The Rain | Dreamnotfound

23.𝑏𝑜̈𝑙𝑢̈𝑚

Kanlı parça

Clay gördüğü şey ile korkuya boğuldu ama daha garip olan şey insanların bunu normalmiş gibi karşılaması

Clay hayal gördüğünü sanıp elini yağmura tuttu ve eli kıpkırmızı oldu kokusu da metalimsi idi o zaman insanlar neden bunu normal karşılıyordu

(Anlık okuyucular: lan yeter artık bir kere de Clay de mental hastalıklar ya da intihara teşvik olmasın bi dur awsu
Bne:tamam vaz geçtim)

Yaşlı sakallı 1000 yaşındaki dedenin sesi ile anlatım:

"Bu yüzüklerin her birinde duygular vardır yüzüklerin laneti denir buna.."

"Kırmızı; aşağılanan, nefret edilen, asla sevilemeyen, çok acı çekeni anlatır"

"Mavi; hep mutludur, üzgünlüğünü saklayabilen, hep şen olan aşık olunca onun için insan öldürebilendir"

"Mor nefreti temsil eder ama bu farklıdır mor mavi ve kırmızının birleşimidir iki duyguyu da eşit hissedebilir sevdiğinin yanında melek olur ama diğerlerine kledi gibidir ama cildini değil duygularını çizer kalplerinde boşluklar bırakır kendi nefretini salgılar hayat enerjilerini alır ve fazla ilgi ister"

-şimdiye geri dönüyoz işte-

Clay gök yüzünden yağan kan kadar saf ve duru idi

Kana rengini katan her şey kadar temiz kanın aktığı damarlar kadar karışıktı

Hayatı bir saç teli kadar değerli duyguları ise satın alınamaz hayatın keyfini çıkaramayacak kadar eski ağlayacak kadar genç

Hayatında çocukluğundan beri güvendiği tek kişi Sapnap ti ona bu adı zaten o vermişti Nick ismini kullanmayı sevmezdi

Clay saatlerce ağlamış çığlıkları koridorlarda yankılandı sadece bir duygu ile kaplanmıştı her yeri

Ve sonra nefesi kesildi yerdeki çocuğun biraz öksürdü göz yaşlarını sildi ve eve geri indi arabanın anahtarını aldı

Sapnap'e bir not yazıp evden çıkmadan önce son kez George u kontrol etti. Ancak George evde değildi, son anda yüzüğü bir şeffaf poşetin içine koyup evden hızla çıktı