More than a bodyguard

Part 12

Φιληθήκαμε. Δε ξέρω αν ήταν λάθος αλλά ξέρω ότι αργά ή γρήγορα πρέπει να κάνω κάτι για αυτό.

Αυτή η θέση γίνεται κάθε μέρα και πιο δύσκολη.
Ο μπαμπάς της με τις «δουλειές» του έχει θέσει τη Σάντρα σε μεγάλο κίνδυνο. Έχει γίνει στόχος από αδίστακτους ανθρώπους και κάθε λάθος μου μπορεί να στοιχίσει πολλά.

Εντωμεταξύ πρέπει να την κρατήσω απασχολημένη και έξω από όλα αυτά.

Ανεβαίνω στον πάνω όροφο και χτυπάω την πόρτα του δωματίου της.

«Πέρνα» λέει εκεινη αδιάφορα. Κρατιέμαι να μην εκνευριστώ πάλι μαζί της και μπαίνω.

«Έφαγες κάτι όλη μέρα;»

«Δε θυμάμαι Ιάσωνα τι θες;» Απαντάει θυμωμένη.

«Έλα πρέπει να φας» της λέω απλά και της κάνω νόημα να με ακολουθήσει.

Σταυρώνει τα χέρια και με κοιτα απαξιωτικά.

Αυτό ήταν, τέλος υπομονής.

Πλησιάζω στο κρεβάτι της και εκείνη με κοιτάει περίεργα. Σκυβω στο πρόσωπο της και την νιώθω να ανατριχιάζει. Γελάω πονηρά γιατί ξέρω τι νομιζε ότι θα γίνει, αλλά όχι.

Πριν προλάβει να πει κουβέντα την πιάνω από τη μέση την σηκώνω από το κρεβάτι και την πετάω στους ώμους μου.

«Ιάσωνα άσε με κάτω τώρα!!!» Φωνάζει χωρίς κανένα αποτέλεσμα αλλά είναι γλυκό που έστω προσπάθησε. Έχω αρχίσει να πιστεύω ότι αυτή η κοπέλα δεν τρώει σχεδόν ποτέ και αυτό θα αλλάξει.

«Ιάσωνα είπα άσε με!» Τσιρίζει περισσότερο αυτή τη φορά.

«Όπως επιθυμείτε δεσποινίς» της απαντάω ειρωνικά και την βάζω πάνω στο τραπέζι.

«Είσαι....» Προσπαθεί να πει αλλά τη διακόπτω βάζοντας το δάχτυλο μου στο στομα της και εκείνη παγώνει. Θεέ μου λατρεύω τις αντιδράσεις της.

«Τώρα πριγκίπισσα δεν πας πουθενά, θα φας μαζί μου και μετα θα ετοιμαστείς έχουμε δουλειά» Της λέω αυστηρά. Ξέρω ότι αυτά την εκνευρίζουν.

«Πρώτον θα κάτσω μόνο και μόνο γιατί βαριόμουν πάνω μόνη μου και όχι για άλλο λόγο, δεύτερον τι δουλειά είναι αυτή για την οποία εγώ δεν έχω ιδέα;» Ρωτάει εκείνη με περίεργες και μου σηκωνει το φρύδι της.

«Σιγά σιγά κυρία μου, δε θα τα μάθεις όλα τόσο γρήγορα.» Πάλι την εκνεύρισα.

«Τι θα φάμε;» Λέει σαν μικρο παιδάκι και θέλω να της ορμήσω. Είναι τόσο γλυκιά όταν είναι αυθόρμητη.

«Την σπεσιαλιτέ μου μιας και λείπει η μαγείρισσα, μακαρόνια» Της απαντάω και γελάω.

«Φοβάμαι ήδη για το στομάχι μου, ποιος ξέρει τι το περιμένει τωρα» λέει ειρωνικά και γελάει.

Κατευθυνόμαστε στην κουζίνα και ξεκινάμε το μαγείρεμα.

Κάνει μια κίνηση να με βοηθήσει αλλά τη σταματάω.

«Σήμερα θα μαγειρέψω μόνος, εσυ κάθισε στον πάγκο και περίμενε με.» Της λέω καθώς της βάζω ένα ποτήρι κρασί.

«Μάλλον σε έχει καταλάβει κάποιο πνεύμα αλλά εφόσον με συμφέρει θα το προσπεράσω.» Προσθέτει εκείνη καθώς κάθεται στον πάγκο και πίνει λίγο από το κρασί της.

Καθώς μαγειρεύω νιώθω τα μάτια της πάνω μου.

«Και δεν μου λες Ιάσωνα, πως είναι η ζωή σου όταν φεύγεις από δω;» Ρωταει για να σπασει τη σιωπή πιθανώς.

«Όλα φυσιολογικά, θες να μάθεις κάτι συγκεκριμένο;» Την κοιτάω πονηρά και μια έκφραση θυμού εμφανίζεται στο πρόσωπο της.

«Δεν ξανά λέω τίποτα!» Λέει σαν μωρό παιδί και πίνει με τη μία όλο το κρασί κοιτώντας με και καλά θυμωμενη.

Είναι πολύ γλυκιά ακόμη και έτσι, ακόμη και αν ειναι κακομαθημένη και γκρινιάρα.

Μετά από λίγο βάζω τα μακαρόνια στα πιάτα και προσθέτω μία σάλτσα. Τα παίρνω και κατευθύνομαι στο τραπέζι. Με ακολουθεί και κάθεται απέναντι μου. Την σερβίρω αλλά εκείνη κοιτάει διστακτικά το πιάτο.

«Δεν σου αρέσει;» Μάλλον όχι κρίνοντας από την έκφραση της. Μπράβο μου.

«Εε όχι όχι είναι μια χαρά.» Λέει εκείνη όχι και τόσο πειστικά.

«Το ελπίζω.» Κάθομαι απέναντι της διστακτικά και αρχίζουμε να τρώμε.

Συζητάμε, γελάμε και την νιώθω πολύ χαλαρη για πρώτη φορά μετά από καιρό.

Αφού τελειώσαμε το φαγητό μας πήραμε τα πιάτα και πήγαμε στον νεροχύτη.

«Αν και δε το συνηθίζω θα σε βοηθήσω να τα πλύνεις» λέει δήθεν υποτιμητικά και γελάμε.

Αφού τελειώσαμε και από αυτό γύρισε προς το μέρος μου και με κοίταξε καταματα. Ήταν πολύ σέξυ δεν ξέρω γιατί την εβλεπα έτσι.

«Και τώρα τι δουλειά έχουμε;» Ρωτάει ναζιαρικα.

«Αυτό θα αργήσει λιγακι μπορείς να κάτσεις εδώ να ξεκουραστείς και θα σε ενημερώσω όταν πρέπει.»

«Εφόσον δε με χρειαζεσαι πάω πάνω, έχω μια δουλίτσα» λέει κάπως περίεργα και τρέχει στο δωμάτιο της.

Τι ήταν αυτό τώρα;