KETRUM 1. Kitap "Tamamlandı"

11.Bölüm

11. Bölüm

Hepimiz koltuklara geçtik, "Asdenin yerini biliyoruz artık ama planlı bir şekilde hareket edip onu almalıyız. Çünkü yapacağımız her hangi ani bir harekette onun ölümüne neden olabiliriz. Yalnızca sizlere bir konuda istişare yapacağım. Asde için Harun Beyle iş birliği yapmalı mıyız?" hemen lafa girdim "Asdeyi elimizden almaya çalışabilirler ama eğer böyle bir iş yapacaksak kesinlikle onunda haberi olmalı."

"Asdeyi kaybedemeyiz ve eğer bunu yaparsak kesinlikle elimizden alabilmek için elinden geleni yapacak." "abi zaten Asde belli bir olgunluğa erişti, Harun Beyle anlaşırız ve önce onu iyileştiririz. Ardından da zaten düşünme imkânını eline veririz kimi veya neyi seçerse bu onun tercihi." Biran içeride sessizlik oldu. Herkes düşünceli gözlerle birbirine bakıyordu. "tamam haklısın. İlyada'nın kararını onaylayanlar." Dedi ablam ve eller bir bir kalkmaya başladı. "ben Harun Beyin yanına giderim ve konuşurum. Mertte benimle gelir ve bu gün bu işi bitiririz." Ayağa kalktım "hadi sevgilim." Mert'in elinden tuttum ve odadan çıktık, kapıyı kapatınca "İlyada emin misin?" bir an durdum ve ellerinden tutup gözlerinin içine baktım "Mert, yapacak başka bir şey yok elimizde. Eğer korunması çok güçlüyse güçlerimizi birleştirmek zorundayız. Asde çok güçlü olabilir ama bizde ondan az kalır yanlı değiliz. Biz onu en çokta yeğenimiz olduğu için istiyoruz. Karşımıza geçerse de o bizi için hep aynı kalacak."

Yola devam ettik çünkü biran önce Harun Beyle iletişime geçemezsek iş işten geçmiş olabilecek. Birden arabanın önüne bir şey atladı ve Mert ne yapacağını şaşırdı. Son anda direksiyonu toparlayabildi. "iyi misin hayatım?" "iyiyim ben bir bakayım sen arabada bekle." "tamam." Mert arabadan indi ardından hemen geri döndü "kimse yok." "tuhaf değil mi?" "hem de çok, neyse bir an önce gidelim de en azından orada bu sorunu ele alırız." "Ben çok endişeleniyorum Mert, yardım çağırmalı mıyız?" "açıkçası bende endişeleniyorum, sen hemen Canla iletişim kur. Zaten yaklaştık, Harun Beylerle de konuşuruz." Hemen abime ulaştım ve olanları anlattım, o da hemen yanımıza ulaşacağını söyledi. O an arkadan bir boğaz toplama sesi geldi bir an ödüm patladı arkaya bakınca da gelen kişi hiç yanıltmadı ama çok korkmuştum. "ee gençler nerede kalmıştık?" "abi ödüm patladı bir an." "sen yardım isteyeceksin ve ben bir saniye düşüneceğim ha. O uğursuzun yanına gitmekten hoşnut değilim ama ne olursa olsun sizi korumak için gelirim."

Çok geçmeden karşıdan bir araba geldi bu Harun Beyin en sadık adamıydı önümüze kırdı birden ve hızlanarak sürmeye başladı. Arabası birden direksiyon hâkimiyetini kaybetti hemen abime baktım çünkü bunu ancak o yapardı "abi!" "ne var biraz eğlenmek benim de hakkım." "delisin sen ve kaşınıyorsun." "kaşısın çok rahatım şu sıralar. Bazen böyle ufak eğlenceler beni mutlu etmeye yetiyor prensesim." Çok geçmeden ulaşmıştık zaten. Ben ufak bir sürtüşme olur zannetmiştim ama hiçbir şey olmadan geçmiştik.

Hemen Harun Beyin odasına geçtik, abim girmek istemedi ama onu da ikna edebilmiştim. Mertle yan yana oturuyorduk. "Asdeyi bulduk Harun Bey." "ne duruyoruz o zaman hemen çıkalım." Abim lafa girdi "evet hemen çıkacağız ama önce konuşmamız gereken önemli ve kısa bir konu var." "hemen konuşalım o zaman benim kaybedecek bir saniyem bile yok." Ben söze girdim "öncelikli olarak Asdeyi iyileştireceğiz. Sonra olan her şeyi bizim ağzımızdan da dinleyip neyi seçmek isterse veya hayatına hangi yolda ilerlemek isterse bu seçeneği biz ona sunacağız." "ben o kadar da cani birisi değilim İlyada, tanıyorsun beni. Ben oğlumu kaybettim, o benim tek varisim tek dayanağımdı ve şimdi dayanacak varlığına güvenebileceğim tek bir kişi var ve o benim torunum. Hepimizin hataları vardır benim en büyük hatam oğlumu yalnız bırakmak onunla arama öfke ve mesafe girmesine neden olmaktı." Gözleri dolmuştu, Ayağa kalktım ve yanına geldim beni öz kızı gibi seviyordu bir baba şefkatiyle bana sarıldı. Mert bana işaret etti "müsaadenizle. Biz dışarıda hazır bir şekilde bekliyoruz.