*******
Sa ikaapat na palapag ng health sciences building ng isang tanyag na unibersidad ay masasaksihan ang isang kakatwang pangyayari.
Nahawi ang karagatan ng mga tao nang dumaan ang isang lalaking animo’y modelo sa sobrang gwapo. Maririnig ang panaka-nakang pagsinghap ng mga kababaihan.
Ngunit tila hindi nya alintana ang titig ng kanyang mga tagahanga. Mabilis syang naglalakad na para bagang hinahabol ng multo.
Sampung dipa mula sa kanya ay mababanaag ang lalaking mabibilis din ang hakbang, nakabusangot at tila pasan ang problema ng sanlibutan.
Katulad ng nauna, nahawi ang karagatan ng mga tao nang siya’y dumaan; hindi dahil sa gwapo sya, kundi dahil sa ubod sya ng pangit.
Lahat ng kanyang makasalubong ay nagsisitakbuhan sa ibang direksyon; pulos sigaw ng pagkasindak ang maririnig.
Lingid sa kaalaman ng lahat, ang gwapong lalaki ay hindi hinahabol ng multo. Bagkus, sya pa mismo ang naghahabol sa multo.
*******
“Gus...”
Dire-direcho parin ang lakad ko na parang walang narinig, ni hindi ko sinulyapan ang lalaking naglalakad sa aking likuran.
“Gus naman oh.”
Napaikot ang mata ko. Bakit ba parang ang layo ng library? Minabuti kong bilisan ang mga hakbang para marating ang lugar kung saan hindi sya makakapag-ingay.
“Gus pakinggan mo naman ako, please?”
Eh sa ayaw ko ngang makinig ng palusot mo! ang gusto kong sabihin, pero ayoko parin syang kausapin.
Walang anu-ano’y bigla na lamang hinatak ni Hunter ang braso ko at isinandal ako sa dingding. Hawak nya ako sa magkabilang balikat kaya’t di ko magawang makatakas.
“Gus, listen to me. I swear, wala rin akong alam! Wag ka namang magalit sa akin oh?” giit nya sabay ng konting pagyugyog sa balikat ko.
“Papanong walang alam, eh ikaw ang nandun sa klase?” bwelta ko.
“Look at me, please?”
Sandaling nagtagpo ang aming mata bago ako umiwas ng tingin. Alam ko na ang magiging kahihinatnan ng tagpong ito kung magkakatitigan kami.
Lagi na lang…lagi na lang syang mabilis na napapawalang-sala kapag nagka-eye contact kami. Namimihasa sya kasi alam nyang mahina ako sa titig nya.
Lalo na ngayon at kagagaling lang nya sa photo shoot para sa upcoming pageant.
Naka red blazer lang si Hunter, walang anumang suot na inner shirt, kung kaya litaw ang matipuno nyang dibdib. Masisilip din ang malabato nyang abs.
Pinarisan nya ito ng tight-fitting black wash jeans kaya defined ang leg muscles nya. At talaga namang mababaliw ang mga kababaihan sa kakaimagine ng malaking umbok sa harapan nya.
Hindi maipagkakailang nag-uumapaw ang kagwapuhan ni Hunter ngayon — more than the usual. Kaya kung gusto nyang mapakinggan ko ang side nya, gagawin ko iyon ng patalikod!
“Hunter busy ako kaya pwede ba, wag mo akong istorbohin ngayon?” pag-iiba ko ng usapan.
“No! Hindi ako titigil hangga’t di tayo nagkakaayos sa lalong madaling panahon!”
“Aba’t—pagkatapos mong gawin sakin yun, ang lakas pa ng loob mong magdemanda ng ganyan!”
“Hindi ko nga kasi alam na di kasali sa retdem ang rectal exam. That aside, di ko naman basta lang pinasok yung daliri ko sa—mmffhh!”
