Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Shin seni tanırım ama dediğim gibi belgeler olmadan geri vermem imkansız."
"Anlıyorum seni de zora sokmak istemem ama dedim ya ergenlik işte şaka yapmak istemiş arkadaşlarına ama sonunu düşünememiş."
"Ne yapsak ki?" dedi Bay Hwang eliyle alnını ovup.
"Tek bir seferlik Kyung." dedi Shin adamın omzuna elini yaslarken.
"Arkadaş hatrı için hm?"
"Tek bir seferlik." dedi Bay Hwang temkinlice.
"Elbette Kyung."
"O zaman alıp geleyim şu mektupları."
Bay Hwang ensesini kaşıyarak arka tarafa giderken Shin yerinde tepindi birkaç kere. Artık yaşlanan kemikleri yeğeninin bu sıra dışı akıl oyunlarına yetişemeyecek hale gelmişti keza yetişememişti de. Ama en azından toplamasına, benliğinin altında ezilmemesi için elinden geleni yapacaktı.
"Shin?"
Bay Hwang elinde sadece teslim tutanakları ile gelirken kafası karışmış görünüyordu.
"Bulabildin mi?"
"Mektuplar." dedi Bay Hwang.
"Gitmişler."
"Ne?"
"Dağıtıma mı çıkmışlar çoktan?"
"Hayır bu imkansız, dağıtım tarihi yarın."
"Nerede o zaman Kyung?"
"İyice baktığına emin misin?"
"Eminim elbette." dedi Bay Hwang alınmış şekilde. İşini her zaman özenle yapardı. Nasıl olmuştu da mektuplar gitmişti aklı almıyordu.
"Jisung'un gelip almadığına emin misin?"
"Eminim." dedi Shin kesin bir ifadeyle.
"Bölmelerinde olmaları gerekiyordu hatta sabah oğlum zilyet kaydını onaylamı-"
"Oğlun mu?" dedi Shin telaşla.
"Evet?"
"Hyunjin mektupları gördü yani?"
"Shin neler oluyor?"
Shin olanları çoktan anlamıştı. Onların aile lanetiydi zekaları.
"Sonra gelirim ben." dedi saatlerdir mektupları almak için ısrar eden adam.
"Gelirim sonra."
Hızlıca postaneden çıkarken ne yapacağını bilemeyerek eve yürüdü. Ve fakat asıl cevap çoktan oradaydı.
