Fleva Story

Deel 43 'Tranen met tuiten'

Eva zat vandaag al de hele tijd bij Floor en hield haar hand stevig vast. Toen voelde ze haar hand langzaam verslappen en koud worden. Floor was overleden. Eva huilde, Floris huilde, Erik huilde, Luna huilde, Fleur huilde, Marion huilde, Anne huilde en iedereen huilde.
Bij de begrafenis droeg iedereen witte kleding en hield Floris een hele mooie toespraak waardoor iedereen weer moest huilen. Toen was Eva aan de beurt. "Lieve allemaal, lieve Floor, het is met geen woorden uit te leggen hoe moeilijk het is om een kind dat zo jong is, je zo dierbaar is, te verliezen. Dat is met geen enkele geliefde zo. Maar Florentine was voor mij als mijn levensadem, mijn hart, mijn ziel, mijn kleine meisje, nu is ze weg en heb ik Floris, Erik en Luna nog. Maar het is toch anders, dat zal altijd zo zijn, er zal geen dag voorbij gaan waarop ik niet aan mijn lieve, kleine Florentine zal denken. Er zal geen dag voorbij gaan waarop ik haar lieve stemmetje, haar rode wangetjes en haar schattige gezichtje zal missen. Het is alsof er een deel uit mijn lichaam is verdwenen. Zoals ik al zei, het is onbeschrijfelijk!". Iedereen huilde opnieuw en klapte. Eva legde een knuffel en een witte roos op Florentines graf. En liep toen weg.