Mr. Stilinski

ℂ𝕙𝕒𝕡𝕥𝕖𝕣 -14

Stiles'tan

Sabah uyandığımda neredeyse Diana'nın üstüne çıkmıştım gözümü kocaman açıp halimize baktım. Bacağım ve kolum Diana'nın üstündeydi başım ise Diana'nın çenesinin tam altındaydı. Başımı geri koyup kokusunu içime çektim. Biraz daha uyuyormuş taklidi yapıp orada kalmak istedim. Ama onun kurt kadın olduğunu hatırladığımda planlarım suya düşmüştü.

Diana'yı uyandırmamaya çalışıp telefonumu aldım saat 07:20'diydi. Uflayarak yerimden kalktım aşağı indiğimde babam kahvaltı hazırlıyordu.

"Günaydın baba." Babam gülümseyerek bana döndü.

"Sana da günaydın" kahvaltı sofrasına göz gezdirip gözüme kestirdiğim zeytini ağzıma attım. Sonra babamın üç kişilik servis açtığını fark ettim. Üçüncü servisi kafamla işaret ettim.

"O kim için?" babam bana göz devirdi.

"Diana için. Uyurken sizi gördüm ona da servis açtım."

Yediğim zeytinin çekirdeği boğazıma kaçarken öksürük krizine girmiştim. Babam gülerek sırtıma yavaşça vurduğunda beni boğmak üzere olan zeytin çekirdeğinden kurtulmuştum.

Diana daha gözlerini açmadan merdivenlerden inmeye çalışırken düşmüştü. Ona gülerken o söyleniyordu.

"İnsan düşerken tutar."

"Üzgünüm ama hint dizisinde değiliz oraya kadar uçamazdım." Bana gülümsedi.

"Günaydın" yüzümdeki gülümseme artarken onu yerden kaldırdım.

"Sana da günaydın. Hadi yüzünü yıka sonra kahvaltı masasına."

"Umarım baban benim babam gibi değildir." Sırıtıp başımı salladım. Diana lavaboya giderken hâlâ arkasından sırıtıyordum. Babam gelip kafama vurana kadar her şey güzeldi.

"Eşek sıpası niye dikiliyorsun burda." Babama göz devirdim.

"Baba şu kafamı salsanız mı artık? Bir sen bir Diana yeter valla."

• • •

Kahvaltı masasına oturduğumuzda Diana az az yiyordu.

"Yok böyle olmaz" babam Diana'nın yanına oturduğunda Diana anlamamış gözlerle babama bakıyordu. Babam Diana'nın ağzına bir şeyler tıkarken gülmeye başlamıştım. Diana ağzındakileri zorlukla yutup babama baktı.

"Nazik davranışınız için teşekkür ederim şerif ama doydum."

Babam cıklayıp yine Diana'nın ağzına bir şeyler tıkarken ben gülme krizine girmiştim.

Diana'dan

Karnım patlicak gibi olduğunda en sonunda şerif beni salmıştı. Derin bir nefes verip ayaklandım.

"Hey nereye?" Stiles'a gülümsedim. Şerif meraklı gözlerle bana bakıyordu.

"Her şey için teşekkürler ama eve gitmem lazım ordan okula geçeceğim."

"Rica ederiz her zaman bekleriz ama bir dahaki sefere kapıyı kullansan daha iyi olur." Utançla başımı eğdim.

"Camın masrafı-"

"Hiç duymim o lafı Stiles arkadaşını kapıya kadar uğurla" mahçup bir şekilde gülümsedim. Stiles benimle kapıya kadar geldi.

"Her şey için teşekkür ederim"

"Asıl ben teşekkür ederim Diana. Dün yanımda olduğun için. İyi hissettim." Yüzümdeki gülümseme istemsiz artarken artık yüzüm ağrıyordu gülümsemekten.

"Okulda görüşürüz"

"Görüşürüz" tam kapıdan çıktıktan sonra Stiles yanağımı öptü. Şaşkınca ona bakarken kapıyı suratıma kapattı. Gözlerimi kısıp kapıya baktım.

"Öküz" stiles'a söve söve eve geldim. Hızlıca üstümü değiştirdim.
Babam kapıyı tıklatıp içeri girdi.

"Dün gece neredeydin bakalım? Aradım telefonumu açmadın."

"Acil bir işim çıkmıştı onu hallediyordum." Babam kollarımdan tutup beni kendine çevirdi.

"Bana haber verebilirdin. Senin için meraklandım." Yüzümde küçük bir tebessüm yer edinirken babamın yanağına küçük bir buse kondurdum.

"Seni seviyorum" o da bana gülümsedi.

"Ben de seni seviyorum bir tanem"

• • •

Okula Malia ile birlikte yürüyorduk. Bana Almira'yı anlatmasını dinliyordum. Ona kızamıyordum da. Okula geldiğimizde biri duyar diye sustu. Okula bizimle beraber giren ikili dikkatimi çekmişti.

"Bunlar da kim?" Malia gözlerini kısıp baktı.

"Kardeşler mi?" Başımı iki yana salladım.

"İkizler"

• • •

Ve Aiden ile Ethan geldi <3