Chapter 17

32 24 27
                                    

Chapter 17

Tulala ako at hindi makaconcentrate sa mga math formulas na dapat i-memorize.

Nag-absent si Kaori ng ilang araw dahil masama ang kaniyang pakiramdam. She was forced to stay in the hospital for a few days.

Hindi na rin nasundan ang huling pag-uusap namin.

I remember what she said.

Pilit ko iyong kinakalimutan.

I don't know what to do, or say to her. It was a whole lot different to me nang sinabi niyang inlove ako sa kaniya. That's madness, I mean.

Hindi dapat sabihin ang salitang mahal ng ganoon kadali.

She's crazy, allright. All the red string destiny fucked-up is madness. Pero iyong huling sinabi niya, tumatak sa isipan ko.

Inlove daw ako sa kaniya.

Dumagdag pa sa sakit ng ulo si Asher.

I was trying hard to stop overthinking but here I am, completely getting back from our conversation earlier with Asher.

My blood rises out of stress and irritation.

What did he say? Marry Misa?!

Nahihibang na ba siya? I think he's crazy! As if I will let him, ulol niya!

"Are you joking, Asher?" natatawa kong tanong.

Umiling siya.

My mouth opened.

"You're going to marry Misa?! Are you serious, you just seen each other for a month and you're planning on marrying her already? Don't you think you're underestimating marriage?"

He sighed.

"I'm not, son. I just want to marry her as fast as I can so that I can legally be a part of this family. Matagal ko nang pinapangarap na pakasalan ang mama mo."

"Oh, talaga? Explain then kung bakit iba ang pinakasalan mo ngayon at talagang kapangalan pa ni Misa," gigil kong sabi.

Nanlumo siya. "Thing's happened and I just messed up. My marriage is arranged by my family. Hindi ko gustong magpakasal sa babaeng hindi naman si Misa--"

"You did, kaya nga nagpakasal ka kay Misaki Smith, right?"

"Well, marami kasi akong pagpipilian pero siya ang pinili ko kasi kapangalan ni Misa."

Gago talaga. I'm so disappointed of him. Really.

"Yuki, a-anak---"

"I'm protesting. No marriage will happen."

Bumagsak ang kaniyang balikat.

"I think so too. Misa will probably say no. She hates me. You hate me too. Wala na bang mas masakit pa dito?" Nagdadrama na naman siya.

Napaungol ako sa inis.

"I'm not up for it. Wala kasalang mangyayari. Understand?"

"Grabe ka naman, Yuki. Isipin mo ha! Tatay mo ako, tas nanay mo si Misa. And we're living in my condo! Nasabi ko na rin sa pamilya ko ang tungkol sa'yo. Mahal pa rin namin ang isa't isa ni Misa. Sa tingin mo, ano na lang ang kulang?" pangeengganyo niya sa'kin.

"Hmmm..."

"It's marriage, son! Kasal! Don't you think it's time for us to experience a happy ending? Maraming nangyari at nagkasakitan kaming dalawa, but here we are again. Back in each other's arm."

SerendipityWhere stories live. Discover now