SELFISH | yungi

23 - ℓüтƒєη вєηι вιяαкмα

Hem gülerek hem ağlayarak yazdığım bir bölüme hoş geldiniz👏🏻
İyi okumalar🌟

—

Etrafta insan sesleri duyuyordum, hepsi telaşla bir şey için yetişmeye çalışıyor gibiydi.

"Sakin olun durumu iyi hala bilinci açık."

"Yunho duyuyor musun beni?" duyduğum yabancı sese "evet" demek istedim ama konuşamıyordum.

"Duyduğunu biliyorum, benimle konuş tamam mı?" kafamı "evet" dercesine salladım yavaşça.

"Ben onunla konuşabilir miyim?" işte bu o'ydu, Mingi'ydi. Kendimden bile çok sevdiğim kişi.

"Tabi."

"Yunho, lütfen beni sensiz bırakma." elimi sıcacık eliyle sardığını hissettim. "Benim her şeyim sensin, sensiz ben bir hiçim. Lütfen beni bırakma, yalvarırım. Söz veriyorum buralardan gideceğiz, sadece ikimiz yeni bir hayata başlayacağız." elimi öptü ve fısıldadı, "seni seviyorum" kısık söylemişti ama duymuştum.

----------------------------✧----------------------------

Artık Yunho'nun bilinci tamamen kapanmıştı. Etrafındaki hiçbir şeyi hissetmiyor, duymuyordu.

"Bilinci kapandı."

Mingi duyduğu şeyle daha çok panik yapmış ve ağlamaya başlamıştı. Aşık olduğu kişi gözlerinin önünde ölüyordu ve o hiçbir şey yapamıyordu. İçinden her şeyin kendi yüzünden olduğunu tekrarlıyordu hep. İnsanlardan daha çok nefret etmeye başlamıştı Mingi, insanların nasıl bu kadar kötü olabildğini anlamıyordu. Onlar kötü bir şey yapmamıştı, sadece birbirlerini çok sevmişlerdi. Bu kötü muydu? Yanlış mıydı? İkisinin de erkek olması ilişkilerini yanlış mı yapardı?

O adam, Yunho'nun babasıydı. Nasıl oğlunun iyiliğini istemezdi ve oğlunu olduğu gibi kabul edemezdi, anlamıyordu bunları Mingi. Kendisi ailesine açıldığında ailesi ilk başlarda tepki göstermiş fakat sonradan ona her şekilde destek çıkacaklarını çünkü aile olmanın bu demek olduğunu söylemişlerdi.

Hastaneye vardıklarında hızlıca ambulanstan inmişlerdi. Mingi de onları takip ediyordu.

"İyi olacak değil mi?"

"Kurşun derin girmemiş gerisi de hastanın azmine kalmış."

Mingi duyduğu şeyle olduğu yere düşmüştü diz üstü. "O dayanır değil mi? Benim Yunho'm dayanır." demişti içinden.

Onu tutan kollarla ayağa kalkmıştı.

"Onun için güçlü durmalısın, emin ol seni bu halde görse çok üzülür."

Kafasını San'ın göğsüne doğru yasladı Mingi. "Dayanır değil mi?"

"Evet, göreceksin iyi olacak ve sonra seni kendini bu kadar yıprattığın için dövecek. Ben de zevkle izleyeceğim."

San, Mingi'ye destek veriyordu ama onun da durumu iyi değildi fakat arkadaşına destek olmak onun için çok daha önemliydi. Mingi'yi diğerlerinin olduğu yere, Yunho'nun götürüldüğü yoğun bakımın önüne götürdü.