Mr. Stilinski

ℂ𝕙𝕒𝕡𝕥𝕖𝕣 -37

Diana'dan

Kafamı yasladığım camdan ayırıp etrafa baktım. Çok güzel bir yere gelmiştik. Bir deniz vardı ve şehrin pisliğinden çok uzaktaydı. Deniz ışıl ışıl parlarken tepedeki ev ise bir harikaydı! Gün doğarken denizin en güzel halini bize sunuyordu. Dışarıdaki kuş sesleri bize kendi dillerinde "hoşgeldiniz" derken Stiles arabayı durdurdu ve bana baktı.

"Nasıl güzel mi?" başımı hızlıca salladım.

"Stiles burası mükemmel!" bana sırıttı. Arabadan indiğinde ben de indim. Etrafa bakarken Stiles yanıma geldi.

"Burası dedemin yazlık eviydi. Annem burayı çok severdi. Sen de seversin diye düşündüm." gözlerimi ona diktim.

"Sevdim tabiki de. Annenin zevki mükemmelmiş!" dolu gözleriyle bana gülümsedi.

"Eminim ki seninle tanışsa seni çok severdi." ben de ona gülümsedim. Gözünden akan yaş ile parmak uçlarımda doğrulup yanağına bir öpücük kondurdum. Gözyaşını baş parmağım ile sildim.

"Evin içine girelim mi? Merak ediyorum." sırıtıp bana baktı.

"Hadi yarış yapalım. Eve ilk giren kazanır." Ben de sırıttım. Aynı anda koşmaya başladık. Evin kapısına geldiğimde arkamı döndüm. Ama Stiles yoktu. Korkuyla etrafa baktım. Az önce arkamdaydı nereye gitmişti? Darach onu mu kaçırmıştı?

Korkuyla etrafı süzerken Stiles beni duvara yasladı. Sinirle dolan gözlerimi yumdum. Çatallaşan ve boğuk çıkan sesimle konuştum.

"Beni korkuttun!" gözümü açtığımda pişmanlıkla gözlerime baktı.

"Özür dilerim." başımı iki yana salladım.

"Sorun değil. Bir daha şöyle şeyler yapma." Başını olumlu anlamda salladı.

"İyi hadi içeri girelim." sırıttı.

"İçeri girmek için bilet vermeniz lazım hanımefendi." kaşlarımı çattım.

"Ne biletinden bahsediyorsun?" gözlerini dudaklarıma indirdiğinde kalp atışlarım hızlanmıştı. Bana yaklaştığında gözlerimi kapattım. Stiles geri çekildi.

"Vazgeçtim ya sana ücretsiz." sırıtarak içeri girdiğinde. Sinirle gözümü kapattım. Tamam bu bir savaş ilanı! Ben de onun peşinden içeri girecekken beni içeri çekip kapıyı kapattı.

"Biliyor musun? İntikamı siktir et." dudağıma dudaklarını bastırdığında gözlerimi kapattım. Ellerimi yanaklarına koydum.

İntikama ne oldu?

Konuşan içimdeki Hades'e nah çekip bir zaman sonra stiles'tan ayrıldım.

"Nesin sen? İkizler burcu mu?" Dudağı yukarı doğru kıvrılırken bana baktı.

"Sanırım sadece sana bağımlı oldum." Ona yaklaşıp sırıttım.

"İyi bir bağımlılık mı?" düşünüyormuş gibi dudağını büzdü.

"Kesinlikle iyi!" bana tekrar yaklaştığında işaret parmağım ile kendimden uzaklaştırdım. Bana gözlerini devirdi.

"Toplamamız gereken bir ev var." evdeki eşyalar tozlanmaması için çarşaflar ile örtülürken çerçeve ve küçük objeler streç (şeffaf bant gibi ama yapışkan değil) ile sarılmıştı. Evin içinde dolaşırken bir çerçeve dikkatimi çekti. Elime aldığımda stiles'ın babası,minik Stiles ve annesi olduğunu düşündüğüm güzel bir kadın vardı.

Stiles arkamdan yanıma geldi. Çerçeveye bakıp gülümsedi.

"Annem hasta değilken.." çerçeveyi yerine bıraktım. Masanın üstüne oturup stiles'a döndüm.