစ်တယ်လို့ပြောလိုက်ပြီးကတည်းက မျက်စိရှေ့တော်တော်နှင့် ရောက်မလာတတ်တော့သည့် သူငယ်ချင်းလေးဟာ သူ့ကို လေယာဉ်ကွင်းလိုက်ပို့စဥ်ကပင် မျက်လုံးအကြည့်တွေကို တရှောင်ရှောင်။
မကြာပါ။ UKရောက်ပြီး နှစ်ပတ်မြောက်အကြာတွင် သူရည်းစားထားလိုက်ပြီဖြစ်ကြောင်း စာပို့လာခဲ့သည်။
ဒါကိုကြားကြားချင်းတုန်းက သဘောတကျတောင် ရယ်မိသေး။
မိုရှင်းနိုက သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းသည်။
"ကျန်းမာရေး ဂရုစိုက်..ကြားသလား"
ဘေးနားမှာရှိနေမှန်း သေချာပေါက်သိသည်မို့ တိုက်ရိုက်ပြောလိုက်တော့ "တွေ့လား သိသွားပြီ အဲဒါ ကိုကြီးကြောင့်"လို့ဆိုပြီး သူ့အစ်ကိုကို ရန်ပြန်လုပ်နေသေးတဲ့ ကောင်လေး။
ခဏကြာတော့ ရိုက်သံပုတ်သံတွေနဲ့အတူ ပြတ်တောက်သွားတဲ့ ဖုန်းခေါ်ဆိုမှုကြောင့် ခေါင်းယမ်းရင်း ပြုံးမိရသည်။
နံရံမှာကပ်ထားတဲ့ ပြက္ခဒိန်ပေါ်က ကြက်ခြေခတ်မခြစ်ရသေးတဲ့ ရက်စွဲတွေကိုလှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး မျက်ဝန်းတွေကို မှိတ်ချလိုက်သည်။
စိတ်အလိုမကျဖြစ်မှုက အိမ်မက်ထဲအထိရောက်လာပြီး သူ့ကို လှောင်ပြောင်သရော်၏။
သူ.....
မိုရှင်းနိုကို သိပ်လွမ်းနေပြီဖြစ်သည်။
××××××××××××××××××××
"ဗုန်း"
"အောင်မယ်လေးဗျ လာလီဆာနဲ့ ငါနဲ့ရ"
ထွက်လာသည့် အာမေဍိတ်သံကြောင့် ဘေးနားကမိုရှင်းနိုက တခွီးခွီး။ နောက်ကျောဘက်ကနေ စာအုပ်နှင့် အားရပါးရလှမ်းရိုက်လိုက်သည့် အခန်းဖော် သူငယ်ချင်းမ,လေး အတာကတော့ မျက်နှာကြီး မဲ့ရွဲ့သွားသည်။
