Sizi çok fazla bekletmek istemedim. Bölüm hazır bitti atayım dedim attım. :)
Beni beğeni ve yorumlarınızla yalnız bırakmayın.
Sizi seviyorum ♥️
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
UKDE
3
Hayaller & Gerçekler
Hâlâ ondan bir şeyler bekleyen, bir türlü akıllanmayan ve ne yaparsa yapsın ondan geçemeyen kalbime mi yanayım? Gitme! Diye haykıramayan dilime mi söveyim? Kaçıncı kez yıkılırdı bir kalp, kaç kez kırılırdıkıranın haberi bile olmadan. Kendi yaralarımı kendim sarmaya başladığım günden beri kimseden bir şey beklemiyorum aslında. Ya da kendimi kandırıyordum beklemiyorum diye.
Keşke diyorum bazen kendi kendime keşke, hiç sevmeseydim. O dipsiz kuyu kadar kara gözlerinde boğulup, bir gülüşüyle yeniden nefes almamış olsaydım.
Tahir, o arabanın içerisinde hızla uzaklaşırken yalnız kendi gitmemişti yanımdan. Giderken zaten o geldikten sonra bende olmayan aklımı, kalbimi de alıp götürmüştü.
Ben yaşadığım yıkımı henüz atlatamamışken Çağatay, park ettiği arabadan inip, koşar adımlarla yanıma geldi.
Bakışlarım, hâlâ yolda giden arabanın ardında bıraktığı toz taneciklerindeydi. Çağatay, "Zümre gidelim mi?" dedi. Sesi kulaklarıma uğultu gibi gelirken, cümlesini duymadığımı düşünerek yineleme gereği duydu.
"Zümre! Geç kalacaksın götüreyim mi seni?" dediğinde daldığım noktadan silkinip ruhsuz bakışlarımı Çağatay'ın yüzüne çevirdim. "Hıı..." dedim az önce dediğini anlamaya çalışarak. "Görüşmeye diyorum, Zümre!" Eliyle kolundaki saati gösterip, cam ekranına birkaç kez vurduktan sonra "Geç kalacaksın! İstersen, ben bırakayım mı seni?" dedi.
Kafamı hızla sağa sola sallayıp, kuruyan boğazımı yutkunarak ıslattıktan sonra zihnimde güçlükle toparladığım cümleler döküldü çatlamış dudaklarımdan.
