Telefon şakası Shigaraki Tomura (TEXTİNG)

♣39♣

🎀✨🎀✨🎀✨🎀✨🎀✨🎀✨🎀✨

Shigaraki Yashiro'yu kucağına aldı ve Kaira'yı arkasında bırakarak hızlıca yukarı çıktı ama Kaira o kadar inatçıydı ki arkasından bağırarak koşturuyordu. Shigaraki odaya girip kapıyı kilitledi Kaira ise bağırarak kapıyı yumruklamaya başladı. Shigaraki Yashiro'yu yatağa bırakıp üstüne çıktı, Boynuna eğilecekti fakat Yashiro'nun yüz ifadesini görünce durdu.

"Ne oldu?"

"Kaira çok ağlıyor bırakta bakayım."

"Boş ver birazdan yorulup susacaktır."

"ANNEEEE! AÇIN KAPIYI!! AHHHH!!"

"hey! Ne oluyor yine?! Kaira neden çığlık atıyorsun?"

Shigaraki Yashiro'ya döndü rahatlamış bir şekilde.

"Dabi onunla ilgilenir, şimdi Kaira'yı düşünmeyi bırak."

Yashiro istemese de Shigaraki'ye karşı çıkmayacaktı ve istediğini yapmasına izin verdi(...)

Dabi Kaira'nın yanına gelip ona anlamsızca baktı.

"Annem ve babam olacak salak beni içeri almıyor!"

Dabi kapıya baktı ve sırıttı ardından tekrar Kaira'ya döndü.

"İçeri girmek istiyorum!"

"Olmaz."

"Neden?!"

"Sevişiyorlar, kötü bir manzara ile karşılaşmanı istemem."

"O ne demek?"

Dabi sırıttı ve Kaira'nın kulağına eğildi(...)

"AAAAAAAAAAHHHHHHHHHH!!!"

Shigaraki Kaira'nın ani çığlığıyla Yashiro'nun boynunu öpmeyi bıraktı ve şaşkınca bir birlerine baktılar.

"O neydi?"

"Bilmiyorum."

"Bence bu sefer bakmalıyız."

"Of iyi..."

Yashiro yataktan kalktı ve kapıyı açıp ne olduğuna baktı. Kaira yerde oturmuş, dizlerini kendine çekerek yüzünü kapatıyordu. Dabi ise onun yanına eğilmişdi, teselli etmeye çalışır gibi bir hali vardı.

"Bu doğal bir şey dostum."

"Burada ne oluyor?!"

Kaira annesinin sesini duymasıyla koşarak bacaklarına sarıldı ve ağlamaya başladı.

"Kaira ne oldu?"

"Dabi abi bana iğrenç şeyler söyledi!"

Yashiro sinirle Dabi'ye baktı(...)

"Dabi ona ne söyledin?!"

"İçeri girmek istediğini söyledi bende giremeyeceğini söyledim."

"Bu yüzden mi ağlıyor bu kadar?"

"Hayır, içeride ne yaptığınızı bilmek istedi, bende anlattım. *güler*"

"NE?! Dabi sen delirdin mi?! O bir çocuk!! Nasıl böyle şeyler anlatırsın?!"

"Zamanla öğrenecekti zaten sadece biraz erken öğrendi fena mı?"

Shigaraki kapıyı aralayıp onlara baktı. Kaira babasını görmesiyle geriye çekildi ve parmağıyla onu işaret etti.

"Sen iğrençsin!"

"Yine ne oldu Kaira bey?"

Yashiro Shigaraki'nin kulağına fısıldayarak bir şeyler söyledi. Ardından Shigaraki Kaira'ya baktı.

"Bu kadar abartma ilk duyduğumda banada iğrenç gelmişti ama ergenlik dönemine girince fikrin değişiyor."

"Shigaraki!"

"Ne? Doğruları söylüyorum."

"Kaira daha dört yaşında farkında mısın?!"

"Evet."

Shigaraki Yashiro'yu kolundan tutup odaya çekti ama Kaira hızlıca annesinin diğer kolunu tuttu.

"Annemi seninle yalnız bırakmayacağım!"

"Kaira sinirlenmeye başlıyorum! Kes şu şımarık davranışları!"

"Shigaraki bağırma ona."

Yashiro Kaira'yı kucağına aldı ve göz yaşlarını sildi.

"Kaira bugün üçümüz beraber yatalım tamam mı?"

"Tamam."

"Bana sordun mu yatmak istiyor muyum diye?"

"Shigaraki lütfen çocukça davranma."

Yashiro odaya girip Kaira'yı yatağa yatırdı. Shigaraki de Dabi'ye son bir bakış attı. Dabi kollarını birleştirmiş Shigaraki'ye sırıtarak bakıyordu.

"Ne sırıtıyorsun yine?"

"Baba olmak zor ha Shigaraki?"

"Kapa çeneni!"

Shigaraki sinirle kapıyı Dabi'nin yüzüne kapattı ve arkasını dönüp yatakta annesine sarılarak yatan Kaira'ya baktı. Sıkkınca yatağa yaklaşıp Yashiro'nun yanına yattı ama Kaira sanki ona inat yapıyormuş gibi aralarına girdi hemen. Shigaraki sinirle arkasını dönüp yattı(...)

Yashiro gece uyanıp masadaki suyu aldı susamıştı. suyunu içip yan tarafa doğru baktı gördüğü manzarayla sırıttı, Kaira babasına sıkıca sarılmış uyuyordu. Shigaraki de oğlunu kollarıyla sarmıştı şefkatle. Yashiro elindeki bardağı masaya bırakıp yattı, Kaira ile Shigaraki'yi izlerken yeniden uykuya dalmıştı.

🎀✨🎀✨🎀✨🎀✨🎀✨🎀✨🎀✨

🎀✨🎀✨🎀✨🎀✨🎀✨🎀✨🎀✨

Bölüm çok kısa oldu biliyorum ama aklıma bir zaman sonra yazacak bir şey gelmedi. 😐
Neyse umarım bölüm hoşunuza gitmiştir yorum yapıp vote verirseniz çok müteşekkir olurum ehe!
☆*:. o(≧▽≦)o .:*☆
🎀✨🎀✨🎀✨🎀✨🎀✨🎀✨🎀✨

🎀✨🎀✨🎀✨🎀✨🎀✨🎀✨🎀✨