Peach Juice - Chaelisa

5🍑

Günaydııııın gününüz Chaelisa kadar güzel geçsin mwah, bölümü oylamayı unutmayın keyifli okumalar💘💘

Bunu söylemesiyle şaşırmıştım fakat belli etmemeye çalışıyordum. Hafifçe gülümsedim, o ise kapıya yönelip çıkıp gitti. Keşke sonsuza kadar burada tutabilseydim onu...

•Lisa'dan•

Marketten çıktıktan sonra arabamın arka koltuğuna binip emniyet kemerimi taktım. Sonrasında şoför arkasına dönüp bana sorar gözlerle baktı.

"Sana'nın evine gidelim lütfen."

Başını saygıyla eğip önüne döndü ve arabayı çalıştırdı. Sonuçları ne olursa olsun Rosé'ye karşı harekete geçmek istiyordum artık. Bu yüzden Sana'yla konuşmam gerektiğini düşündüm.

30 dakika kadar bir süre sonra varmıştık. Arabadan indikten sonra şoföre gitmesini, eve kendim döneceğimi söyledim. Yine başını eğdi ve arabayı çalıştırıp gitti. Ben ise yavaşça Sana'nın evinin bahçesinin kapısından içeriye doğru adımlamaya başladım. Bu, muhtemelen bu eve son gelişimdi...

Evin kapısına ulaştığımda zile basmak yerine elimi kapıya iki kez vurdum.

Hemen koşup açmıştı kapıyı. Beni görür görmez o güzel gülüşünü yüzüne takındı, sonrasında ise kapıyı sonuna kadar açtı ve konuştu.

"İçeri geç Lili."

Gülümseyip içeri girdim. Girer girmez de etrafa bakınmaya başladım. Mina bunu farketmiş olacak ki;

"Neden böyle etrafa bakıyorsun Lisa, sanki ilk gelişin."

Diyip göz devirdi. Ben ise hiçbir şey söyleyemeden öylece kalmıştım. Sanırım onu da, evini de, kokusunu da özleyecektim ama Roséanne için değerdi... Onun sevgilisi olup olmadığını bile bilmediğim hâlde neden bu kadar bağlandım bilmiyorum fakat son günlerde mantığımı değil de kalbimi dinlediğimi apaçık ortadaydı.

"Bir şeyler içmek ister misin Lisa."

Dedi o önde ben arkasında salona doğru ilerlerken.

"Gerek yok Sana, ben seninle bir şey konuşmaya geldim, en kısa zamanda konuşsak ve gitsem iyi olacak."

Dedim sert bir tonda. Şaşırmışa benziyordu.

"Sen iyi misin Lisa, bir sorun mu var? Eminim ki birlikte her sorunun üstesinden gelebiliriz."

Dedi elimi tutarak. Elimi ondan hızlıca çektim ve söyledim gerekeni.

"Ayrılmak istiyorum."

"N-ne?"

"Evet, duydun."

"L-lisa... Lütfen..."

"Sana, lütfen zorlama, biliyorum ani bir karar oldu fakat doğru olduğuna eminim. İkimiz için de iyi olacak bu."

Dedim içten bir gülümseme sunarken. O ise ağlamaya başlamıştı...

"Git Lisa..."

Ağlarken konuştuğu için ne dediği belli olmuyordu bile...

"Ne..?"

"Defol git Lisa! Hayatımdan da, evimden de!"

Aniden bağırması karşısında irkilmiştim...

"Özür dilerim..."

Söyleyebildiğim son şey bu olmuştu, çünkü hemen ardından bütün gücümle kendimi evden dışarı atıp kapıya yaslanmıştım... Sonrasında ise derin bir nefes alıp Roséanne'i aklıma getirdim. İstemsizce yüzümde bir gülümseme oluşmuştu... Birkaç saniye sonra kendime geldim, yaslandığım kapıyı bırakıp doğruldum.

Daha uzun yazıcaktım ama yazdıkça batmaya başladığı için bi kısmını sildim. Ve ve ve yakında heyecan eklemeye çalışcam artık :P