Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Geri Dönüş Demir ve Metal bükebiliyorsun. Uzunca bir süredir Yenilmezlerlesin.
✨
Beş yıl...
Her şeyi kaybedeli tam tamına beş yıl olmuştu. Thanos başarmıştı. Bu seni deli ediyordu.
Kaybetmiştiniz.
Şimdi her yer olması gerekenden daha da sakindi. En azından en yakın iki arkadaşın, hâlâ seninleydi ama ekibin geri kalanı, veya evrenin yarısı yoktu. Dünya bitik haldeydi. Herkesi, her şeyi, daha doğrusu Thanos'un resmen içine sıçtığı lanet geçmişini özlüyordun.
Ama birinin özlemi, hepsinden ağır basıyordu.
Anlam veremiyordun, neredeyse hiçbir şeye. Tony'nin ölümüne göz yumamazdı elbette ama aptal taşı veridikten sonra bir şeylerin düzeleceğini umut etmemiş değildin. Bazen gereksiz sinir atakları geçiriyordun. Tony'nın yanına gidip ona "Neden!" diye bağırmak istiyordun.
Senelerdir içinde biriktirdiğin kini birilerine kusmak istiyordun. Arasıra Steve'den acısını çıkartmıyor değildin. Ama o sana kızmıyordu veya kızamıyordu.
Odanda bir şeyler yaparken, Natasha'nın ve Rhodey'in sesini duydun.
Natasha bıkmadan Clint'i arıyordu. Onun için ne kadar zor olduğunu tahmin edebiliyordun. Sen ne kadar Stephen'ı istiyorsan, o da Clint'i bu iğrenç durumdan çekip kurtarmak istiyordu. Konuya dahil olsan bile odandan çıkmıyordun.
Bir süre sessizlik oldu. Daha sonra Steve'in sesini duydun ve yanlarına gittin.
Hafifçe gülümseyerek ikinize de göz gezdirdi. "Gördüğün gibi... Arkadaşların iyi." dedi Natasha. Alayla güldün
"Hayır, hayır kesinlikle değil. " Natasha'nın karşısındaki koltuklardan birine geçip ayaklarını umursamazca masaya koydun.
Steve de senin karşına yerleşti. "Herkese hayatınıza devam edin ve ilerleyin diyorum. Bazıları ediyor." İç geçirip ikinize de göz gezdirdi. "Ama biz etmiyoruz."
Sen gözlerini kaçırırken Natasha, Steve'in cümlesini cevapladı. "O zaman bu işi kim yapacak?" Yüzünü kaldırdın.
"Belki de..." dedin devamı gelecekmişcesine. Seni tamamlayan Steve oldu. "Yapılması gerekmiyordur."
Bir cevap beklermişcesine eski dostun Natasha'ya baktın. Onun da söyleyecek bir şeyleri kalmamıştı.
"Ben, bilmiyorum..." dedin kafanı sallarken. Ellerini narince yüzüne yerleştirip geriye doğru çektin. Bakımını pek önemsemediğin saçlarını tek hamlede yüzünden çekerken, bu konuşmanın nedensizce seni terlettiğini fark ettin.
