🦊75🦊

524 78 52
                                    

»»——♡——««»»——♡——««»»——♡——««

Yashiro elindeki pöşetleri yere bıraktı bir yandan telefonunu kontrol ederken, lig ayrılalı 1 ay olmuş ve o günden bu yana Shigaraki ile hiç konuşmamıştı bunu pek sorun etmesede Shigaraki'yi özlemişti.
Aldığı malzemeleri dolaba yerleştirdi ve Miu'nun odasına gitti.

"Miu?"

"Efendim anne?" (Miu)

"Hadi yemek yiyeceğiz."

"Tamam, odamı toplayıp geleceğim." (Miu)

Yashiro yavaş adımlarla mutfağa geri döndü ve kendini sandalyeye attı çok yorgun hissediyordu.
Miu'nun küçük adım seslerini duyduğunda başını kapıya çevirdi, Miu sandalyelerden birisini çekip oturdu.

"Neden pijamalarını çıkarmadın?"

"Hava çok sıcak, bunlarla daha rahat hissediyorum." (Miu)

Yashiro masada duran kumandayı alıp televizyonu açtı ve haber kanallarından birini izlemeye başladı, Miu yemeğine dokunmamıştı henüz, ellerini sıkıyordu sanki bir şey söylemek istiyordu ama annesinin vereceği tepkiden korkuyordu. Daha fazla içinde tutamayıp ayağa kalktı.

"Anne?" (Miu)

Yashiro gözlerini haber kanalından ayırmadan kızını yanıtladı.

"Evet?"

"Gece boyu uyumayıp yine içtin mi? Çok yorgun ve üzgün görünüyorsun, seni daha fazla böyle görmek istemiyorum!" (Miu)

"Miu sesini yükseltme lütfen."

"Neden her içki konusu açıldığında söylediklerimi görmezden geliyorsun?" (Miu)

Yashiro elindeki kumandayı sertçe masaya koyup parmağıyla kafasını işaret etti ve soğuk bir ses tonuyla konuştu.

"Kafamdaki sesleri susturabilmemin tek yolu bu."

"Ama şu haline bir bak! Ten rengin soluk gözlerin bir ölüden farksız! Adeta... YÜRÜYEN BİR CESET GİBİSİN!" (Miu)

"Sürekli kafandaki seslerle yaşamak kolay mı sanıyorsun? İNSANLARIN ACI DOLU AĞLAYIŞLARINI GECE BOYU SUSTURMAYA ÇALIŞMAK NASIL BİR HİS BİLİYOR MUSUN? YA DA ÖLÜ RUHLU İNSANLARIN YARDIM ÇIĞLIĞINI DİNLEMEK!"

"İçki içmeni istemiyorum! Dün gece sarhoş olduğunda neler yaptığını bile hatırlamıyorsun değil mi?!" (Miu)

Yashiro durup düşündü gerçektende hiç bir şey hatırlamıyordu, Miu birden üzerindeki gömleği çıkardı ve vücudundaki morlukları gösterdi.

"Bunları sen yaptın anne!" (Miu)

Yashiro bir şey söylemiyordu ya da söyleyemiyordu sadece kızının vücudundaki morluklara bakıyordu, bir süre sonra yerinden kalkıp çekmeceden bir bıçak çıkardı ardından Miu'nun eline tutuşturup kolunu sıvadı.

"Al ve kes, bunu hak ettim."

"H-HAYIR! Ben sadece içmeyi bırakmanı istiyorum.." (Miu)

"Sen yapmazsan, ben yaparım o halde."

Yashiro bıçağı Miu'nun elinden aldı ve koluna bir kesik attı, Miu korkuyla annesinin elinden bıçağı almaya çalışıyordu ama boyu yetmiyordu. Yashiro'nun kolundan akan kanlar Miu'nun yüzüne damladı yavaşça.

"ANNE LÜTFEN YAPMA!" *ağlar* (Miu)

Yashiro elindeki bıçağı bıraktı yavaşça ve bıçak yere düştü. Miu o zaman fark etmişti annesinin az önce koluna attığı kesik dışında bir çok yeni kesik olduğunu. Yashiro kolundan akan kanları umursamadan Miu'nun yanına eğilip eline aldığı ıslak bezle yüzündeki kanları temizledi. Ardından hiç bir şey olmamış gibi mutfaktan çıkıp odasına gitti sessizce. Miu annesinin telefonu masada unuttuğunu gördü ve o sırada aklına bir fikir geldi, babası durumu çözebilir miydi? Ona söylemek iyi bir fikir olabilirdi evet ama annesi bunu öğrenecek olursa Miu'ya çok kızardı. Yinede Miu'nun başka çaresi yoktu şuan durumu babasına bildirmek en doğrusuydu.

Telefon şakası Shigaraki Tomura (TEXTİNG)Where stories live. Discover now