Biz geldik sizi çok bekletmek istemedim. Heyecanınız, heyecanımı arttırıyor. Bizim birlikte çıktığımız bu yolda hep yanımda olduğunuzu bilmek en büyük desteğim, gücüm iyi ki varsınız.
Yorumlarınızı satır aralarında eksik etmezseniz çok sevinirim. Çünkü yapılan yorumlar heyecanımı diri tutuyor :)
Sizi seviyorum keyifli okumalar. :)
Bölüm şarkısı ; Çağan Şengül - Canım Yanıyor.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
UKDE
2
AN, SIZIM
Birkaç gece önce Tahir ile o hastanede tesadüfen karşılaştıktan sonra, bütün gece uyuyamamıştım. Gözlerim artık yorgunluktan bitap düşene kadar zihnimde olanları düşünüp, kendi içimde sindirmeye çalışıp, uykuya direnmiştim.
Ben günlerce onu görmemek için kendi kendimle savaşırken ilk karşılaşmamızın bu şekilde olacağını asla düşünmezdim.
Bu şekilde yine ona giderken bulmak istemezdim kendimi, yine onun için endişelenip, yine ondan habersiz ona yenilirken... İlk değildi bu yenilgilerim, son da olmayacaktı belli ki.
Çok korkmuştum, o gün hayatımın en büyük korkularından birini yaşamıştım. Zaten benim olmamış belki de hiç bir zaman benim olmayacak adamı yeniden kaybetmekten delicesine korkmuş, kalbimin haykırışlarına tepkisiz kalamamıştım. Ayaklarım onu tam göremeden bile o olup olmadığına emin olmadan, olabilme ihtimalini düşünüp, beni ona koşar adımlar ile götürmüş bir nefeste yanında bulmuştum kendimi.
Bir tarafım kızamıyordu ona. Bilmiyordu, bilmeden gitti bilse belki de gitmezdi diye yine ona kırılmamam için bahaneler sunuyordu kalbime. Bir tarafım delicesine kızmak, bağırmak hatta onu parçalamak istiyordu. Belki hakkım bile yokken bunları hissetmeye ben kendi içimde defalarca ona yanıyor, ona kırılıyor, onda dağılıp yine onda toparlanıyordum.
En son karşılaştığımız, hâlâ hatırladıkça kendime tekrar tekrar kızdığım, o lanet geceden sonra bir daha onu görmemiş, aslında görmemek için insanüstü bir çaba sarf etmiştim. Annemler her gün onlarda, Tahir hariç onlar her gün bizdeyken ikimizin özellikle yan yana gelmediğini anlamasınlar ve bu olayın göze batmaması için gittiğim kursu bahane ederek hep aynı yalanı söylemiştim. 'Ders çalışıyorum.' deyip onun arkasına sığınmış her defasında da başarılı olmuştum. Kimse neden gitmediğimi sormamış ben amacıma bir şekilde yalan söyleyerek de olsa ulaşmıştım.
Günler ardı ardına geçerken ben kursa gidiyor, bazen Nazlı'nın, bazen Duru'nun yanına uğruyordum. Kafamı meşgul etmek, aklıma onu getirmemek için kendimi sürekli bir şeyler yaparken, bir yere giderken buluyordum.
