🖤უგულო ადვოკატი 🖤

¿მეოცე¿

– მოდი მრავლობითში ნუ საუბრობ... და ნუ მირევ გონებას... მე არც მითქვამს რომ სადმე ვაპირებ წასვლას... რა სისულელეა... ან თავის შეყვარება საიდან მოათრიე საერთოდ...–მგონი ვხვდები რისი თქმაც უნდა... მაგრამ არ მინდა მაგის გაფიქრება... რატო მაქვს ისეთი შეგრძნება რო თითქოს ვიღაცას ვუღალატე?... ესე მგონია დიდი შეცდომა ჩავიდინე...

ჯკ‐ ჯივუნ... შენ გყავს მეუღლე საზღვარგარეთ... ასევე გყავს გოგონა... რომელსაც სჭირდები... და გგონია სამუდამოდ აქ დარჩები?... მათ არ მოენატრები?... ჯობს ერთი ადამიანი იტანჯოს უშენოდ ვიდრე ისინი ვინც უფრო მნიშვნელოვანია...– გარი გააღო და გაღიზიანებული ოთახიდან გავარდა... ვერ ვხვდები რისი თქმა უნდა... ვინ ერთი ადამიანი უნდა დაიტანჯოს... საერთოდ არაფერი მესმის... რა ჯანდაბამ გააღიზიანა...

– რა მეუღლეზეა საუბარი... დავიჯახდი და არვიცი?...

ჯკ პოვ:

ოთახიდან გიჟივით გამოვვარდი და ხიდზე დავდექი... მოაჯირებს მაგრად მოვუჭირე ხელი და ვეცადე მთელი სიბრაზე ამ ერთი ხელის მოჭერით ამომენთხია... თავს საშინლად ვგრძნობდი...

მეგონა მასთან ყოფნით რაიმე შანსი გამომიჩნდებოდა... მაგრამ როგორც ჩანს მოვლენებს არა გავუსწარი არამედ გადავუსწარი... იმედი მქონდა რომ მასსაც ჩემს მიმართ რაიმე გრძნობა გაუჩნდებოდა... ამიტომაც ვატარებდი დროს მასთან ასე ხშირად... თუმცა რად გინდა ჰყაბს ოჯახი და ბედნიერია მათთან...

სკუთარ ბედზე მეცინება...ვფიქრობ მას უნდა მოვეშვა... არ მინდა უარესაც გამიჩნდეს მის მიმართ გრძნობები...

ოთახის კარებთან მივდივარ და ვჩერდები... ვფიქრობ შევიდე თუ არა... ბოლოს გადავწყვიტე რომ შევიდე და სახელურს ნელა ქვევით ვწევ... იქნებ სძინავს არ მინდა რომ გავაღვიძო...

– ტკბილიძილი– საწოლში მწოლიარეს ვუთხარი და ჩემს საწოლზე გადავწექი... არვიცი სძინავს თუ არა მაგრამ მაიმც მინდოდა რომ მისთვის ტკბილიძილი მესურვა... არვიცი ხვალ რა იქნება... მითუმეტეს სურვილებთან დაკავშირებით... იქნებ უბრალოდ როგორც მეგობარი ისე მივიღო... არვიცი ტვინი ამერია...