Keeping The Last Bullet (Under Major Editing)

Chapter 17- Camping

This chapter is dedicated to: Ate IamLadyKarMa

.........

KEEPING THE LAST BULLET
CHAPTER 17

Avrionne's Point Of View

"Are we complete?" tanong ni Adonnis tsaka kami binilang isa-isa.

"Dahlia is on her way," sagot ko, hindi inaalis ang atensiyon sa paglalaro ng Robbery Bob.

"Wait guys! Habang hinihintay 'yung mga kulang, bakit hindi tayo magbotohan?" suhestiyon ni Georgy,isa sa mga makukulit ko'ng kaklase.

"Magbotohan para saan?" sabat naman ng isa.

"Kung sino ang magiging presidente. Sa totoo lamang ay bukod tanging section natin ang walang class officers," tugon naman ni Gerogy na sinang-ayunan ng iba.

"Sa totoo lang. Never kaming nagkaroon ng officer sa section na 'to since we're in the first year high school. You know, we don't want anyone rule us," sagot naman ni Raine.

"Pero bakit niyo gustong magbotohan. Is that mean you are now letting somebeody to rule you?" malamig na tanong ni Bruise.

"I think yes. Ngayon ko lang natutunan na hindi natin kayang gumawa ng isang bagay kung walang mamumuno sa'tin. That we still need someone to guide us. Hindi lahat ng gusto natin ay makukuha natin.A t mas lalong hindi tayo makakakilos mag-isa kung lahat tayo gustong masunod ang gusto. Katulad ng isang mamamayan na hindi kayang umusad kung walang presidente," malalim na sagot naman ni Georgy na sinang-ayunan ng aming mga kaklase.

"Hmmm.. The who naman kaya?" tanong ng isa ko pa'ng kaklase.

"Tsk."

Napakamot ako sa batok nang muntik na akong mahuli sa aking nilalaro.

"Si Boss Breigh!"

"Agree!"

"Yonnn!"

Nakikinig lamang ako sa kanyang sinasabi habang nakapokus sa nilalaro. Bwisit na parak to, ang bagal naman tumakbo. Tskkk.

"Si Iris!"

I got the money! But I woke the little boy up! And the dog is chasing me!! Arghhhh! Hindi ako pwedeng matalo! This level is hard!

Napaangat ako ng tingin nang iangat ng isang lalaki ng bahagya ang sleeve ng aking damit.I a m wearing a plain purple shirt paired with jeans.

"Tss."

Hindi ko namalayan na bahagya na palang nakababa ang aking blusa at medyo nakikita na ang strap ng suot ko'ng bra.

"She'll be the President. The position doesn't suit me," seryosong sagot nito tsaka ako tinalikuran.

"Hindi ko tatanggapin." Natigil ito sa paglalakad dahil sa isinagot ko.

"But why?" tanong ni Georgy.

"Mas lalong hindi bagay sa'kin ang posisyon na 'yun. Sa tingin ko si Adonnis ang nararapat," sagot ko naman.

"Adonnis? Who's that?" tanong ng isang babae. The girl who plead to be Adonnis' girlfriend on the first day of school.Remember?

I didn't answer and looked at the arrogant guy instead.

"Mas gusto namin na sinoman sa inyong dalawa ang mapunta sa pwesto. Matapang kayo, malakas, may kakayahang lumaban at dependehan kami. We are slowly putting our trust on you," sagot naman ni Georgy.