PROLOGUE

185 6 0
                                    

DISCLAIMER: This is work of fiction. Unless otherwise indicated. All the names, characters, businesses, places, events and incidents in this book are either the product of the author's imagination or used in a fictitious manners. Any resemblance or actual events is purely coincidental.

lylinch.

"Para kayong mga bata!" Asar na asar na sambit ni Limeway kay Jay-ar nang pag tripan niya si Christine.

"Animal ka talaga Jay pag ako talag na inis sayo aba ikaw ang kauna-unahan kong sasapakin makita mo lang!!"

Sambit ni Christine sa kaniya at padabog itong naupo sa tabi ko.

"Oo nga pala Bianca Okay kana ba?" Pag aalalang tanong ni Romelisa saakin nang dumating ito sa Puwesto namin habang dala-dala ang tray na puno nang kakainin.

"H-huh? Oo naman ayos lang naman ako bakit?" Pag kukunwaring takang tanong ko sa kaniya.

"We?, Lately kase bigla kana lang tumahimik" deretsong sambit ni Christine saakin at saka niya binuksan ang crancklings na sitsirya.

"Oo be para ngang may multo kaming kasama eh okay ka lang ba talaga?" Pang sasangayon na sambit ni Limeway kay Christine.

"Ano ba nang yari nung fieldtrip sa batangas?" Takang sambit ni Jay-ar saamin.

"Wow kung maka tanong kanaman kung anong nang yari parang di ka kasama ah diba nga si Bianca ang kasama niyo sa bus nyo dapat nga kame mag tanong eh"

Pag tataray na sambit ni Christine sa kaniya at saka ibinalik ulit ang paningin saakin.

"Ano nga ba nang yari sa batangas?" Takang tanong ni Limeway habang naka palungbaba pa ito sa mesa na mistulang nag iisip.

"Nag promise-promise pa siya di naman din niya pala tutuparin, Tapos biglang hihiling na sana makalimutan na lang siya nang babaeng mahal niya dahil sa hindi na niya ito gusto." Sambit ko na lang sa sarili ko.

Tumayo agad ako sa kina uupuan ko at saka dumeretso sa restroom tinawag pa ko ni Limeway pero di ko na lang siya pinansin habang nag mamadali akong nag lalakad papuntang restroom ay ganun din kabilis tumulo ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan. Pagka pasok na pagka pasok ko ay pumasok agad ako sa cubicle nang restroom at ako na upo habang binibigilan ko ang sarili kong humagolgol..

"Woi Bianca okay ka lang" dinig kong sambit ni Limeway sa akin habang kumakatok sa pintuan kung nasaan ako sa mga cubicle.

Agad kong pinunasan ang pisngi ko gamit ang panyong nasa bulsa ko at nag kunwaring nag flash nang inidoro pag labas ko sa cubicle ay naka abang na agad sa harap ko si Limeway na naka krus ang dalawang braso..

"Anong nang yari sayo bakit iniwan mo naman kame sa canteen?" Takang tanong ni Limeway saakin at saka ako pinag masadan.

"Umiyak kaba?" Dagdag na tanong niya.

"Hindi naiihi na kase ako kaya iniwan at tumakbo agad ako dito sa restroom." Pilit na ngiting sambit ko sa kaniya.

"Your not a good liar Bianca. I know you kilala kita so bakit ka nga umiyak just answer my question"

"Malabo na ewan ko di ko na alam" gulong gulong sambit ko sa kaniya.

"Bianca, Mahal ka niya trust me! Okay, kung hindi kana talaga niya mahal at gusto niyang bumalik kayo sa dating kayo- Bianca nasa huli ang pag sisisi remember. Hindi naman siguro siya nag wish sayo diba" Sambit ni Limeway at saka ngumiti ito saakin para pagaanin ang loob ko.

"I asked him what he wanted to wish"

"Wait what!!. why did you ask him that. why did you do that!" Gulat na gulat na sambit ni Limeway saakin. Napayuko nalang ako at nag takip nang mukha gamit ang dalawang palad nang kamay ko.

"I am tired. I'm so tired. Limeway, I know that first of all, he doesn't really like me, he's just a fool who hopes that he'll like me too, in case I'm wrong, he likes someone else and I don't. my fool isn't it"

Sambit ko kay Limeway habang pinipigilan ko ang mga luhang tumutulo na sa mga mata ko.

"Kahit na kaylan hindi kita mamahalin alam mo naman kung sino ang gusto ko hindi ba. At hindi ikaw yun. Alam mo isa lang ang wish ko yun yung makalimutan ko at makalimutan ako nang babaeng mahal ako na hindi ko kayang mahalin." na alalang kong sambit niya saakin.

"Wish mo na sana makalimutan na kita. Your Wish Is my Command. Bukas na bukas din ay babalik na kung ano ako noon"

Sambit ko sa sarili ko.

TO BE CONTINUED..

My First CrushWhere stories live. Discover now