Selam. 🥰 Yazmak ile yazmamak arasında gidip geldiğim dönemde sizin de desteğiniz ile hayallerim doğrultusunda yazmaya karar verdim. Ara sıra kendi dünyamda yazdığım oluyordu ve yazarken kendimi rahat hissettiğimi anladığım andan itibaren bir şeyler karalıyordum.
Yeni bir serüven ve yeni bir heyecan. Kendi hayal dünyamın kapılarını size açmam taktir edersiniz ki biraz zaman aldı. Ama bundan sonra hep yan yana. Yürüyeceğimiz uzun soluklu bir yol bekliyor bizi.
Belki yeni kişiler gelecek aramıza belki gidenler olacak aramızdan. Ben yanımda bana inanıp güvenen bir kişi kalıncaya dek yazmaya devam edeceğim.
Varlığınız varlığıma sebep. Sizi çok seviyorum. Umarım beklediğinize heyecanınıza değer. ♥️
Kalplerimiz hep bir olsun. Siz okuyup yorumlar yaparken ben burada aynı heyecan ile yorumlarınızı okuyor olacağım.♥️
Başlama tarihinizi buraya bırakabilirsiniz. ♥️
UKDE
21.05.2021
TANITIM
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"İzin vermeyeceğimi biliyorsun!" Dedi. Oldukça sakin çıkan sesiyle. Gözleri sesine tezat şekilde ateşler saçarak bakıyor, bütün bedenimi yakıyordu bakışları.
"Ne?" Dedim sinirle karışık bir alayla. Üzerimde onu burada bu halde görmemden kaynaklı oluşan kısa süreli şoku atmaya çalışarak.
"Beni böyle bir kenara itemezsin Zümre... İtmezsin değil mi?" ilk cümlesi öfkeli ve netken ikinci cümlesini şüpheli ve boynu bükük bir çocuk gibi sormuştu. Gelgitliydi tavırları. Bir adım atıp yaklaştığında burnuma gelen yoğun anason kokusuna karışık onun kendine has kokusu doldurdu ciğerlerimi. Her adımında yerle yeksan olan yüreğim sıkışmış, nefes alamıyordum sanki.
"Seni kenara itmem için hayatımın merkezinde olman gerekiyordu." Onun kadar öfkeli ama ondan daha nettim. "Sen benim hayatımın hiç bir anında merkezinde olmadın ki. Olmak istemedin." Dedim. İçimde derinlerde bir yerde saklanan beş sene önceki kırgın kız çocuğu yine ortaya çıkmıştı bu gece. Kırgındım, kızgındım ve bunu kendi içimde halledemiyordum artık.
"Seviyor musun o iti?" Sesinin tonu belli belirsiz yükselirken ağzımdan çıkacak cümleleri bekliyordu can kulağı ile. Dişlerini sıkarak tıslarcasına sordu. Kimdi neydi hayatımda yeri de bana hesap soruyordu.
"Sana ne! Kimi sevip sevmediğimden sana ne!" Üzerine basa basa kurduğum cümleler ile kaşlarımı çatıp burnumdan sinirle bir soluk vererek meydan okurcasına diktim gözlerimi, kara harelerine. Telaştan toplamaya vakit bulamadığım, darmadağınık olan saçlarımın önüme düşen tutamlarını tek elimle geri savurdum.
