Confessions

538 48 4
                                    

Maddi's pov
Λίγες μέρες μετά,

Περπατάω ανάμεσα από διάφορα αυτοκίνητα όσο ο Tony με ακολουθεί.

"Ακόμα δεν μου είπες γιατί με χρειάζεσαι." Μου λέει και γυρνάω να τον κοιτάξω, στέκεται μπροστά από μια κόκκινη Πόρσε και τον πλησιάζω.

"Έχει να κάνει με την Olivia." Του λέω σιγά και γυρνάμε ταυτόχρονα να την κοιτάξουμε.

Είπα σε αυτόν και την Olivia να με συναντήσουν έξω από μια αποθήκη γεμάτη αυτοκίνητα με σκοπό να έρθω πιο κοντά στην Olivia και να μπορέσω να πω στον Tony τι θέλω να κάνει ώστε να με βοηθήσει.

"Σε έχω δει μαζί με τον Alex." Του λέω χωρίς να τον κοιτάω αλλά καταλαβαίνω ότι ξαφνιάζεται, "Μπορεί να πάρει την Olivia, ο Ian δεν με πιστεύει και χρειάζομαι κάποιον ως οδηγό." Λέω και τότε τον κοιτάω.

"Και θες εμένα;" Λέει παράξενα και γνέφω.

"Δεν μπορώ να σε βάλω μέσα, αν χρειαστεί να πάμε εκεί για να σώσουμε την Olivia, εσύ, ο Liam και η Diana θα είστε στο όχημα που θα έχουμε για να πάμε και να φύγουμε. Δεν θα ρισκάρω να βάλω κανέναν εκεί μέσα." Του απάνταω ειλικρινά.

Γυρνάει να κοιτάξει στιγμιαία την Olivia και παίρνει μια βαθιά ανάσα, "Εντάξει, θα βοηθήσω. Και τώρα δηλαδή είσαι εσύ η αρχηγός στην ομάδα;" Λέει και χαμογελάω.

"Ναι, κατά κάποιο τρόπο." Του απάνταω και κοιτάω το αυτοκίνητο που βρίσκεται μπροστά μας.

Δαγκώνω τα χείλια μου και του απλώνω το χέρι μου με τα κλειδιά της Πόρσε. Με κοιτάει σοκαρισμένος.

"Τι περιμένεις; Έχουμε χρόνο για μια βόλτα." Του απάνταω και κάνω νόημα στην Olivia να μας πλησιάσει.

"Ουαου!" Φωνάζει ενθουσιασμένη, "Tony πρόσεχε μην την κάνεις κάτι γιατί να το ξεπληρώσουμε θα σε βάλω να πληρώσεις το νεφρό σου." Του λέει και γελάω.

Αφού ο Tony μπαίνει στην θέση του οδηγού ενθουσιασμένος και η Olivia δίπλα του γυρνάω να κοιτάξω λίγα μέτρα μακριά μας τον Toni. Έναν παλιό μου φίλο που τυχαίνει να έχει αυτή την αποθήκη. Του χαμογελάω και σχηματίζω ένα ευχαριστώ με το στόμα μου πριν μπω στις πίσω θέσεις.

Καθώς οδηγάει τους παρατηρώ και τους δύο να γελάνε ενθουσιασμένοι και να σχολιάζουν σε όλη την διαδρομή. Χαμογελάω στην εικόνα τους καθώς θυμάμαι και τον εαυτό μου σε παρόμοια θέση.

....

Olivia's pov

Μπαίνω μέσα στο σπίτι χαμογελώντας, βγάζω τα παπούτσια μου και το μπουφάν μου και μόλις μπαίνω στο σαλόνι έρχομαι αντιμέτωπη με τον μπαμπά μου.

It's not over || ✓Onde histórias criam vida. Descubra agora