Does forever exist? Book 1

Chapter 4 - Please? Come back.

- Feb. 13, 2013 -
Alice's POV:
Hay. Yun si Denisse iyak ng iyak. Ilang araw na din siyang ganyan. Huuuh. Ganyan ba kahirap? Kasakit? Magmahahal ng taong akala mo siya na pero hindi pa pala.

"Andito naman kami Denisse. Kalimutan niya na si Sean marami pag college. Maraming magbabago hindi permantente ang mga bagay sa mundo, walang permanente yang sakit temporary Lang yan. Mawawala din yan. Hindi ngayon kung kailan ok ka na saka babalik ulit ang tuwa na magtatagal." Lalo nanamang umiyak. :( "Hindi Ganun kadali Alice" yinakap namin ni Akirah si Denisse.

Kahit sobrang nakakaawa na siya sa sobrang laki ng eyebags niya yung mga mugto na mata niya na araw araw kong nakikita. Hay. Sobrang broken talaga tong tao na to. *ringggg* Uwian na! :) "DEEEEEN KALMA! :* Love you!!" Sigaw ni Akirah. "Bye Denisse. Uwi na ah. Ingat best!" Sabi ko at naghiwahiwalay na kami.

* Inside the house *

Denisse's POV:
Bat ang sakit. ;( Feeling ko nadudurog yung puso ko, ang hirap sobra, parang mas masakit ma-broken kesa masugatan. Ang sakit sobra. ;( Ang masakit. Umasa ako. Umasa na di niya ako iiwan, na mamahalin niya ako habang buhay. After all this time nagpakatanga lang ako? ;( Paano ko siya kakalimutan kung yung mga pictures namin nakalagay lang sa box sa room ko. Yung mga binigay niya na teddy bears nasa bed, yung mga bouquet na pinatuyo ko sa book ko at nilagay sa box andito pa. ;( Ang dami naming alaaala sobrang dami. Tutugtog nalang ako ng gitara pampawala ng stress. Hayst!

Play video - Hanggang dito nalang

Bat ako pa tong dapat masaktan? Kung sinong nagbigay ng lahat lahat. Siya pa yung masasaktan. Ang sakit magpanggap na ok ka lang. Kahit hindi.

Akala ko'y habangbuhay tayo
Akala ko'y hanggang dulo
Kay haba pa ng kalsada
Dito na ba tayo bababa
Kung ganito na nga ba ang usapan
Kung dito na ang hangganan
Dapat sigurong iwasan
Ang mga minsang kamustahan
Mga nakasanayan
Dapat ng kalimutan
Upang di tayo magkasakitan

Mahal ko pa si Sean. Sobra pero di ko matanggap yung nakita ko. ;(

Hanggang dito na lang
Hanggang dito na lang
Ikaw ba ang nagbago
O ako
O tayo
Baka tayo

Ang sakit. Sobra. ;( </3 Muntik na akong magwrecking ball. Joke. Pero may bagay na dapat na talagang kalimutan kahit masakit kailangan tanggapin ang mga nangyayari.

Hanggang dito na lang
Hanggang dito na lang
Kung tunay ang paalam
Wag ka ng magparamdam
Dahil humihirap lang
Hanggang dito na lang

*knock knock*

Wow. Unexpected. Seriously. Si Sean

Sean's POV:
I just wanted to say sorry to Denisse. Many people are spreading rumors about us na hindi naman totoo. What is wrong with these people nowadays? Huh. Magsosorry ako dahil ayokong masira image at reputasyon ko hindi dahil gusto ko ulit siya at lalong hindi dahil mahal ko pa siya. Di ako tulad ng ibang lalake na yoyo, pag tinapon babalik? No way. Babalikan ko siya just to get my reputation back.

I'm not your ordinary guy. I'm special. Super special. Binuksan na nga niya pintuan "Denisse, I'm sorry. Please come back??" Sabi ko. Eto nanaman tong babaeng to. Natataranta. "I don't know Sean. Someday not today. I can't accept what I see everyday." Drama nanaman ehh. "What you see is just a joke or a dream. It's not real." Sarcastic ako. Sobra. Ewan ko ba. Kung anong nagustuhan ng babaeng to sa akin. Ganun na ba ako kagwapo? Hay. "Give me one last chance. I promise I won't let you down. Please let me, please?"
~~~~~~~
Do I need to continue the story? Or NAAAH? Comment down below. I want to know what do you think about my first book. :) Xoxo!