My Little Poplar - 小白杨 (Myanmar Translation)

《9》အရိုင်းအစိုင်း/အ႐ိုင္းအစိုင္း

[Zawgyi]

အပိုင္း{၉}
အ႐ိုင္းအစိုင္း

ပိုင္ရွင္းယြီမွာ ေ႐ြးခ်ယ္စရာမရွိ...ေစာင္​ေခါက္နည္းကိုပဲ ၂ နာရီေလာက္ ေအာင့္အီးသည္းခံကာ သင္လိုက္ရ​တယ္။ေနာက္ဆုံး​​ေတာ့ သူ႔ဘ၀မွာ တစ္ခါမွ မလုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အရာတစ္ခုကို ပထမဆုံးလုပ္လိုက္ရ​ေလတယ္။ အိပ္ယာကိုလည္း ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ျပင္ရမယ္? ပိုင္ရွင္းယြီမွာ ပိုၿပီးမ်က္စိလည္သြားမိတယ္။ အခန္းထဲလူ​ေတြက​ေတာ့ ဘယ္သူ႔အိပ္ယာက ပိုသပ္ရပ္သလဲဆို​တာ​ကိုေတာင္ ၿပိဳင္ပြဲလုပ္ခ်င္​တယ္တဲ့​ေလ။ ေန႔တိုင္း ေနမထြက္ခင္မွာလည္း သူ႔မ်က္လုံးႏွစ္လုံး,လုံးကို မရမက ရ​ေအာင္ ဖြင့္ၿပီး ထရဦးမယ္။ ညဘက္ ရတဲ့အိပ္ခ်ိန္​နည္းနည္း​ေလးမွာလည္း ဒီအိပ္ယာျပင္တဲ့အခ်ိန္ကို ဖဲ့​ေပးရဦးမယ္။ အဲ့လိုအ​ေၾကာင္း​ေတြကို ေတြးရင္း သူ႔ဘဝဟာ ပို၍,ပို၍ပင္ အဓိပၸါယ္မဲ့လာသ​ေယာင္...။

ယြီဖုန္းခ်န္းက​ေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ သူ႔ကို ၿခိမ္း​ေျခာက္ခဲ့တဲ့ ကိစၥကိုေတာင္ ေမ့​သြားၿပီလားပဲ။ ႐ုတ္တရက္ႀကီး ခင္သလိုမင္သလို ဟန္​ေဆာင္ၿပီး သူ႔ကို ေစာင္​ေခါက္နည္းေတြပါ လာသင္​ေပးေန​ေလရဲ႕။ အိပ္ယာခင္း​ေတြကိုပါ ခင္း​ေပးသြား​ေသး...။ ဖုန္းသုန္႔ယြမ္နဲ႔ ခ်န္းလ်န္တို႔က​ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္​ေယာက္ကို အဆင္​ေျပသြားၾကၿပီလို႔ ထင္​ေနၾကကာ ဝမ္းသာ​ေနၾက​တယ္။ သူတို႔က​ေတာ့ ဒီလူငယ္​ေလးႏွစ္​ေယာက္ရဲ႕ က​ေတာက္ကဆျဖစ္မႈ​ေတြက အခ်ိန္တိုတို​ေလးအတြင္းမွာပဲ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္နဲ႔ၿပီးသြား​လိမ့္မယ္လို႔ ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္း​သာ ေတြး​ေနၾကပုံေပၚတယ္။
 
ေနထိုင္မႈစည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကို ေျပာျပၿပီးသြား​ေတာ့ ခ်န္က်င္းက သူတို႔ကို တစ္နာရီ နားခ်ိန္​ေပးတယ္။ မၾကာခင္အခ်ိန္အတြင္းမွာလည္း ေန႔လည္စာစားခ်ိန္ ေရာက္​ေတာ့မွာျဖစ္တယ္။ ေန႔လည္စာ စားၿပီး ရတဲ့အခ်ိန္နည္းနည္း​ေလးမွာ​ေတာ့ လွဲအိပ္လို႔ရမွာပဲလို႔ ပိုင္ရွင္းယြီ​ေတြးမိလိုက္တယ္။ နာရီကိုပဲ စိုက္ၾကည့္​ေနမိရင္း အခ်ိန္ရယ္ ျမန္ျမန္ကုန္ပါ​ေတာ့ လို႔သာ ဆု​ေတာင္း​ေနမိ​ေလရဲ႕။ ဒီ​ေန႔ဟာ သူ႔ဘဝရဲ႕ အပင္ပန္းဆုံး၊အၾကာဆုံးတ​ေန႔တာသာ ျဖစ္လိမ့္မယ္။ ဒီလိုအျဖစ္အပ်က္​ေတြအမ်ားႀကီး ျဖစ္သြားၿပီးတာ​ေတာင္ အခုထိ မနက္ပိုင္းပဲရွိ​ေသးတယ္တဲ့လား!