L 2 : မင်း မချစ်တော့ တဲ့ ငါ
----------------------------------------------------
"YU!"
အထက်တန်းကျောင်းသားအရွယ် ကောင်လေးက ဘာမထီမျက်နှာပေး
လေးနဲ့ မေးတောင်ဆက်ပြလိုက်သေး။
"သွားမယ်လေ"
"အင်..."
Linတစ်ယောက်ကြောင်အနေစဥ်မှာ
ပင် ပခုံးတစ်ဖက်ကိုအားနှင့်ဆုပ်ညှစ်
ကာ
"မြန်မြန်လာစမ်းပါ" ဆိုပြီး အားသုံးကာ
ရှေ့ကို တွန်းထိုးတယ်။ ပိုပိုသဲလာ
တဲ့ မိုးရေတွေကြား ဘူတာရုံကိုမလုံသ
လို တစ်ချက်လှည့်ကြည့်ပြီး သူ့ပခုံးတစ်ဖက်ကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်လေတယ်
Linက အရမ်းတုံးအနေတာမျိုးမဟုတ်
တော့ အခြေအနေကို ချက်ချင်းရိပ်စား
မိတယ်။
ဒီကောင်လေးတစ်စုံတစ်ယောက်ဆီမှ ကိုယ်ရောင်ဖျောက်ချင်နေတာ။ ပြဿ
နာအိုးလေးလား လို့ တွေးနေပေမဲ့...
အခုမှတွေ့ဖူးတဲ့ သူ့ကို ပမာမခန့် ဆွဲခေါ်
လာပေမဲ့...
အန္တရာယ်များရှိနေလို့လား တွေးမိတော့
အလိုလို ကာကွယ်ပေးချင်လာတယ်။
စိုးရိမ်လာတယ်။ တဝုန်းဝုန်းသွန်းဖြိုးနေတဲ့ မိုးရေတွေကြား သူ့ရင်ခုန်သံက
လည်း အရှိန်အဟုန်ပြင်းထန်နေတယ်။
YangYuTeng က သူတွေ့ခဲ့ဖူးတဲ့ ပုံ
အဟောင်းတွေကလို ပုံစံပဲ။ ဒီက အထက်တန်းကျောင်းသားတွေအထားများကြတဲ့ ကတုံးဆံပင်ပေါက်ပုံစံ ခပ်
တိုတိုနဲ့ထင်တယ်။ သေတော့မသေချာဘူး။
တစ်ကိုယ်လုံးအနက်ဝတ်ရုံမက ဦးထုပ်
ကိုပါ ခပ်ငိုက်ငိုက်ဆောင်းထားလို့ တပ်အပ်တော့ မပြောနိုင်ဘူး။ ဖြူဖြူ
သွယ်သွယ်ဆယ်ကျော်သက်ကောင်
လေးက Kyotoရဲ့ လမ်းတွေကို ရင်းနှီး
ကျွမ်းဝင်လွန်းနေတယ် ။ လူခြေပြတ်
လောက်တဲ့ လမ်းချိုးတစ်ခုကို ချိုးချ
အပြီးမှာတော့ သူ့ပခုံးပေါ်က လက်တွေ
ကိုဖယ်ခွာတယ်။ မတိမ်းမယိမ်းအရပ်
တွေမို့ သူ့မျက်နှာကို ဦးထုပ်အောက်က
နေ ပင့်ကြည့်တယ်။ အခုမှသတိထား
မိတယ်။ YangYuTengက ပီကေပါ ဝါးနေသေးတာပဲ။ အထာကျချင်နေတဲ့
လူပျိုပေါက် YangYuTengကိုမြင်ရ
တော့ LinZiHong အလိုလိုပြုံးမိလာ
တယ်။ ဒါကို တစ်ဖက်ရဲ့ တုံ့ပြန်လာပုံက Baka လို့ မထုတ်ပြောရုံတမယ်ပါပဲ
