Wolfsbane Prophecy - Larry - Omegaverse

1~) Kontrolsüz

Sakin ol Harry.. Sakin ol. Kızışma geçiriyor olmalısın. Sakin ol. Bunu nasıl halledeceğimi bilmiyorum ama yapacağım. Sakın kimseye zarar verme...

"Doğum günü çocuğu!"

Arkadan gelen ses ile dikleşti. Hayır, hayır! Gelme! Biri gelmemeli! Bir alfa oluyorum! Birine zarar verebilirim!

Yüzünü oraya çevirmedi. Elini geriye doğru kaldırıp durmasını işaret etti.

"Ailemi çağır, lütfen!"dedi dişlerinin arasından. Başını havuzun içine eğdi ve başının tepesini suya soktu.

Ailesi balonun üst katında, diğer aileler ile daha nezih bir şekilde kutlama veriyordu.

"Neden?"dedi arkadaki ses. Sarhoş gibiydi. Ay ışığının aydınlatmadığı ağaçların arasında zar zor konuşuyordu ikisi de.

"Kızışma.. Kızışma yaşıyorum."

Betanın kokusunu alıyordu. İlk kez bu kadar yoğun bir koku alıyordu. Onunla beraber havuzun dibinde tutan yosunun, arkasındaki çocuğun üzerine sinen alkolün, kadınların ağır şekerli parfümünün kokusu burnuna doluyordu. Aniden açılan bu duyusu, beyninin dengesini bozmuştu. Boğuşuk bir trafik vardı şimdi. Beraberinde sesler de eklenince beyni patlayacak gibi olmuştu şimdi.

Duyuları, duyguları, ağrıları ve hisleri üst üste bindi. İnce parmaklarını saçlarının arasına geçirdi. Dişlerini sıktı. Genzinden gelen bir ses ile diğer sesleri bastırmaya başladı. Kulakları, beyni patlayacak gibiydi. Dizlerini yere sürüyor, elini sığ süs havuzunun dibine dayayıp başını içine sokuyordu.

Ensesinden onu yakalayan bir el başını sudan çıkardı. Biraz olsun ses, koku ve şehvetten kaçabildiği sudan çıkarıldığında boğulmak üzere olduğunu fark etmemişti.

Babası onu koluna uzattı.

"Sen.. sen neden kızışma yaşıyorsun?"

Annesi de hemen arkasındaydı. Harry'i ikisi de kollarından tutup ayağa kaldırdı. Harry neler olduğunu anlamadan ailesi arkalarında, onlara haber veren çocuğa artık gelmemesini söyleyip oğullarını at arabasına kadar sürüklemeye başladı. Onu arabanın içine soktular apar topar.

Annesi de babası da oğullarından aldıkları bu kokunun bir alfaya ait olmadığını biliyordu.

¤

Harry, tanımadığı odaya gözlerini açtığında, kalbi saatlerce koşmuş gibi atıyordu. Yumuşak yataktan çıktı hemen. Başı çatlayacak gibiydi. Sol kolu çok acıyordu. Bir yere çarptığını düşünüp elini üzerine koydu ama parmakları iğne yerine denk gelince dudağını ısırıp geri çekti elini.

Yalnızca bir yatak, iki koltuk ve aynalı bir şifonyerin bulunduğu odaya göz attı. Kimin evinde neden bulunduğunu bilmiyordu ama dün gece en son ailesinin yanına varabildigini anımsıyordu.

Ayağa kalktı. Pantolonunu düzeltti. Tüm o dün geceki çınlamalar ve beyin patlatan ses-koku cümbüşü azalmıştı. Hatta neredeyse yok olmuştu. Ama şu an en çok sevindiği şey penisinin dün geceki hararetini kaybedişi olmuştu.

Kapıya yönelmeden önce aynaya baktı. Göz altları, saçları, yüzü.. berbattı.

Dışarı çıktı ve gömleğini pantolonunun altına sıkıştırmaya devam etti.

Odadan çıkıp geniş ve uzun merdivene yöneldi. Önüne çıkacak ilk insanın koluna yapışacaktı.

Kırmızı halılar evin dört bir yanını kaplıyordu. Neredeyse on metreden uzun yüksek duvarlar ve ara ara konulmuş vitralli pencerelere asılmış aynı uzunlukta kalın lacivert-sarı püsküllü perdeler. Ev baştan başa kadife ve ahşap gibiydi. Merdiven ve üst katın trabzanlarında, baştan sona altın işlemeler ve her köşede bir insanın yarısına kadar gelen hayvan motifleri konulmuştu.