Bartenders Series 6 Scotch (Completed) Editing

Chapter Ten

PUMAPATAK ang luha ni Scotch habang sakay ng kanyang motor siklo at tinatahak ang daan pabalik sa bar. Kumikirot ang dibdib niya na hindi niya mawari kung paano niya susupilin ang damdamin niyang iyon.

Labag man sa loob niya ang desisyon, naisip niya na iyon lang ang mabisang paraan upang malaya niyang maangkin si Khalee.

Inaasahan na niya na masasaktan si Khalee at higit na malamang na sasaktan niya ang sariling puso. Gusto niyang maayos ang buhay ni Khalee sa piling ng pamilya nito.

Pagdating sa bar ay uminom siya kasama si Brandy at Whiskey. Hindi niya napigil ang sarili na ibahagi ang saloobin sa mga kaibigan. Tulad niya'y may kanya-kanya rin namang suliranin sa pag-ibig ang mga ito.

"Ayos lang 'yan, dude. Kung kayo talaga ang para sa isa't-isa ay magtatagpo parin ang mga puso ninyo," wika ni Whiskey habang panay ang hagod sa likod niya.

"Hindi ko alam na ganito pala kasakit ang mararanasan ko. Ginawa ko lang naman ang nararapat eh," aniya.

Nagpakalalaki siya. Matapang siyang humarap sa mga kaibigan niya sa pamamagitan ng pagpigil sa luha niya.

"Malapit lang naman ang Davao, dude. Anytime puwede mong puntahan si Khalee," sabi naman ni Brandy.

"Walang problema 'yon. Ang iniisip ay ang mararamdaman ni Khalee. Alam kong masama ang loob niya sa akin at baka nga kinamumuhian na niya ako," aniya.

"Bakit naman niya gagawin 'yon? Mahal ka niya. Oo, magagalit siya, pero kung magpapaliwanag ka ng maayos sa kanya ay hindi ka rin niya matitiis," ani Brandy.

"Iyon din ang plano kong gawin, pero palilipasin ko muna ang galit niya," aniya.

"Kaya mo 'yan, dude. Nandito lang kami sakaling kailangan mo ng payo," ani Whiskey.

"Salamat. Masuwerte lang ako dahil naging kaibigan ko kayo."

"Wala naman tayong ibang pagsasandalan kundi tayo-tayo din na magkakaibigan," ani Brandy.

"Tama, Scotch," si Whiskey.

Ngumiti lamang siya.

Nang matamaan siya ng kalasingan ay unti-unti na ring naglalaho ang kirot na nararamdaman niya sa dibdib. Doon na rin siya natulog sa bar kasama ang ilang kaibigan.

MAKALIPAS ang apat na buwan. Naghanda ng malaking salo-salo ang pamilya ni Khalee nang makapasa siya sa bar exam bilang abogada. Sa kabutihang palad, nagkagaanang-loob na muli sila ng mama niya. Hindi niya akalain na sa kabila ng matinding sigalot sa pagitan nila—na alam niyang kasalanan niya ay ito pa mismo ang susuyo sa kanya.

Isa nga itong ina. Hindi siya nito natiis. Humingi siya ng kapatawaran sa mga pagkakamali niya at taos-puso naman nitong tinanggap. Inamin din nito na may pagkukulang din ito sa kanya.

Ngayon ay kasalo niya ang buong pamilya sa isang masaganang hapunan. Naroroon din ang ibang kaanak nila para batiin siya. Hindi naman siya nakaiwas sa mga panunukso ng mga ito sa kanya tungkol sa personal niyang buhay-pag-ibig.

"Sa susunod dapat kasal naman ni Khalee ang dadaluhan namin," wika ng pinsan niyang si Mabel na isang doktora.

"Oo nga. Sana 'yong tamang lalaki na," gatong naman ng pinsan din niyang abogado na si Ramil.

Sandali lamang siyang ngumiti. Bigla nanamang sumagi sa isip niya si Scotch. Napagtanto niya na tila wala na ang hinanakit na minsang naghari sa puso niya para sa binata, bagkus ay namimis na niya ito.

Sa halip na tumugon sa mga pasaring ng mga pinsan niya ay minabuti niyang itikom na lamang ang bibig.

Pagkatapos ng hapunan ay niyaya siya ng mga pinsan na mag-inuman. Heto nanaman siya, naiisip nanaman niya si Scotch nang makita niya ang mga nakahain na alak. Ilang gabi rin siyang naglalasing noong kararating niya sa Davao.