Chaptah Seben

Start bij het begin
                                    

This palace defines the word simplicity. No much of shining displays and things. Yet, you can feel the elegance in it. Ang ganda at ang linis. Grabe, nakakahiya ang condo ko kung ikukumpara dito.

"Lincoln," tawag ni Greg sa isang matandang lalaking nakasuit. May puti itong buhok na nakasuklay palikod at bigote.

"General Gregorious," he bowed to respect a powerful person in front of him. He moved so gracefully. Is he really a man?

"This is Clardia, Xavier's wife." I was surprised to be introduced, but it also quickly faded off. While, the old man remained composed.

"It's a pleasure to meet you, Ms. Clardia. I am Lincoln Talcor, the chief steward of Eros palace." he bowed less than what he did to Greg.

"Pleasure meeting you also, Mr. Lincoln." I smiled.

"Where's the brat Xavier, Lincoln?" tanong ni Greg.

"I think he's in his room, General Gregorious."

"Okay. But, can you please just call me General Greg? Gregorious now sounds so, oldie for me."

Wow, ngayon niya lang napansin na pang matanda ang pangalan niya ah?

"Sure, General Greg."

"Good. You may go now." Yumuko ulit ung matandang lalaki saka umalis sa aming harapan. Napahikab naman ulit ako.

"Can I know where's my room now? I'm really really sleepy at the moment." Kinusot ko naman ang aking mga mata dahil parang pipikit na ito. Sanay naman ako sa puyatan lalo na sa trabaho ko but, this day is so tiring. Tapos umiyak pa 'ko nang umiyak kanina na nakadagdag pa sa pagka-antok ko ngayon.

"Hmmm... is that so?" 'di ko alam kung naalimpungatan lang ako o talagang ngumisi si Greg sa tanong niya.  "I'll bring you now to your room."

Nagsimula na kaming umakyat sa hagdanan patungong second floor. 'Di katulad ng sa Ace na may red carpet pa ang hagdan, sa Eros ay  plain wood lang pero ang ganda at ang mamahalin pa ring tingnan. The only similarities is that both palace has this two stairs, one at the right side and also one at the left side, which both leads us to the next floor. But when we arrived there, I was surprised when Greg continued his way to the another set of stairs.

What? Sa third floor pa ang kuwarto 'ko?!

Noong nasa ikatlong palapag na kami, pansin kong pati ang pasilyo ng palasyong ito ay simple lamang ang disenyo.

Nasa tabi ko lang si Greg at hinihintay ko siyang huminto sa kung alin man sa mga pintong nadadaanan namin. Malapit na kami sa dulo pero 'di pa rin siya humihinto. Ibig bang sabihin ang kuwarto ko ay iyong nasa pinakadulo? May dalawang pinto kasi sa hangganan ng hallway kaya sa tingin ko doon ang magiging kwarto ko. Pero sa pintuan pa lang, halata ng sobrang laki ng silid na 'yon. Ganto ba talaga nila pinaghandaan ang pagdating ko?

"We're here. That's your room." nakangiting sabi ni Greg. Pero sa ngiti niya, parang may mali.

Siya pa ang nagbukas ng isa sa mga pinto ngunit, medyo nag-aalangan pa 'ko pumasok.

"I'll just ask Neud to bring your things here. Go, come in. We really prepared that room for you." 'Di pa rin maalis ang ngiti niya. Sa huli, tuluyan na 'kong pumasok.

Sumalubong sa 'kin ang grayish na pader, king size navy blue striped bed, two tan colored leather couches, at large flat screen television. The fragrance of the room gradually entered my nose.

Amoy... Amoy... Arghh! I was trapped! Agad akong lumingon muli sa may pintuan at nakita ko namang nakasilip doon si Greg habang ngingisi-ngisi.

"Didn't I told you not to trust anyone here, Clards? Even me?" pang-aasar niya sa'kin kaya't umakma na talaga akong lalabas ng kuwarto. Pero sobrang bilis niya kaya 'di pa 'ko nakakahakbang nakasarado na ang pinto. Sinubukan ko pa ring buksan, at tulad ng inaasahan ko, nakalock na!

Planet AcelatoriaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu