Let Fallen Leaves Grow

Chapter 23

I feel exhausted. I didn't expect it to happen all at once. It was such a long day for me. Could I just erase it from my memory?

I sighed. I don't feel like talking right now. I just want someone to lean on. Should I visit Malva tonight? She's only a few blocks away from our house.

I took my phone out and searched for her number on my contact list. I hesitated to call her because she might be busy so I messaged her instead.

Me:
I don't want to disturb you, but are you free right now?

I looked at the sky to reminisce about the good old days. I sighed as my tears are about to fall. How I wish I could turn back time. I let out a deep breath before I checked my phone for Malva's reply.

Malva:
Yes, I'm free. Do you want me to call you?

Me:
No, I actually want to visit you, can I?

Malva:
Sure. I'll wait you here.

I changed my clothes before telling Ate Marie that I'm going to Malva's house. I'll just stay for an hour since it's already 7 in the evening.

"Sige. Mag-iingat ka, hija," nginitian ako ni Ate Marie.

"Thank you po. Babalik din naman po ako agad," nginitian ko siya pabalik.

Tumango siya at kumaway. Naglakad na ako palabas ng bahay. Mabagal ang lakad ko dahil iniisip ko pa rin ang nangyari kanina. Hindi ko akalain na aabot kami sa puntong masisira ang pagkakaibigan namin dahil lang sa guilt.

Tumigil ako sa paglalakad nang marating ko ang street nina Malva. Natatanaw ko siyang naghihintay sa labas ng kanilang bahay kasama si Greg. Nag-uusap sila at mukhang seryoso ang kanilang topic.

"Good evening," bati ko.

Napatingin silang dalawa sa akin. Lumapit si Malva at niyakap ako. Hindi ko alam kung bakit pero naiiyak ako sa ginawa niya. Kahit simpleng gesture lang, big deal na sa akin.

"Anong nangyari?" nag-aalalang tanong ni Malva. "Alam kong may problema ka. Nababasa ko ang itsura mo."

Kilalang kilala ako ni Malva. Wala pa man akong sinasabi, nasabi niya na. Nagpapasalamat na lang talaga ako na best friend ko siya.

"At saka hindi ka naman basta-basta pumupunta rito unless may occasion," dagdag niya.

Hindi na ako nakapagsalita nang bumuhos bigla ang luha ko. Niyakap ko si Malva nang mahigpit. Hindi ko napigilan dahil mabigat ang pakiramdam ko ngayon.

Lumapit na rin si Greg sa akin at binigyan niya ako ng tubig. Tinignan ko muna siya bago ito tinanggap. Nginitian niya ako at nag-thumbs up siya na parang bang sinasabi niya sa akin na ayos lang 'yan.

Ilang minuto pa ang lumipas bago ako nahimasmasan. Napabuntong-hininga ako at pilit na ngumiti sa kanila para hindi sila mag-alala.

"Pumasok na muna tayo sa loob," yakag ni Greg.

"H-hindi na. Uuwi na rin naman ako," agad akong umiling.

"Tara na, Rie. Hindi mo pa sinasabi sa akin ang nangyari," hinila ako ni Malva papasok sa bahay nila.

Naabutan namin si Tita Morioka na naghahain ng pagkain sa lamesa. Napatigil siya sa kaniyang ginagawa at tumingin sa amin. Ngumiti siya nang makita ako.

"Nandito ka pala, Rie. Kain tayo," yakag niya.

"Hindi na po, tita. Busog pa po ako," napakamot ako sa ulo.