They Don't Love Me(But Why Does It Still Hurt?)

4yrs old Evelyn

*No One's POV*

Masayang naglalaro ang 4 Yrs old na Evelyn sa kanyang silid kasama ang kaniyang nanay or Mommy na nakangiti siyang pinagnanasdan habang hawak ang isang libro. Simula noong nakuha niya si Evelyn ay parang mas lalo sumaya ang kaniyang buhay, masaya rin ang kaniyang mga magulang na magaling niyang napalaki ang bata at sila ay sumusuporta sa kaniyang desisyon at minsan ay sila ay bumibisita at nakikipaglaro sa bata.

Hindi nagkulang sa pagmamahal at pag-aalaga ang bata siya ay isang healthy at malusog na bata, kahit na pinalalaki siya ng isang mayaman na pamilya siya ay hindi spoiled sa mga gamit.

"Mommy?" Tanong ng maliit na bata na kay puti ng balat mayroong black hair at hazel eyes makikita mo mayroon siyang kaonting freckles.

Si Becky ay ngumiti sa bata "Yes?" Respond niya at binuhat ang bata and let the kid sit at her lap.

Si Evelyn ay napaisip muna bago tumingin sa mata ng kinikilala niyang Ina. "Are you really my Mommy? 'Cause- Cause I don't look anything like you!" Evelyn whined upset, Becky sighed knowing how the child notices that she is so smart theres nothing Becky can't hide from her, you see Becky has blonde and blue eyes nothing like Evelyn and she doesn't even have freckles.

Becky sighed but smiled weakly at the girl "Well your so smart I could not even hide a secret from you Evy, And your right your not my real daughter I just adopted you from your parents" Becky explaimed to the little girl as Evelyn frowned.

"Why did they give me away?" Asked Evelyn na mukhang malapit na umiyak sa lungkot.

Nag-isip isip muna si Becky kung papaano sabihin sa bata ang sitwasyon niya "Well- they don't-... They didn't expect to have a baby girl, Evelyn, gusto nila ng lalaking anak-" Hindi na natapos ni Becky ang kaniyang sinasabi dahil umiyak na si Evelyn dahil hindi siya gusto ng kaniyang totoong mga magulang, niyakap ni Becky ang bata in a comforting way.

"They don't love me!" Exclaimed Evelyn her eyes full of tears rolling down her cheeks, ayaw makita ni Becky na ganto si Evelyn na itinuring nya na ding sarili niyang anak. "I hate them! I hate them Mommy!" Sigaw na galit ng bata naawa si Becky at niyakap ang bata habang sinasabihan siya ng comforting words.

*7 years later*

Evelyn's POV

Nagising ako ng 5:30 am, Wow ang aga ko gumising ngayon ah, tumayo ako and fixed my ruffled bed. Naglakad ako sa bathroom para mag shower at mag ready dahil monday ngayon may pasok ako sa eskwelahan.

Pagkatapos ko maligo at mag bihis ng aking uniform, ni-ready ko ang bag ko at bumaba sa kusina at nakita ang Mommy ko na naghahanda ng umagahan naming dalawa, nilapag ko ang bag ko sa isang upuan at tinulungan siya sa pag ready, nag labas ako ng mga tinapay at inilagay sa toaster tapos inilabas ko naman ang mayonaise at cheese. Kumuha ako ng plato at kinuha ko na ang tinoast kong tinapay gamit ang clipper at nilagyan ng palaman si Mommy ko naman ang nagready ng Kape niya at Milo ko.

Ngumiti siya sa akin at nilapag ang Milo ko sa lamesa at sabay kaming nag almusal. Nung 6:30 na I washed the dishes, diba good girl ako? Wala kaming katulong dito kami lang ni Mommy gumagawa ng lahat at palagi kami sumusunod sa schedule na pinagkasunduan namin si Mommy ang first bestfriend ko at ang palagi kong sinasabihan kung may problem ako.

I brushed my teeth after that I sweeped the floor before taking my bag to go to school, "Mommy I'm going now!" Tawag ko sa maganda kong Ina agad siya lumabas galing sa kusina at inabot ang lunchbox ko.

"Be good in school, Evelyn" My Mommy said sternly as I rolled my eyes smilling and kissing her cheek before going out the door to see my friend Miya out of our gate, I ran towards her and locked the gate behind me as we hugged and got in her Dad's car as he greeted me and we all drove to school.