Knight Academy

Chapter 11 - Breakfast

Shin's P.O.V

Pagkalabas ko ng pinto, nakita ko si ate na nag-aayos ng bag.

"Good morning ate." Bati ko sa kanya.

"Good morning din Shi-- " bigla siyang natigilan pagkalingon niya sa akin. Dali-dali siyang lumapit sa may pwesto ko at saka hinawakan ang mukha ko gamit ang kanyang mga kamay at saka tiningnan nang mabuti na parang may sinusuri.

"Sabihin mo sa akin Shin, nagda-drugs ka ba?" Seryoso niyang sabi habang hawak pa din ang aking mukha at nakatingin ng diretso sa mata. Tinanggal ko naman dahan-dahan ang hawak niya sa akin.

"Ate naman. Hindi naman ako adik 'no." Pagkamalan ba naman akong adik.

"Eh kasi naman Shin, tumingin ka nga sa salamin. Para kang zombie na panda. Ang laki ng eyebags mo." Nanlaki naman ang mata ko.

"Halatang-halata ba ate?" Tanong ko habang nakahawak sa mukha ko.

"Oo. Kitang-kita. Dinaig mo pa nga 'yung nag overtime." Dahil sa sinabi ni ate ay dali-dali akong pumasok sa kwarto ko para magsalamin. Nakita ko na para nga akong adik.

Waaah! Anong gagawin ko?! Baka maturn-off sa akin si sir Micael dahil sa laki ng eye bags ko. Paano ba naman eh! Hindi ako nakatulog ng maayos kakaisip sa kung anong mangyayari mamaya. Akalain mo 'yun, magiging apprentice ako ng isa sa mga pinakagwapong teacher dito sa Knight Academy! Aba, malaking bagay sa akin 'yun. Makakasama ko buong araw ang crush ko! Haaay... sa tuwing maiisip ko 'yun, nanlalambot ang mga tuhod ko sa kilig. Ehhh! >///////

"Dalian mo Shin! Baka malate ka na naman!" Sigaw ni ate sa labas.

Dali-dali akong naligo. Pero syempre hindi ko naman masyadong minadali. Syempre naghilod pa ako. Baka mamaya maturn-off si sir kapag libagin ako.

Pagkatapos kong gawin ang mga dapat gawin ay nagbihis na ako. Syempre merong panty. Baka mamaya matanong na naman ako ni Mira. Ang kulit pa naman 'yun. Nagsuot din ako ng sports bra para kumportable. Ang isinuot ko ay short shorts na pinatungan ng itim na palda at t-shirt. Hindi na naman 'yan kita kasi nakasuot ako ng cloak. Nagsuot din ako ngayon ng telang mask na bibig hanggang ilong ang natatakpan. Pinuyod ko naman ang buhok ko sa magkabilang gilid.

Tumingin ako sa salamin. 'Yan, pwede na!

Kinuha ko na ang bag ko at saka lumabas.

"Shin, mauuna na ako. Mag-iingat ka ha? Baka mamaya may kung ano na namang mangyari sa iyo. Lapitin ka pa naman ng gulo. Baka maging tirahan mo na 'yang medical department." Pagpapaalala sa akin ni ate.

"Sige ate, mag-iingat po ako. Ikaw din po, mag-iingat ka." Sabi ko sa kanya.

Umalis na siya para pumasok. Lumabas na din ako para pumuntang cafeteria. Bakit hindi kami sabay? 'Di ba sabi ko sa inyo mas maaga ang klase nila. Kaya hindi kami magkakasabay pumasok at kumain maliban na lang kung magpapalate siya o kaya ay aaga ako.

"My loves!" Habang naglalakad ako ay may biglang dumamba sa likod ko. Buti na lang hindi kami natumba. Ang bigat pa naman niya. Kahit hindi ako lumingon, kilala ko na kung sino itong dumamba sa akin. Isa lang naman tumatawag sa akin ng ganyan eh-.-

"'Wag ka ngang sumakay sa likod ni Shin, Joanne. Baka makuba 'yan. Ang bigat mo pa naman." Napatingin ako sa nagsalita. Tsk. 'Yung tukmol pala. Bumaba naman sa likod ko si Joanne at nakapamay-awang na humarapkay tukmol.

"Hoy Red. Anong mabigat ang pinagsasasabi mo diyan? Ang gaan ko kaya. Ang sabihin mo masyado ka lang mahina kaya nabibigatan ka sa akin." 'Yan Joanne. Awayin mo 'yang tukmol na 'yan!

"Anong mahina? Aminin mo na lang kasi na mabigat ka. Sino ba naman ang hindi bibigat kung kasing takaw mo kumain?" Pang-aasar naman ni tukmol. Magsasalita na sana si Joanne nang biglang sumulpot si El.