[System: မေျပာခ်င္မဲ့ ေျပာရဦးမယ္ သူက အစတည္းက ဆံပင္ေမႊးတေစ္ခ်ာင္းေတာင္ ေနရာမေရြ႔ပါဘူးေနာ္ နင္ကေတာ့ ဇြတ္လွည့္ၿပီး ေ႐ွ႕တိုးသြားတာ]လို႔ ဥမစကားေၾကာင့္ ဝမ္ေဖးရန္ နားထိပ္မ်ား ရဲသြားၿပီး
'အမွန္ေျပာရင္ ရြာျပင္ထုတ္ခံရတယ္'
[System:ငါက ၿမိဳ႕မွာေနတာ ᕕ( ᐛ )ᕗ]
ဒီဥမကို လစ္လ်ဴ႐ႈထားတာ အေကာင္းဆံုးပဲ၊သူဟာ အနည္းငယ္ခြာသြားသည့္စစ္လံုဟန္ကို ၾကည့္ရင္း
"စစ္လံုဟန္ မင္းမွာ အေဖ႐ွိလား ဟို႐ုပ္အရမ္းေခ်ာတဲ့အေဖမ်ိဳးေပါ့? ၿပီးေတာ့ ေအးတိေအးစက္နဲ႔ သတ္ျဖတ္ျခင္းအ႐ွိန္အဝါေတြထြက္ေနတာေလ... " လို႔ ေျပာလိုက္ရင္း ထိုေန႔က ျမင္ခဲ့တဲ့သူရဲ႕မ်က္ႏွာကို ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္း သူ႔စိတ္မ်ားဟာ ေယာက္ယက္ခတ္လာေတာ့သည္၊
တကယ္ပဲ အဲ့လူႀကီးက သူ႔ကို ေၾကာက္ရြ႔ံမႈျဖစ္ေစတာ အမွန္ေပ၊အခု သူ႔ေ႐ွ႕႐ွိလူငယ္ေလးဟာလည္း ထိုအတိုင္းပင္ သူတို္မွာတူညီသည့္မ်က္ဝန္းမ်ား႐ွိသလို တူညီသည့္ေအာ္ရာလည္း ႐ွိေနျပန္သည္၊ ဒါေပမယ့္ သူ႔စကားကို ၾကားၾကားခ်င္းမွာ ထိုလူငယ္ဟာ ဗိုက္ဖိကာ အေသအလဲရယ္မယ္လို႔ မထင္ခဲ့တာ အမွန္ေပ၊ထိုလူငယ္ရဲ႕အသံက ၾသ႐ွ႐ွေလးျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ အိုမင္းေဟာင္းႏြမ္းေနသည့္ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ေလၾကမ္းဟာ အျပင္းအထန္တိုက္ခိုက္လိုက္သည့္အခါမွာ ထြက္ေပၚလာသည့္အသံလိုပင္ နားေထာင္လို႔ အလြန္ေကာင္းၿပီး ပါးစပ္အက်ယ္ႀကီးဖြင့္ကာ ရယ္ေမာေနေပမယ့္ နည္းနည္းေလးေတာင္ ႐ုပ္ဆင္းမပ်က္သြားဘဲ ပိုမိုၾကည့္ေကာင္းေနျပန္သည္၊ဒါေၾကာင့္ ဝမ္ေဖးရန္မွာ သူ႔စကားကို ေလွာင္ရယ္ေမာသည့္သူကို စိတ္ေတာင္ မဆုိးရက္ေတာ့ပဲ
'ေၾသာ္...႐ုပ္ေခ်ာျခင္းရဲ႕အာသာခ်က္ေတြပါလား' လို႔ မွတ္ခ်က္ကို စိတ္ထဲမွာ ခ်မွတ္လိုက္ေတာ့သည္၊တေအာင့္ၾကာေတာ့ စစ္လံုဟန္ဟာ အရယ္ဝသြားၿပီး သူ႔ကို ေငးေမာၾကည့္ေနသည့္ ဝမ္ေဖးရန္ကို ၾကည့္ရင္း သူ႔မ်က္ဝန္းမ်ားဟာ ပိုမိုနက္ေမွာင္သြားကာ ေ႐ွ႕တိုးလာၿပီး
"တကယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္က အဲ့တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနမယ္ဆုိရင္ေကာ" လို္႔ေျပာလိုက္ေတာ့ ဝမ္ေဖးရန္ဟာ ေနာက္ဆုတ္သြားၿပီး ျပန္လည္ရယ္ေမာလာေတာ့သည္
YOU ARE READING
Systemက ကြၽန္ေတာ့္ကို Novelထဲ ထည့္သြားတယ္ဗ်ိဳ႕(own Creation)
Historical FictionTitle: Systemက ကျွန်တော့်ကို Novelထဲ ထည့်သွားတယ်ဗျို႕ Zawgyi and Unicode Started date: 16.6.2020 End date: ????? ကြၽန္ေတာ့္ဘဝက အရမ္းသနားဖို႔ေကာင္းတာ ခင္ဗ်ားေလးလို႔ သိမယ္မထင္ဘူးဗ်ာ၊ ကြၽန္ေတာ့္ မိန္းမမေျပာနဲ႔ မူးလို႔႐ွဴစရာေစာ္ေတာင္ မ႐ွိေသးဘူးေလ၊ဒါကို...
Chapter-55
Start from the beginning
