The Only Exception

Chapter 1

Like expectated, ay halos bilang na lang ang pirasong naiwan sa akin. Nakakainis, basta talaga pagkain ay mababangis itong kaklase ko. Nanlulumo akong tumingin sa plastic ng chichiryang hawak ko at kinain na ang tira tira ng pagkain para sa akin. Nakakaiyak.

On our last period, our teacher gave us a surprise quiz, kaya halos maiyak ako lalo na ng malamang multiple choice ito, four times na mas mahirap dahil talagang malilito ka.

Nasa number 5 na nang naramdaman ko ang pagsipa sa upuan ko, hindi nakatingin ang guro dahil pinapagalitan ang nahuli niyang nangongopya, agad akong lumingon kay Conrad at sinalubong ako ng maliit na papel.

 Ah, yes! Life savior!

Kinopya ko ang maliliit na sulat nito. His penmanship sucks, but I have no choice kundi pagtyagaan ang sulat kamay niya. Nakopya ko ang limang sagot nito, ganoon ulit ang nangyari sa second part ng quiz. Sinadya kong imali lang amgg dalawa para hindi halatang nangopya.

As usual, he got a perfect score, while me? I only got 7, teka, dalawa lang ang pinamali ko ah? but I stopped complaining when I realized that I only copied, I should have been more thankful that I got a seven. 

"Tara na!" Leesh can't contain her excitement anymore, she's pulling me so hard while I'm still putting all my things inside my bag. 

"Can you wait?!" I said.

"Eh kung isiksik mo na lang lahat ng gamit mo diyan sa loob? Kanina pa ako nagugutom e!" reklamo nito.

"Kasalanan ko pang gutom ka?" I raised my left eyebrow. 

"Oo, kaya bilisan mo na," she said and help me put my things inside my bag and start dragging me to where our friends are waiting.

"What took you so tagal?" Ang pinakamaarteng sa amin na si Nikhaule.

Leesh rolled her eyes, sa kambal niya. "Nye nye, ang conyo mo, sarap itapon sa bangin." Sambit nito.

"And you're so so walang kwenta!" sabi naman ng kapatid nito, hindi yata lilipas ang isang araw na hindi sila nagbabangayan.

"Tama na yan, kanina pa kami nagugutom!" Sabat naman ni Yngrid na suot suot ang basketball jersey.

Ah, I hate sports, and unfortunately, my dear friend is a sporty one.

We started walking papunta sa King A burger. Our favorite tambayan.

As usual, kinakausap na naman ni Kristine ang tindera. She always does that. Kaya nasanay na rin ang tindera sa amin sa kaingayan namin. We told her our order, and while waiting, nagkekwentuhan kami about random things, napuno kami ng tawanan. Never minding the other table would say.

I felt someone tugging my uniform, I looked at my left only to see Leesh looking at me.

"Bakit?" I asked.

"Yung parte ko sa mga chichirya mo?" she said. My eyes grew bigger now, 

Oh, I forgot.

 Agad ko namang binuksan ang bag ko saka binigay sa kanya ang pinakamaliit na pack ng chichiryang natira sa bag ko. Nagtawanan ang ibang kaibigan namin sa nasaksihan. While, Leesha, on the other side— looks epic. Busangot at hindi na makangiti. Tumingin ito ng nakakaloka sa akin.

"Nagtira ka pa. Salamat ha, nakakahiya naman sayo." Leesha sarcastically said while opening the chips.

"You're welcome." I giggled. She rolled her eyes saka binuksan ang chichirya pero hindi pa niya lubos nabuksan ay inagaw na ni Kristine na kanina pa pala nag aabang. Nag agawan kami at hindi na pinansin ang nagmamakatol na si Leesha. Nang maibalik sa kanya ang plastic ng chichirya ay tatatlong piraso na lang ang natitira.

"Wow nahiya pa kayong hindi ubusin." Ang sabi niya.

"Wag ka na mag-inarte diyan! Kung ayaw mo akin na lang." Si Mei pero bago pa niya mahablot ulit ang pagkain ay mabilis itong kinuha nu Leesh at isinubo ng sabay sabay.

Nagtawanan at nagpatuloy ang asaran at kwentuhan sa amin.

"Ilan nakuha mo sa quiz kanina?" Tanong ni Leesh.

"Perfect." Sabi ko.

Hindi naman naniwala sa akin ang mga ito.

"Weh? Baka si Conrad kamo ang perfect score! Nakita ko kanina! Binibigyan ka niya ng kodigo! Sana all!" Yngrid said. At nagpaulan na naman sila ng panunukso! I just rolled my eyes.

"Oo! Pero pinamali ko yung dalawa pero seven lang nakuha ko!" Sabi ko, inaala na naman ang mysterious wrong kong dumagdag sa mali ko.

"Baka nadulingan mo yung isang letter!" Natatawang sabi ni Mei.

"Oo nga! Pangit pa naman penmanship nun!" Cian said pertaining to Conrad's ugly handwriting. I glared at her.

Imbes na matakot ay natawa ito. Binigyan pa niya ako ng mapanuksong tingin. "Uy, Si Curns Jasmine Samillano, pinagtatanggol angbestfriend niyang tinatangi niya." And once again, they threw me their malicious tease.

Arrgh! Kailan ba nila matatanggap na bestfriend ko lang yung tao na yun! Kawawa naman ako kung siya ang makatuluyan ko. I'd probably be a battered wife! Noo ko palang kawawa na.

"He's just my bestfriend! Tsaka isusumbong kita sa kanya! Sinabihan mo pangit penmanship niya! Eh isa ka lang naman sa nangongopya sa kanya noon sa Basic Cal pati ngayon!" I even point my finger to Cian. "Nakarecord yung sinabi mo! Akala mo ha!" I joked.

"Totoo naman eh! Pangit naman talaga." gatong pa niya.

Hindi na natuloy ang pagtatalo namin dahil dumating na ang order namin, pinag agawan naming lahat ang chili sauce, maliban kay Kristine na nakangiwi sa ginagawa namin. Ayaw niya talaga sa hot sauce.

Ilang oras pa yata kaming tumambay sa burger-ran bago nagpasiyang umalis ang iba. Tatlo na lang kami ni Cristene at Leesh ang naiwan.

"Hoy!" tapik ng nakangusong si Leesha.

"Bakit?" I said and ate my last piece of fries.

"Yung tangi mo, andiyan na. Sinusundo ka na." Saka muling ngumuso sa likod ko. This time, I looked at my back, nakita ko ang seryosong si Conrad. He's looking at our side. Kumaway ako sa kanya and gestured to come at us. Sumunod naman ito.

"Matagal pa ba kayo?" He asked. I offered him the seat beside me. Umupo naman ito.

"Nope!" Umiling ako, "Antayin lang namin sundo ni Kirsten, then we'll go na." sabi ko. Tumango lang ito.

"Want mo?" I asked and offered him another cup of fries, akmang kukuha na siya nang nilayo ko ito.

"Bili ka." I said again. Natawa naman ang dalawa nang inagaw sa akin ni Conrad ang fries. "Wag ka nga!" pilit ko iyong nilayo, pero hinila lang ni Conrad ang kamay ko kaya nakuha niya pa rin iyon. Ganun ang nangyari hanggang sa naubos ang fries, dahil natapon ang iba. Sakto namang dumating ang sasakyan nila Kristine.

"Bye! See you tomorrow. Ingat kayo!" I said as I waved my hand to them. Kumaway naman pabalik si Leesh at Kristine. Himala at hindi sumabay sa kanila ang kambal ni Leesh.

"Bye! Ingat rin kayo!" Natanaw ko ang pag alis ng sasakyan, I looked at Conras only to meet his gaze.

"Hmm, lika na?" aya ko sa kanina pa nakatingin na si Conrad.

"Yes, let's go home." Saka kinuha ang backpack ko at derederetso sa sasakyan nila.