My Psycho Brother Is Obsessed With Me

🌺28🌺

Note:there are some things you can read that are not good in this chapter, there is violence and there is slight spg. thank you keep reading 😊❤

28💝🦋

Karl POV

Napatayo ako ng maayos ng pumasok ang dalawang lalaki dito sa silid bigla na lang akong kinabahan ng makita sila. Ngayon lang ako nakaramdaman ng kabang ganito at ayaw ko nitong pakuramdaman. Ang sama ng kutob ko. Hindi ako maaaring magkamali. Pero sana mali ang hinala ko. Lalong akong kinabahan ng tumingin sa akin ang kasing edad ko lamang na lalaki ng malamig na tingin.

Na parang sinasabi na kukunin na namin siya. At hinding hindi niyo na siya makakasama at makikita pang muli. Hindi niyo na rin siya masasaktan pa.

Shit ngayon lang ako kinabahan ng sobrang ganito. Kahit kaikan hindi ko pa naranasan ito. Parang naistatwa ako sa kinatatayuan ko. Ngayon lang talaga at ayaw ko ang aking pakiramdam at iniisip ko na posibleng mangyayari. Huwag naman sana. Huwag naman!  Tumingin ako kay sabrina iniisip ko palang ang posibleng mangyayari parang hindi ko na kaya.

Lalo na't hindi pa nakakaalala si sabrina ayaw kong mawala siya ayaw kong ilayo nila siya sa akin. Hindi ako makakapayag. Ayaw kong hindi ko na makasama o makita si sabrina. 

Hindi ko alam pero nanghihina ako nawawalan ako ng lakas. Naiisip ko palang na malalayo si sabrina sa akin. Nasasaktan ako kahit kailan hindi ko naisip na lalayo siya. Kahit kailan hindi ko naisip na iiwan niya ako.

Gusto ko man sabihin o makiusap sa kaniya na ibalik na ang kaniyang memorya pero bawal. Dahil alam kong baka mapahamak siya o makasama sa kaniya kapag pinilit ko siyang alalahanin ang lahat.

Paano nga kung kunin nila? Paano kung ilayo nila si sabrina? Hindi ko kaya.

"WHAT THE HELL" madiing inis na saad ng lalaking kasing edad ko lang nang mapatingin siya kay sabrina. Inis, galit at may awa ang makikita mo sa kaniya ngayong expression sa mukha. Sino ba ang hindi maiinis, magagalit at maaawa kapag nakita mong ganyan ang kalagayan ng isang babaeng mahalaga sayo.

Nag iba rin ang timpla ng mukha ng matandang lalaki ng makita si sabrina ganin din ang makikita sa kaniyang mukha. Ang kaninang nakangiting labi niya ng pumasok siya nawala.

"Dala mo na ba ang pera Mr. Veyron" saad bigla ng mommy na tinatawag ni abby. Hindi ko alam kung ano ba dapat ang itawag ko sa kaniya mom o tita. Tutal hindi ko din naman siya tunay na ina. Napakagat ng labi ang lalaki na animoy na naiinis sa tanong niya dito sa bagong dating.

Napatingin ang matanda sa kaniya na may halong inis o galit sa kaniya dahil sa tanong na iyon.

"Nasa asawa mo na ang pera na sinasabi mo saktong sakto sa hinihingi mo" ngumiti si mom dahil doon.

"Hmm dapat lang" sagot pa ni mom sa kaniya. Kaya namula ng sobra ang matanda at binatang lalaki sa sagot na iyon.

"Ngayon maaari na ba namin siya kunin" tanong ng kasing edad kong lalaki at lumakad siya papalapit kay sabrina. Shit! Hindi pwede. Lalong kumabog ang dibdib ko sa kaba. Palakad na sana ako papalapit kay sabrina ng tutukan na naman ako ni abby ng baril. Tangina!

"Sure" sagot naman ni mom.

"Subukan mong lumapit sa kaniya mamatay ka" saad niya. Napapikit ako sa inis. At kabang nararamdaman ko ayaw ko nito. Hindi ko alam ang gagawin ko.

"Huwag mo siyang hahawakan" sigaw ko ng akmang hahawakan na nito si sabrina nilayo naman ni yuri si sabrina. Napatingin sa akin yung lalaki na nakangisi at may galit.

"Wala kang karapatang utusan ako ng ganyan... Alam ko ang sikreto mo... na TINATAGO... Baka gusto mong sabihin ko sa kaniya ang sikreto na siguradong masasaktan siya kapag nabalik na ang alaala niya" nakangising saad niya kaya napatigil ako sa sinabi niya. Anong ibig niyang sabihin doon? Anong sikreto? Lalo tuloy akong kinabahan sa sinabi niyang iyon. May alam siyang srikreto ko? Alam niya ba? Paano? Sana ibang sirkreto ang alam niya na matagal ko ng kinakalimutan. Na matagal ko ng binaon.

Paano kung sabihin nga niya? Baka layuan ako ni sabrina. Hindi as long as hindi pa nakakabalik ang alaala niya hindi niya ako lalayuan. Hindi siya pwedeng lumayo. Pero paano kung bumalik ang alaala niya. Kailangan kong maexplain sa kaniya bago pa niya masabi.

"Hmm napatigil ka... Takot? Dapat lang dahil kapag nabalik na ang alaala niya sasabihin ko ang SIKRETO mong tinatago para layuan kaniya" saad niya at lumapit ulit kay sabrina. Pero iniwas pa rin ni yuri. Sumenyas si mom sa tauhan niya para pigilan si yuri sa ginagawa niya. Shit ang gagawin ko. Kumilos ka karl. Kung ayaw mong mawala siya. Kung gusto mo pa siyang makasama. Ayaw kong mawala siya. Pero paano? Bago pa ako makalapit maaaring mabaril ako.

*BANG*

"Ahhh" sigaw ni yuri ng lumalaban siya sa tauhang lumapit sa kaniya.

"Ibigay mo na kung ayaw mong mamatay" sigaw ni mom. Pero pilit paring lumalaban si yuri shit dapat ako yun. Ako dapat yun. Si kuya kier naman sinusubukan rin protektahan si sabrina pero dahil sa tama niya ng baril hindi niya magawang lumaban ng maaayo.

"Pati ang kaibigan niya kukunin rin namin apat silang binayaran namin kaya pati sila kukunin namin" saad ng matanda.

"Oo naman Mr. Veyron basta siguraduhin mo lang na sakto ang binayad mo.

"Tama na parang awa mo na ibigay mo na lang siya amin" saad ng lalaking kasing edad ko lang.

"Huwag mo ng pilitin pang lumaban dahil kahit ano pang laban ang gawin mo makukuha at makukuha namin siya dahil nabili na namin siya" inis ng matanda. Simula ng pumasok sila sa silid na ito ay nag-iba ang ihip ng hangin na parang kahit anong oras may mangyayaring masama o hindi kaaya-ayang mangyayari.

"I want you for my sister" saad ng lalaki kay yuri. Kaya napatingin si yuri dito ng may pagkagulat. Shit hindi pwede ako lang dapat ako lang. Ako lang ang bagay sa kaniya at hindi si yuri.

○●○●○●○●○●○●○●

Yuri POV

Naguguluhan ako sa sinasabi ng lalaking pilit na kinukuha si sabrina o agatha. Anong sikreto ang sinasabi niya? Bakit masasaktan doon si sabrina? Ano bang sikreto ang tinatago mo karl? May hinala ako pero hindi ako sigurado kung ito nga ba ang sinasabi ng lalaking ito.

Nagulat ako sa sinabi ng lalaking kaharap ko ngayon. Anong sabi niya? Ka-kapatid niya ba si agatha? May pagkahawig silang dalawa. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa simabi niya o hindi. Nang sinabi niya yun kinabahan ako. Hindi ko alam kung bakit pero kinabahan ako.

"Maaari na ba kaming umalis?" Tanong ng matandang lalaki na may halong inis sa pagtatanong niya. Anak niya ba si sabrina? O kamag-anak lang nila? 

Nang makuha nila si sabrina. Nagpumiglas ako sa pagkakahawak ng tauhan ni tita sa akin. Pero hindi ako makaalis sa pagkakahawak dahil sa tama ko rin ng hihina na rin ako dahil doon.

"Maaari ba namin silang isama paalis dito?" Tanong ng matandang lalaki. Anong ibig niyang sabihin? Iaalis niya din ba kami dito?

"Sure" sarkastik na saad ni tita napalunok ako dahil doon parang may balak pa siyang iba. Na parang may gagawin pa.

○●○●○●○●○●○●○●

⚠️REPLY BOX POLICY IS THE MUST⚠️

❗I JUST WANT TO SAY SORRY FOR THE WRONG GRAMMAR AND TYPOS IN THE STORY❗