Chapter 17- Camping

Start from the beginning
                                    

"Choose her."

"No, choose him."

"Not me!"

"Hepp! Wag na kayo magbangayan at baka kung saan na naman mapunta 'yan. Para quits, dalawa kayo."

"Kayo na ang mga boss namin!"

"Boss Breigh at Iris!"

"Tama nga! Tutal pareho naman kayong skilled!"

Pag sang-ayon ng aming mga kaklase. Me? I don't think so.Ito ang unang beses na nag-aral ako sa isang paaralan but I still have knowledge about things when I was homeschooling. I never heard about class officers. At bakit naman sa lahat ay ako pa?

"I can't—

-wala nang magrereklamo! Kayo ang pinili namin kaya mas mabuting patunayan niyo na lang na hindi kami nagkamali sa pagpili!" pagputol ni Georgy sa sasabihin ni Adonnis.

"Guysss! Sorry medyo na late ako ng konti! But I'm hereeee!" salubong ni Dahlia na humahangos.

"Oh? Bakit ganyan ang mga ngiti ninyo? Wala bang magsusuntukan? 'Eh kayong dalawa? Bakit ganyan ang mukha niyo? May nangyari ba?" takang usisa nito nang mailapag ang mga bagahe.

"'Yan nang napapala ng late, mamatay ka sa curiosity. Hahahaha!" malokong saad ni Georgy na ikinatawa ng iba ko pa'ng kaklase.

"Apat ang maisasabay ko. Sumunod na lang sa'kin 'yung mga gusto," malamig na saad ni Adonnis tsakakami tinalikuran.

Sina Raine, Dahlia at Georgy ang nagpasya na sumabay na lamang kay Adonnis.

"Kulang pa kami ng isa. Iris! Dito ka na! Para medyo lumamig naman ang ulo ni Boss Breigh!" kantyaw ni Georgy na sinundan ng ilan pa.

Napailing ako bago dinampot ang mga gamit.

"Nothing's going on between us, stop it."

"Wala naman kaming sinasabi ah? Bakit ka demanding?" Uyyy~" Buntong hininga ko'ng nilisan ang lugar tsaka tinungo ang kotse ni Adonnis. I was about to hop in the car nang bumukas ang pintuan sa kabila.

Kinuha niya ang isang bag ko tsaka iyon inilagay sa likod ng kotse. Matapos ay pinagbuksan ako ng pinto ng kotse tsaka umalalay sa aking likod.

"Sus! Nothing's going on between them daw! Kailan pa naging gentleman si Boss Breigh?"

"Ngayon lang 'yan!"

"Yiii~"

"'Eh kung maglakad na lang kaya kayo papuntang Batangas?" malamig na sagot ni Bruise na ikinatahimik ni Georgy at Dahlia.

Medyo matagal-tagal 'rin ang naging byahe namin. Malayo-layo 'rin kasi ang Batangas. Yes,we're planning to go for a hiking first while doing the training at the same time. But only some of us decided to go for a hike.Karamihan ay mula sa Diamonds.

'Di nagtagal ay nakatulog na ang mga pasaway sa likuran. I captured the funny view of Georgy sleeping with his mouth slightly open while Dahlia's leaning in his shoulder.

"Why are you smiling?" tamad na tanong ng katabi ko.

"Nothing," sagot ko tsaka ibinalik ang tingin sa bintana.

I was just looking at the view habang ngumangata ng mga ibinaon ko'ng tsitsirya at Zest-o.

"Masyado ka'ng matakaw sa junk foods, it's not good for your health," puna ng driver na hindi ko man lamang nilingon.

"Kung gusto mo may clover diyan sa bag," imbes ay sagot ko tsaka pinagpatuloy ang ginagawa.

It is my first time going out with some people I don't know much. Bukod sa bihira akong makaranas ng ganitong pangayari in my life, wala ako masyadong kaibigan maliban kay Mercury, Venus at Earth na lagi ko'ng kasama.

Keeping The Last Bullet (Under Major Editing) Where stories live. Discover now