ROSALIA'S DAUGHTER (COMPLETED)

Chapter 8

"Wes,bago natin imeet yung sinasabi mong taong mas magaling sayo tawagin mo muna sa office ko ang mga anak ko".. Utos ko,hindi nakatakas sakaniya yung sinabi kong mas magaling sa kaniya..

"Whatever you say Mich..".. He said. Tumawa ako at pumunta sa office ko dito mismo sa Site..   

Lahat ng malalapit saakin tinatawag akong Mich. Just like him and Dia..    

Bago ako pumasok sa loob ng office ko napansin ko ang bagong style ng sulat ng pangalan ko sa pinto..

I love my name so much..

Umupo ako sa upuan, malinis at mabango ang office ko,  nananatiling malinis at makintab ang bawat gamit ko sa lugar na ito.. Tumayo ako ulit at lumapit sa ibat ibang klase ng baril sa wall ko..  

Lahat ng ito ay registered and legal, hindi katulad ng iba gumagamit sila ng mga baril without knowing na illegal ang paggamit nila nun. .

Lumapit ako sa isang baril, napangiti ako nang nahawakan ko ulit.. Its been a month simula noong hindi ko nahawakan ang baril ko.  This gun has a sentimental value, my great grandfather gave it to me when I was 10 years old..   

I miss him so much..  

Narinig ko ang katok sa pinto kaya inayus ko ang sarili ko.

"Come in".. Nag hintay ako hanggang sa makapasok na ang anim na adopted ko..  They are all grown up and very professional. 

Nakatayo sila ng tuwid habang nakatingin saakin, nag salute sila at ginawa ko rin, hindi ko mapigilang mapangiti dahil sa tuwang nararamdaman ko sa tuwing nakikita ko ang mga pangalan na nakalagay sa kanilang mga damit.

"Nice you see you again Miss Rosalia".. Bati nilang lahat saakin. They prefer calling me miss than calling me mother.. 

Part daw yun nang kanilang pagrespeto sa founder ng site na ito. And I'm a proud mom to them. I manage to raise them healthy and contented to their own lives and career. 

"Nice to see you again My sons.. Please call me mother,  I miss you all".. Lahat sila ay 20 years old na, ansaya sa feeling na ganito na kalaki ang mga bata na noon ay kinuha ko lang sa edsa.  

Isa isa nila akong niyakap nang may luha sa kanilang mata, huli ko silang nakita ay last year. Ngayun ko lang ulit sila nakita. 

"Napakahirap ng pinag daanan namin Mama, and now,  mayakap kalang namin ay sapat na para mag patuloy sa sinimulan naming path. Thank you for your nonstop support".. Sabi ni Jerry..

"You don't have to son,seeing you like this? Becoming a man and a Hero are more than enough. Im so proud of you, all of you did a great job". Maluha luha kong pahayag. Lumapit ako sa drawer ko.

Kinuha ko ang mga Gold medalion na noong last month ko pa inihanda para sa pagdating nila..  Last week lang sila nakarating sa bansa galing sa isang gyera, at marami silang nakasurvive at naipag tanggol ang isang bansa.

Kaya naman laking tuwa ko sa anim na matatapang na lalaki sa buhay ko.. 

They're my sons.

"Do you see this guys? This medalion is pure gold, kung nagipit kayo you can sell it. But I will give it to you as a reward. I'm so proud of you guys.. You truly are my sons. You're all brave and honest to each other.."..  

May ngiti at luha sa kanilang mukha na hindi matatawaran.  Masaya sila na makitang mayroon silang ina na susuporta at babati sa kanilang tagumpay, sa tagumpay na sama sama nilang tinapos at nakamit..  

"Your names will become a part of history boys. Do your best to serve the country. Raven, son, this is yours. Im so proud of you".. Hinalikan ko siya sa pisngi at isinuot ang medal..   

Nagpunas siya ng luha at niyakap ako ng mahigpit..

"Thank you Mama. This is all for you".. He said.. I patted her head at tumawa.

"Akala ko ba soldier kana, siponin kapa Raven".. Biro ko.. Nag tawanan kaming lahat..  

"Jerry, being the eldest. Binabati kita Anak".. Ikinabit ko sa kaniya ang medal.. Gaya ni Raven. Maluha luha silang lahat..

"Anton, congratulations son"..

"You too Younger soldier, im so proud of you.".. Ikinabit ko ang medal kay Juhan..

they're all handsome.. 

"Sam, kailan lang  iyakin at pikunin kapa and now, look at you, isa kanang ganap na sundalo..".. Isinuot ko din sa kaniya. 

"Lastly, Xavier, I want to give this to you son.".. 

"All of you deserves to celebrate this Achievements. You can go, do whatever you want, if you want to visit your sibling nasa mansyon lang sila. But before that, later I want to introduce you to someone."..  Nag saludo sila at magalang silang lumabas sa office ko..

Wala nang mas sasaya pa sa araw na ito.  

"Miss, Hinihintay na po kayo sa battle room"..  Sabi ng isang guwardya. 

"Pwede ba na tawagin mo muna si Wesly? May mga bagay pa akong gustong tanungin". Tumango siya at ako naman ay nag hintay.

"Hello again Mich, anong kailangan mo?".. He asked. 

"Kamusta ang business?". Ngumiti siya at masayang kinuha ang mga papel sa isa sa mga drawer.   

"Akala ko mamaya pa natin to pag uusapan, but this..".. Inilapag niya ang mga papel at napunta ang atensyon ko sa mga digits..  

"11 billion huh, quite impressive.. Nice report for now Wesly. How about our agents? Maayos ba ang foods dito? Ang higaan ang rooms? Ang mga needs nila naibibigay ba ng tama..?".. I asked .  

"Everything is Fine lady Rosalia.."..

"Good.  I want them all to be happy,  kaya imeeting mo sila mamayang gabi at ibalita mo na tataas ang sahod nilang lahat..". Ngumiti si Wesly at yumuko..

"I will"..

"Can we go now?".. I asked.

"Yes, kanina pa nag aantay ang Magnet".. He said.

"A magnet ha?"..

"Yup,maraming bakal ang lumalapit ey".. Natawa lang kaming pareho at sabay na lumabas sa office ko.  

11 billions in a month are enough... A record.. 

Pumasok kami sa isang firing room, maraming bala at mayroon ding mga agents and body guards ang gustong manood sa magnet na sinasabi ni Wesly. Lets see..

Napansin ko na nandito rin sa loob ang mga magigiting kong mga anak na ikinatuwa ko.

"Wes!"..

"Yes?"..

"Where is Hunt?".. I asked.

"Pupunta na rin daw rito lady Rosalia.".. He whispered..

Nag hintay ako ng ilang minuto at ayan na, may mga grupo ng lalaki ang pumasok, hindi ako nag abalang tumingin, makikita ko rin naman ang taong hinihintay ng lahat.

Nasa harap ako para makita nang mabuti ang gagawin ng Magnet na sinasabi nila..
Ayaw kong mag taas ng expectation pero base sa naririnig ko. Mahusay ang taong ito. 

Let us see everyone!