"Ask me briar"

Magkasabay naming Sabi, nagkatinginan kami dahil dun but natawa Lang din pag katapos

"Ok, ask. I'll answer them honestly. I know you have a lots of questions..." He calmly said, nag buntong hininga naman ako dun

I don't know pero parang ayaw ko na Lang mag tanong pa sa kanya but I know I have too... I need too.

"Do you still love me? I mean minahal mo ba ako? Or at least feel somet---"

"where are those questions coming from? You know I love you Briar. I love you and I will always do, beyond forever if there is. Why are you doubting me?" He ask, nakita ko namang may dumaang emosyon sa Mata nya and I know na pain iyun.

Bumangon ako sa pag kakahiga ko at marahang umupo sa kama looking at him very not right, ganun din naman ang ginawa nya

Bakit ako Ang tinatanong nya? It's supposed to be me who's questioning him.

"Bakit ako ang tinatanong mo nyan? Wala ba akong karapatan na questionin ka? Wala ba akong rights na pag dudahan ka? After everything? Death you cheated on me! You lied to me for who knows how many! Make me fool and stupid all over your sweet words! You made me your mistress to be exact! How can I not question you!? You ask me to be your girlfriend knowing na may asawa ka! Y-you don't know how much I was hurt! I feel b-betrayed!" Sumbat ko sa kanya, stammering a bit dahil may sumasakit na agad sa lalamunan ko just remembering what happened between us

Nararamdaman ko nanaman Yung sakit na matagal ko nang itinago sa pinakaibuturan ng pag katao ko just to forget it, pero may kasabihan nga na Ang lahat Ng sugat ay nag hihilom pero nag iiwan parin Ng marka, Kaya kahit anong gawin ko ay andun parin Yung feeling na nasasaktan parin ako

"I....ikaw Ang unang lalaki na minahal ko death... Ikaw Ang una ko para sa lahat... And it h-hurt me na ikaw rin ang u-unang sumira sa akin... You made me h-happy and so very c-complete ng dumating ka and y-yet ikaw rin ang n-nagparamdam sa akin Ng subra.. Kung paano m-mangulila at m-masaktan... death you are not a-aware Kung gaano mo ako nasaktan... So tell me?? Do I h-have not the rights to d-doubt you?" I continue, tuluyan na rin akong naiyak, Pero Mabilis ko rin namang pinahid Ang mga luha ko at tumingin sa direction nya dahil Wala syang naging respond pabalik

But to my surprise medyo natigilan ako ng makita kong kumislap ang mga Mata nya sa mumunting liwanag, I gasp in the air. I didn't even realize na naitabon ko na sa bibig ko Ang aking mga kamay

I was stunned dahil sa nakikita ko... His... His...

"Death are you... Crying?" I burst out, very surprised at Hindi ko maiwasang kumisap Ng paulit ulit, tumigil din Ang pag iyak ko because of the sight... Mabilis Naman syang nag iwas ng tingin at medyo tumalikod sa akin to hide it.

"I am not" he huskily responded obvious na nahihirapang mag salita, and denieng himself

"Umiiyak ka! Look at me Death. Look at me..." utos ko but Ng Hindi sya kumibo ay ako na mismo Ang kumuha sa mukha nya at iniharap sa akin, and there it is... Tears... Coming out from his eyes...

I can see nothing but regrets in his eyes at alam Kong nahihirapan din sya cause every single emotion his feeling right now is leaking all over his face.

Sadness, regrets, confusion, everything that making him down... It's all written on his face. The coldness can't be seen at all.

I'm totally facing the real Death...

His struggling and not composed at all di tulad Ng lagi nyang ipinapakita, Wala narin Ang talim Ng mga Mata nya at tanging mga Mata na sumisigaw for help, maamo ang mukha at totally human...

MBS1 : My Patient is a Mafia BossTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon