Telefon şakası Shigaraki Tomura (TEXTİNG)

♣58♣

»»——🌼——««»»——🌼——««»»——🌼——««

Dabi Kaira'ya baktı gülümseyerek, Kaira da gülümsedi ve Dabi'nin omzunu sıvazladı.

"Nasıl biri olursan ol Dabi, her zaman seninle olacağım." (Kaira)

"Bende öyle." (Dabi)

"Bir kahraman olsam bile mi?" *sırıtır* (Kaira)

Dabi kaşlarını çatıp Kaira'ya baktı.

"Dalga mı geçiyorsun benimle?" (Dabi)

"Cevabını merak ediyorum." (Dabi)

"Daha önce hiç bunu düşünmedim ama eğer kahraman olursan seninle ölümüne savaşmaktan hiç geri durmam bilirsin." (Dabi)

"Olmayacağımı biliyorsun." (Kaira)

"Seni yetiştiren benim, kahraman olman bir ihtimal olarak bile sayılamaz." (Dabi)

Kaira gülerek duvara yaslandı ve ellerini cebine yerleştirdi.

"Hey Dabi, anneme gerçeği açıklasam bana çok kızar mısın?" (Kaira)

"Canını okuyacağımdan emin olabilirsin." (Kaira)

Kaira Dabi'nin karşısına geçip gözlerine baktı.

"Sadece babamın bilmesini istemiyorsun, o halde annem niye acı çekmek zorunda?" (Kaira)

"Eğer Yashiro'ya söylersen Shigaraki'ye söyleyeceğinden hiç şüphen olmasın." (Dabi)

"Söyleyeceğim, annemi babama gerçeği söylememesi için ikna edebilirim." (Kaira)

"Yashiro'nun ne kadar değiştiğini bilmiyorsun galiba." (Dabi)

"Bunun farkındayım tıpkı bana baktığında yüzünde oluşan şefkatin farkında olduğum gibi, annem ne kadar değişirse değişsin bana karşı hala sevgi dolu olduğunu biliyorum." (Kaira)

"Annene fazla düşkünsün bu konuşman bana anne diye sarılarak ağladığın günleri hatırlattı, o zamanlar seni ikna etmek daha kolaydı." (Dabi)

Kaira gülerek yere baktı, o zamanlar çok küçüktü ve yanında olan tek kişi Dabi'ydi her ne kadar annesini özlesede her seferinde Dabi'ye sarılıp ağlardı. Kaira bu düşüncelerini bir kenara atıp tekrar Dabi'ye baktı.

"Yine de bunu ona nasıl söyleyeceğimi henüz bilmiyorum." (Kaira)

"Shigaraki'nin olmadığı bir zaman olursa sevinirim." (Dabi)

Kaira derin bir nefes alıp yere çöktü ve tek eliyle yüzünü kapattı.

"Aslında babamla karşı karşıya gelmekten korkuyorum." (Kaira)

"Geri dönmek mi istiyorsun yoksa?" (Dabi)

"Elbette hayır! Onunla yüzleşmek zorundayım..." (Kaira)

"Korkmana gerek yok, Shigaraki umursamayacaktır diğerlerine nasıl davranıyorsa sana da öyle davranacak." (Dabi)

"Umarım dediğin gibi olur." (Kaira)

Kaira ayağa kalkıp kapıya yöneldi.

"Nereye?" (Dabi)

"Anneme gerçeği açıklayacağım." (Kaira)

"Diğerleri içerdeyken olmaz, onu senin için buraya çağıracağım." (Dabi)

"İyi madem." (Kaira)

Dabi bara girdi Yashiro'yu çağırmak için, Kaira alnındaki terleri sildi fazlasıyla gergindi söze tam olarak nasıl başlayacağını bile bilmiyordu. Kaira bir süre gegince ileri geri yürüdü ve annesinin gelmesini bekledi, kapının açılmasıyla tüm dikkatini o tarafa verdi.