"Ma'am ano po iyon? Pasensya na kung may nagawa akong mali–"
"You don't need to be sorry. We shall see how professional is this school. Dapat may mga kawal na babati saatin dahil tayo ang babalik na bisita mula sa..." Asteria paused her sentence and looked at the white gate na mukhang peke. But it was covered in few diamonds that makes the school looks rich.
"Pipitchuging iskwelahan."
"Ma'am wala pong kawal. Security Guard po ang nagbabantay sa school ninyo."
"Security Guard?" hearing those words. Asteria thought that it was a food.
"Pulis madam. Saka may sundalo." nananakit na ulo ni Asteria sa mga different term na naririnig niya sa matanda. Akala niya ay iba ang tinutukoy nito pero tao pala sila.
"Sorry... Akala ko kasi... Pa-Pagkain yung tinutukoy mo manong."
"Nako madam, okay lang. Alam naman namin lahat na under recovery ka sa iyong amnesia. Di magtatagal mareresolba na din iyang problema mo." manong cheerfully greeted her that makes Shania rolled her eyes at him. Tatlong minuto na silang naka tayo sa harapan ng gate ngunit wala pa ding sumasalubong sa kanila.
"Umalis na tayo pag wala pang sumalubong saatin–" nauubos na pasensya ni Shania. Ginamit niya din ang kamay para magpaypay ng mahanginan siya. It was not totally hot in there, si Asteria lang ang sadyang OA.
"ANG INIT GOSH!! GRABE ANG INIT." She hissed. Inabutan naman siya ni manong ng pamaypay at taas kilay nitong tinititgan si lolo.
"Wala ka bang malaking pamaypay? Yung mahahanginan tayong dalawa?" Asteria almost forgot na isa siyang 16 year old yet she is acting like a brat. Well, sa pagbabasehan ng edad ay bata lang siya sa pisikal na panlabas. But her soul is way older than the kids great great great grandparents.
"Madam. Driver po ako, hindi yaya." sabi ni lolo. Napasinghap sa ere ang dalaga at mahinhin na kinuha ang pamaypay. As she fanned herself gently, manong scolded her because he watched how she used to fan herself.
"Madam... Mali po ang pag gamit mo ng pamaypay. Nanakit ang mata ko tuwing tinitingnan ka. Halos walang hangin na ata ang naibibigay mo sa sarili mo."
"Huh?" nagtatakang tumingin si Asteria. Walang mali sa kanyang ginagawa. Because in the past, according to royal etiquette na ang isang babae ay dapat na mahinhin na gumagamit ng pamaypay. They should use it gracefully to imprint an elegant aura.
"Ganito ang tamang pagpaypay manong. It is part of the royal–"
"Hays, madam akin na nga iyan." mahinhin na saad ni manong. Wala na siyang nasabi dahil mukhang hindi ata amnesia ang issue ng anak ng kanilang mga amo. Malakas na nagpaypay si manong na ikinagulat ni Asteria.
He has a strength to fan theirselves. Mala electric fan lang ang peg.
"Pakilasan manong." saad ni Asteria.
"Madam, tao po ako. Baka mabali na braso ko sa kaka-paypay."
Hindi na lang nagsalita ang demanding na Shania. She was attempting to call her dad when then the big gate suddenly opened and it revealed a guy with purple hair. Ang mahaba nitong buhok ay nakatali na parang pambabae (low twin pigtails to be exact) at ang nakapukaw ng atensyon ni Shania ay ang mala ginto nitong mata.
Umusad ng paatras si Shania habang papalapit ng papalit ang pigura ng lalaki. He got a nice built but his physical image made him look like a girl.
"Greetings to our former Vice President." inilahad ng lalaki ang kanyang kanang kamay bilang pagsenyas ng magalang na pagbati.
"Manong bakit ganyan itsura ng lalaki? Isa ba siyang mangkukulam?" Shania whispered. Her nails dugged deeper around manong's shoulder habang naka pwesto siya sa likuran nito.
BINABASA MO ANG
『 THAT NERD IS THE VILLAINESS 』COMPLETED
Romance❝ Kahit saang lupalop ako mapunta, mapa impyerno man o langit ay wala din namang mababago saakin. Sapagkat natural lang sa isang katulad ko ang mamuhay ng naayon sa gusto ko. Ako ang mamumuno at tanging pinuno ng sarili ko. ❞ - Shania Liebesfreud...
008 - MANANG PRINSESA
Magsimula sa umpisa
