Dagen, weken, maanden vlogen voorbij en Eva's buik werd steeds maar dikker. Behalve Marion, wist niemand dat Wolfs de trotse vader was. Maar dat gaf niets, Eva en hij wisten het, Marion wist het en dat was genoeg. Eva was nu 6 maanden zwanger, al zag haar buik eruit alsof ze het al 9 maanden was, maar goed, twee kinderen zijn natuurlijk ook groot samen.
Eva dacht na. Over straks, de bevalling, het moederschap, Wolfs. Ze dacht terug aan wat Marion ooit over Wolfs had gevraagd en hoe zij daarop reageerde: "Je denkt er nooit over om met hem te ...?". "Ah gadverdamme Marion! Daar moet ik toch helemaal niet aan denken?". Op dat moment kwam Wolfs aanlopen, hij had het gesprek gedeeltelijk gehoord en vond het wel grappig, daarom vroeg hij op zijn beurt; "Waar moet jij niet aan denken?". "Mosselen!" was Eva's antwoord, dat was het eerste wat ze toen kon bedenken, "Ik moet niet denken aan mosselen!". Terwijl ze daaraan dacht moest ze lachen. Vroeger moest ze er niet aan denken hoe het zou zijn om met Wolfs naar bed te gaan en nu kreeg ze een tweeling van hem! Ze grinnikte. "Wat is er zo grappig?" vroeg Wolfs. "Oh nee, niks. Binnenpretje!" antwoordde ze, want dat was iets voor haarzelf.
YOU ARE READING
Fleva Story
FanfictionAls Eva na een ongeluk hoort dat ze onvruchtbaar is wordt ze zwaar depressief. Wolfs probeert haar steeds weer op te vrolijken en daardoor worden ze verliefd. Eva denkt dat, wat alle doktoren ook beweren, ze alsnog een kindje kunnen krijgen. Als dit...
