KÖR KRAL [Vladimir]

10.Bölüm "Sihirbaz-1"

Selam.

Gözlerim dolu dolu yazıyorum bu satırları insan özlüyor ama zaruret halini ortadan kaldırmak da pek mümkün olmuyor. Öncesinde bir iki ay kitaba atılan"sözde telif" mesajlarıyla başım dertteydi, neyse dedim şu işleri bir halledeyim ondan sonra yazarım, onu hallettim derken hesap çalındı, hesabı aldım okul-hastane-ev üçlemesi de kendimin bile nerede olduğumu unuttuğum bir dönem geçirdim, cenazeler falan derken buradayım artık. Aslında bir iki hafta sonra devam edecektim ama daha fazla ayrı kalmayalım dedim.
Başlarım derslerine de okullarına da.
Bir anda önceden edindiğim kitleyi tekrar toplayabileceğimi pek zannetmiyorum ama buralarda bir yerlerdeyseniz yorumlarda ses verin olur mu? Kabul ediyorum öyle çok bölüm yazmadım ama sizinle Vlado'ya saydırmayı özledim. Ufak tefek sinirli yorumlarınızda içinizden geçen küfürleri duyumsamayı özledim. Beni burada yalnız bırakmayın küçük tavşanlarım. Anne tavşan sizi çok özledi.

Fazla uzattım sizi 2 part olmasını planladığım Jenna ve içine düştüğü bataklık konulu bölüme buyuruyorum

İyi okumalar.

🕯️

Umutsuz Aşık Jenna

Hani İngiliz filmlerinde, kocaman bahçeli, peyzajı özenilerek yapılmış, etrafta hizmetçilerin koşuşturduğu, şatovari evler vardır ya bir de içerisinde sarışın mavi gözlü sürekli gülümseyen, o koskoca evde oradan oraya koşuşturan, mutluluk abidesi küçük bir kız çocuğu vardır. Babası yoğun işlerinden kafasını kaldırabildikçe küçük kızıyla oyunlar oynar, mutlu mutlu etrafında döndürür, annesiyle ilgilenir falan. Heh gözünüzde canlandı mı?

(Bu da size evin ambiyansı hakkında bir fikir versin)

Sizi öyle bir geçmişe götürüyoruz. Birkaç fark var tabii ki. Mesela o küçük kızın yüzü hiç gülmez ve mutluluk nedir ancak hizmetçinin çocuklarında görür ya da babası o yoğun işlerinden başını kaldırdığında kızıyla oynamaz, yani bir iki kızla oynar tabii ama kendi kızı değil, Anne mi? Ondan bu evde yok maalesef.

Eğer işe bu küçük kızın doğumundan falan başlarsak işler çok karışır o yüzden biz 15 yaşına gidelim. Umutsuzca kalbini mühürlediği adamı uzun zaman sonra ilk defa gördüğü günün bir gün öncesine. 16.yaş gününden 1 gün öncesine...

"Jenna bu elbise için ne düşünüyorsun? Öncekinden daha çok yakışır bence sana." diyerek önüne uzatılan elbiseye dikti gökyüzü mavisi gözlerini.

"Hem gözlerinize de çok yakışır Bayan Jenna."

Neden herkes bu kadar istekli, hevesli hele ki babam? diye düşünmeden edemedi haklı olarak.

Yarınki doğum gününe kadar hiçbir doğum gününde bırakın özel elbiseyi kutlama bile yapmamşılardı. Belki özel dadısı ve onun kızı meşgul değilse saray yavrusu mutfakta bir iki çeşit özel yemeğe layık görülmüştü o kadar.

"İstediğinizi seçebilirsiniz, sizin tercihlerinize güveniyorum Dadı Memnune." samimiyetten uzak bir gülüşle bu işi bitirmişti artık, başından uzaklaştırmak için daha ne yapabilirdi ki?

"Tamam o zaman, bu elbisenin ölçülerini kontrol edelim, ki bence size uygun duruyor, ama yine de bir deneyin."

Artık odasındaki seslerin son bulmasını istediği için denileni yaptı Jenna.

Elbise yakışmıştı, güzele ne yakışmaz.

Ertesi günün akşam 21.00'ına kadar malikanede sözde tatlı bir telaş vardı. Etraf süsleniyor, yemeklerin biri pişince ötekisi ocağa alınıyor herkes sanki son görevlerini almışçasına ihtiyatla işlerini hallediyordu.

Kutlama saatinden 5 saat önce kıyafeti giydirilip süslenen genç kız aynada kendini seyrediyordu.

Saf olabilirim ama bu kadar uğraş neden? Bay Alex neden hiç sesini çıkarmıyor bu kadar hengameye?

Evet Jenna saf değildi, ama ondan gizli ayarlanan plandan da habersizdi ancak yaşayarak öğrenebilirdi.

Sonunda saat 20.00'a vurunca odasının geniş kanatlı kapıları Dadı ve birkaç hizmetçi tarafından açıldı.

"Bayan, arabanız hazır aşağıda sizi bekliyor."

"Araba mı? Evdeki o kadar uğraş ne içindi?"

"Araba ile yaptığınız gezinti sonrası için." sahte gülücüklü yüzler.

Mide bulandırıcı. Dadı neden hiç konuşmuyor?

Muhtemelen yaptığı şeyin vicdan azabı konuşmasına izin vermiyordu fakat Bayan Jenna'nın bundan da haberi yoktu.

Bu hayatta kadınların başına gelenler zaten onlardan habersiz yapılan planlar, onlardan habersiz yine onlar hakkında verilen kararlar yüzünden gelmiyor muydu?

Fazla uzatmadan arabaya binmek üzere üstüne aldığı yarasa kol kabanı ve çantasıyla odasından ayrıldı. Bir an kendini anın büyüsüne fazla kaptırmış olacak ki merdivenlerden inerken içini ufacık, minicik mutluluk çakması bir his kapladı.

Merdivenleri inmeyi bitirdiğinde cam ve ahşap görünümü kazandırılmış kurşun geçirmez kapının dışını, hemen dışarıda bekleyen arabanın yanındaki adamı gördü. Bataklığa saplanıp artık bir hayatı olduğunu unutan kalbi bir anda pır pır etmeye başlamış o pır pırlar da anında karnındaki kelebeklerle buluşmuştu.

Arabanın kenarına yaslanıp sigarasını içen adamı seyretti bir süre.

Elleri, gözleri, başını önüne eğişi, bakışları...

Kısacası; Vladimir.

Masum kadınların, hepsi masum olmasa da, başına dolanan şeytanı, ayaklarını kaydıran çamurları.

Bu adamı daha nasıl anlatabiliriz ki?

Jenna mutlulukla ilerledi evin dış kapısına. Onun için kapı başkaları tarafından açıldığında iki genç halihazırda göz göze gelmiş ve Dünyaya düşmüş Şeytan "Vladimir" genç kıza yandan bir gülüş bahşetmişti bile.

O günkü kararını çok sorguladı Jenna. Sonra hastalıklı ruhu her seferinde onu bu kararsızlıktan vazgeçirdi.

Ne kararı mı? Ruhunu kendi elleriyle karşısındaki sihirbaza verme kararı.

20lerinin başındaki adamsa kızı gördüğünde sadece "Neyse en azından yüzü bakılabilir cinsten" diye düşünmüş, genel geçer taktiklerden olan yan gülüşünü sunmuştu.

"Yüzü güzel olmasa bir ömür nasıl geçer yoksa?"

🕯️

Sizin aklınızda Jenna'nın babası Bay Alex'in nasıl planları olduğuna dair fikirler var mı?

Yorum X Vote = Kalbim💖