Stolen Sweetheart

SS 1

Sa tinatahak ng ating landas....may mga pagsubok at pagsugal na kailangan nating gawin. Mapatalo man o ang magwagi, hindi makakaila na ilan lamang ito sa magpapabago sa ating buhay.

Kaya sa mundo ng pag-ibig, hindi lahat ng nagmamahalan ang nagwawagi.

May mga pusong rin na kailangang isugal at bitawan.

At ito'y isang pagsugal na minsan hindi naging masama ang pagkatalo, dahil dito natin napapatunayan sa ating sarili na kahit gaano natin kamahal ang isang tao.

May mga pagkakataon parin na kailangan nating itong isuko, hindi dahil sa kagustuhan ng iba kundi kagustuhan mong maging mapayapa.

EveCia's
Cafe & Pastry Shop

Eve Garcia

The smell of coffee and freshly baked bread gives me light feeling. Dahil sa mabangong amoy nito na nanunuot sa'king ilong.

*ting* I looked at the door which meant there was a new costumer, I even smiled sa magnobyang kasunod nito na parang nag-aaway.

'Parang kami lang din iyan' napapailing na sabi ko sa'king sarili,
maghuhugas na sana ako ng kamay ng may isa pang pares na kamay na pumigil sakin.

"Hep, ma'am ako na po" Rena said, one of the staff here at the pastry shop I own.

"Sure ka? sige salamat." sabi ko dito dahil wala narin naman ako magagawa, kaya itinuloy ko na lang and naudlot kong gawain.

"Opo madam, tapusin niyo nalang po ang ginagawa niyo at tiyak na pagkakaguluhan na naman po iyan ng ating mga suki." napatawa ako at napailing nalang sa kakwelahan ng isang to, sinenyasan ko pa siya na umalis na baka kako naghihintay na ang mga iyon.

In just a few minutes naisalang ko na rin ang aking bagong gawang tinapay,
my parents gave me this business when I was 18 years old.

Since I love desserts and bread, this is the business I thought of an besides there are many Filipinos who love coffee. So I didn't hesitate to put it in it as well.

Gagawa naman sana ako ulit ng panibagong cake, dahil mauubos na ang mga nakadisplay. Ng makita kong pumasok si Rena, maybe she's done entertaining the customer.

Hindi ko na sana siya papansinin nang mahagip nang dalawang mata ko ang ginagawa nito. I frowned at her as if uneasy, and she still stared at the watch hanging on our wall.

"Ahm Rena? are you okay? you can leave first, maybe it's an emergency.. you can go." sabi ko dito dahil pati ako hindi narin mapakali,
and she looked at me with her widening eyes."Go ahead, you can go home and I'll take care of it." pahabol ko pa na sabi dito at ngumiti at sabay tango narin.

"Ah eh mam? wala ka po ba lakad ngayon?" tanong niya sakin na ikinakunot nuo ko at sabay iling, 'wala naman talaga akong lakad'. "Hala mam! nakalimutan niyo po yung date niyo ni sir ngayon." she continued, at nabitawan ko pa talaga ang platito.

'Ohmygash!!' why did i forget that?  susunduin pa naman ako no'n ng 3pm.

"Kaya mo na ba dito mag-isa? kayo na magsara ahh?." aligagang pagkasabi ko dito at sabay ligpit ko ng mga pinaggamitan ko at ang iba ay nilagay sa hugasan.

"Sige po mam ako na po bahala, ingat po kayo." tinanguan ko nalang siya at sabay punta sa office ko dito lang din sa pastry shop.

Konting retouch lang sa mukha ang ginawa ko at dali-daling sinukbit ang bag ko sa gilid at sabay labas.