🥀~This Is Us~🥀

part 10

Ώρες ώρες σκέφτομαι πως έχω την καλύτερη νονά είναι η μόνη εδώ μέσα που με καταλαβαίνει και πάντα βρίσκει της πιο γαμάτες ιδέες για το οτιδήποτε.
Κατέβηκα κάτω έφαγα και μετά ανέβηκα πάνω να ετοιμαστω να βγω με τον Άλεξ που απλά πλέον είμαστε φίλοι....

*Οπτική μεριά Σήφη*

Όπως καθόμουν στο κρεβάτι μου και ψιλό κοιμόμουν χτυπάει το κινητό μου και βλέπω είναι ο Μιχάλης
(Σήφης):έλα ρε Μιχάλη τι έγινε
(Μιχάλης):να σου πω έχω έρθει σε μια καφετέρια και πέτυχα την Νεφέλη με τον Άλεξ
(Σήφης):και εγώ τι ακριβώς πρέπει να κάνω?
(Μιχάλης):ξέρω γω ότι θες
(Σήφης):ξες τι έρχομαι εκεί
(Μιχάλης):Σήφη...μην αρχίσεις καμία φασαρία
(Σήφης):δεν σου υπόσχομαι τίποτα σε ποια καφετέρια είστε?
(Μιχάλης):στην πλατεία ρε αυτή με κάτι αραβικά γράμματα
(Σήφης):περίμενε εκεί έρχομαι

Ανέβηκα πάνω στην μηχανή και ξεκίνησα να πηγαίνω προς την πλατεία. Αφού έφτασα λοιπόν παρκαρα την μηχανή μου κατέβηκα και βρήκα τον Μιχάλη να με περιμένει έξω από την καφετέρια.
(Σήφης):που είναι?
(Μιχάλης):πάνω κάθονται
(Σήφης):ωραία πάμε *τον σταματάει ο Μιχάλης*
(Μιχάλης):όπα μεγάλε ηρέμησε λίγο μην ξεκινήσεις καβγά ακόμα δεν ήρθες
(Σήφης):δεν μπορώ να την βλέπω με αυτον το καταλαβαίνεις μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι
(Μιχάλης):τουλάχιστον πάμε να κάτσουμε κάπου κοντά να τους βλέπουμε και να δεις κι εσύ ότι δεν παίζει τίποτα μεταξύ τους... τουλάχιστον όχι πια
(Σήφης):ε βέβαια έκαναν την κουτσουκελα και τώρα το σταμάτησαν
(Μιχάλης):άι ρε πάμε να κάτσουμε...και πως είσαι έτσι ρε μαλακα βρώμας βότκα ούτε ένα μπάνιο δεν έκανες
(Σήφης):μην με νευριάζεις...
(Μιχάλης):καλά πάμε

Ανεβήκαμε πάνω και τους είδαμε να κάθονται...την είδα...
*Νεφέλη*
Τον είδα...το βλέμμα του δεν έχει αλλάξει...έχει την ίδια λάμψει κάθε φορά που έρχεται σε σύγκρουση με το δικό μου...
*Σήφης*
Το βλέμμα της το ίδιο οπότε έρχεται σε σύγκρουση με το δικό μου...Ένιωσα μια ζεστασιά να με κυριεύει όσο ήμουν κοντά της...
*Νεφέλη*
Ένιωθα την ίδια κάψα να με κυριεύει όσο ήμουν κοντά του...ήθελα τόσο πολύ να τον αρπάξω και να τον φιλήσω αλλά ένιωθα πως κάτι με κρατούσε
*Σήφης*
Ήθελα τόσο πολύ να την αρπάξω και να την φιλήσω αλλά αυτή η προδοσία και ο εγωισμός μου με κρατούσαν πίσω...
(Μιχάλης):πάμε να κάτσουμε
(Σήφης):πάμε

*Οπτική μεριά νεφελης*

Τον ειδα να κάθεται στο απέναντι τραπέζι...ήξερα ότι έπρεπε να πάω να του μιλήσω και να του πω για το δικαστήριο αλλά όχι ο εγωισμός μου εκεί δεν με άφηνε να κάνω κίνηση.
(Άλεξ):να σου πω μήπως να του μιλήσεις?
(Νεφέλη):δεν ξέρω...πρέπει να του μιλήσω αλλά δεν θέλω
(Άλεξ):κάνεις μεγάλη βλακεία τώρα το ξες έτσι?
(Νεφέλη):ναι το ξέρω....είναι το πιο σημαντικό άτομο για αυτήν την δική άλλωστε είναι κι εκείνος που με έσωσε
(Άλεξ):θες να του μιλήσω εγώ να τελειώνουμε?
(Νεφέλη):ναι αν θες
(Άλεξ):νεφελη εννοείται πως θέλω αν είναι δυνατόν προκειμενου να βγούμε κερδισμένοι από όλο αυτό θα κάνω τα πάντα...και θα κάνω τα πάντα για σένα *της ακουμπάει το χέρι*